«Θυμάμαι τον πατέρα μου, (σε 3 μήνες κλείνει 3 χρόνια), που τα πρώτα χρόνια της κρίσης έλεγε: «Δεν πειράζει, αν είναι για το καλό της πατρίδας, ας μας κόψουν κι εμάς απ’ τη σύνταξη». Και το ΄λεγε αυτός με την πενιχρή αγροτική σύνταξη των 350 ευρώ.
Αυτός που με πήγαινε μικρό, καθισμένο στη σχάρα του «Βίσμαρκ» 8 χιλιόμετρα, (τα μισά χωματόδρομος) μέχρι την κοντινή πόλη. Ήταν η γενιά που ανάστησε την Ελλάδα, μετά την κατοχή και τον καταστροφικό, «Εμφύλιο».
Τα θυμάμαι τώρα όλα αυτά, κοιτάζοντας πίσω και βλέποντας την εγωπάθεια, τον ψυχρό υπολογισμό και την τυχοδιωκτική κουτοπονηριά που μας οδήγησαν και στην κρίση, αλλά και στην επιλογή αυτού του συνονθυλεύματος που κυβερνάει σήμερα τη χώρα.»
ΑΠΟ ανάρτηση του συνοδοιπόρου στο Fb Γρηγόριου Τσιτσικλή ό,τι προηγήθηκε.
Θα …επενδύσω πάνω του με μια ιστορία που την ονομάζω: «Θα γράψω στον πατέρα σου».
ΣΤΗΝ Πολεμική Αεροπορία έλαβε χώρα, περί το Μάρτη του 1965. Συγκεκριμένα στην 128 ΣΕΤΗ (Σμηναρχία Εκπαίδευσης Τηλεπικοινωνιών-Ηλεκτρονικών) όπου το κύριο βάρος είχε η εκπαίδευση των Τ-Η υπαξιωματικών της σχολής ΣΤΥΑ.
ΕΚΕΙ λοιπόν, σαν μαθητής της ΣΤΥΑ, βρέθηκε και ένας άγουρος πιτσιρίκος από χωριό. Ένεκα ιδιοσυγκρασίας προφανώς ο άγουρος 17άρης δεν ήταν και τόσο υπάκουος.
ΕΚΑΝΕ τα δικά του, να το πω αλλιώς, με αποτέλεσμα να είναι σχεδόν μόνιμος κάτοικος του πειθαρχείου. Τιμωρούσαν οι ανώτεροι, πέρα βρέχει αυτός. Κάποτε όμως το πράγμα ζόρισε.
ΚΑΙ ΑΚΟΥ παρακαλώ κατάσταση!. Δεν ήταν ο «προβληματικός» χωριάτης που ένιωσε τα «ζόρια». Ήταν της Σμηναρχίας ο Διοικητής. (Παπαϊωάννου τον έλεγαν και πριν γίνει διοικητής έκανε μάθημα στην τάξη του χωριάτη, μαθηματικά συγκεκριμένα).
ΕΤΣΙ μια Κυριακή, καθώς και πάλι τιμωρημένος ο χωριάτης ήταν μέσα, βλέπει το θαλαμοφύλακα να έρχεται ασθμαίνοντας και να του λέει: «ντύσου για έξω γρήγορα σε περιμένει κάτω ο Διοικητής».
ΟΣΟ να ναι τα χρειάστηκε ο …απροσάρμοστος! Όταν δε κατέβηκε τα έχασε εντελώς. Είδε το Διοικητή-σημειωτέον πως αυτός μάθαινε για τις ποινές επειδή υπέγραφε τις ημερήσιες διαταγές-να τον περιμένει πάνω στο τζιπ με το μικρό γιο του και δεν ήξερε τι να υποθέσει.
«ΑΝΕΒΑ» του λέει καθώς πλησίασε και χαιρέτησε. Ανέβηκε για να βρεθεί σε λίγο στη Βουλιαγμένη. Όπου κερασμένος την πορτοκαλάδα άκουσε τον Διοικητή να του ανακοινώνει μια ασύλληπτη για ένστολους …απειλή!
«ΟΠΩΣ πας θα μείνεις στην ίδια τάξη από ποινές. Και μη νομίζεις πως θα φύγεις από την Αεροπορία. Απλά θα κάνεις τη σχολή τρία χρόνια αντί δύο», ξεκίνησε την εισαγωγή. «Επειδή», συνέχισε, «σου έκανα μαθηματικά, έχω αξιολογήσει πως έχεις καλό μυαλό και γι αυτό δεν θα το αφήσω έτσι. Θα γράψω στο πατέρα σου», έριξε τη …βόμβα!
ΚΟΚΑΛΟ ο …μαγκάκος! Διότι άγουρος μεν, αλλά το φιλότιμο δεν του έλειπε. Καλύτερα να τον έθαβαν παρά να στενοχωρήσει τη μάνα του και τον πατέρα του.
_ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ τώρα, ποια η σχέση της ανάρτησης Τσιτσικλή με το κάποτε περιστατικό στην 128 ΣΕΤΗ. Νοιάζομαι, ντρέπομαι, ευθύνομαι, προσφέρω, διορθώνομαι, μερικά από τα ρήματα που συνδέουν το ένα με το άλλο, απαντώ. Και όλα μαζί: ΦΙΛΟΤΙΜΟ.
ΦΙΛΟΤΙΜΟ από την Ελλάδα που έφυγε και ποτέ δεν θα ξαναβρεθεί. Την Ελλάδα πάνω της βυσσοδόμησαν δεξιοί, αριστεροί, προ(μη χ@σω)οδευτικοί-εκατέρωθεν εμφυλιοπολεμικοί, χουντικοί, εκκλησιαστικοί κινηματογραφικοί, τηλεοπτικοί… Όλοι …με τα ‘‘δίκια’’ τους …σαν οι κότες στο κεχρί!
