Του Βαγγέλη Σπυράκη
Ο Ολυμπιακός ελπίζει σε θαύμα για πρόκριση μετά τη χθεσινοβραδινή ήττα από τη Χίμκι (σ.σ. αυτή είναι η δεύτερη πιο βαριά ήττα για τους Πειραιώτες στην Ευρωλίγκα. Η πρώτη ήταν το 2004-5 από την Εφές Πίλσεν με 59-110, -51) και ο διαφαινόμενος αποκλεισμός του είναι δίκαιος βάσει της εικόνας του.
Η πρόκριση για τον Ολυμπιακό δεν χάθηκε στη Μόσχα. Εκεί όμως χάθηκε και η τελευταία δικαιολογία για το διαφαινόμενο αποκλεισμό του. Γιατί επιτρέπεται να χάσεις, αλλά όχι να παραδοθείς. Ο Ολυμπιακός μπορεί να τα βάζει με την τύχη του. Οι Πειραιώτες έχασαν εύκολα παιχνίδια και έβαλαν το κεφάλι τους τοποθετημένο στην καρμανιόλα κάθε αγωνιστική. Ο Ολυμπιακός δεν έμαθε από τις ήττες του και φυσικά πίστευε ότι θα ανακάμψει.
Αυτό ήταν και το αληθινό πρόβλημα της ομάδας του Πειραιά για τη φετινή Ευρωλίγκα και κανένα άλλο. Όταν η Μπάμπεργκ δυο φορές σε «σκοτώνει» και η Ζαλγκίρις σου ρίχνει 20αρα, θα ‘ρθει η ώρα που θα υποχρεωθείς να ακούς τους συναγερμούς ακόμη και στον ύπνο σου! Αυτό έπαθε ο Ολυμπιακός και έτσι έφτασε σε σημείο να μη βάζει στις αποσκευές του την παραμικρή δικαιολογία.
Τα λάθη πολλά στους στο στρατόπεδο των «ερυθρολεύκων». Το πρώτο και βασικό ότι η ομάδα παρά τα σοβαρά προβλήματα τραυματισμών, δεν φρόντισε να πάρει παίκτες ικανούς για να διορθώσουν την κατάσταση.
Μέγα λάθος μπορεί να χαρακτηριστεί η… μοναξιά του Σπανούλη σε δημιουργικό ρόλο, καθώς το κενό του Σλούκα δεν καλύφθηκε ποτέ. Ο Χάκετ ήταν εξαιρετική, αλλά διαφορετικού είδους προσθήκη στην περιφέρεια και ο 33χρονος και καταπονημένος από Ευρωμπάσκετ Σπανούλης επωμίστηκε περισσότερη πίεση και ευθύνη στη δημιουργία από όση μπορούν πλέον να βαστήξουν τα πόδια του και να του επιτρέψουν οι πάντα επικεντρωμένες πάνω του αντίπαλες άμυνες. Όσο για τον τραυματισμό του Γιανγκ, αυτό και μόνο ήταν ένα μεγάλο πλήγμα για τους «ερυθρόλευκους», αλλά η διαχείριση της κρίσης αποδείχτηκε κάκιστη.
Υπάρχουν πάρα πολλά ακόμα να πει ο καθένας για την εικόνα του Ολυμπιακού, αλλά όταν μια ομάδα είναι πεσμένη και μετά από τέτοια ήττα, οφείλεις να δείξεις σεβασμό στην ιστορία της!
Ευθύνες φυσικά και υπάρχουν, για άλλους μεγαλύτερες και για άλλους μικρότερες, αλλά πρέπει να απονεμηθούν όταν πρέπει. Δεν χρειάζεται κανείς να στήσει λαϊκά δικαστήρια. Ο Ολυμπιακός κέρδισε μέσω της παρουσίας του τα τελευταία χρόνια στην Ευρωλίγκα το σεβασμό των αντιπάλων και την εμπιστοσύνη του κόσμου του. Τώρα είναι η ευκαιρία να μάθει από τα λάθη του και να υψώσει ανάστημα, το χρωστάει άλλωστε στον εαυτό του!
