Μετά την νιρβάνα του Πάσχα, έρχεται μια περίοδο όπου η κυβέρνηση θα βάλει τις βάσεις για το ελληνικό μοντέλο ανάπτυξης, το κλείσιμο της «βαριάς» τέταρτης αξιολόγησης και την ελάφρυνση του χρέους.
Το βασικό σχέδιο προβλέπει την σύνδεση αποπληρωμής με το ρυθμό ανάπτυξης(γαλλικό μοντέλο) και παρά την επιβεβαίωση των στοιχείων για το 2017, από την Eurostat, η επιφυλακτικότητα των αγορών υπάρχει.
Στο τραπέζι πέφτουν και οι λύσεις επιμήκυνσης δανείων με τα επιτόκια να σταθεροποιηθούν σε ένα επίπεδο χαμηλότερο του 2%. Επίσης υπάρχει ο κουμπαράς των κερδών από τα ANFAs και SMPs, δηλαδή τα ελληνικά ομόλογα που έχουν στα χέρια τους οι κεντρικές τράπεζες αγορασμένα σε πολύ χαμηλές τιμές, τα οποία αφήνουν μεγάλα κέρδη στις κεντρικές τράπεζες της Ευρωζώνης.
Τέλος, δεν αποκλείεται ο ESM να εξαγοράσει το χρέος της Ελλάδας προς το ΔΝΤ, το οποίο ξεπερνά τα 10 δισ. ευρώ.
Αρκετά διαφωτιστικό είναι και το έγγραφο με ημερομηνία 27 Φεβρουαρίου, το οποίο επικαλέστηκε η εφημερίδα “Handelsblatt”, όπου αναφέρεται ότι, σύμφωνα με το σχέδιο, η Ελλάδα θα απαλλαγεί από τις αποπληρωμές εάν ο μέσος όρος της πενταετούς ανάπτυξης μειωθεί κάτω από το 2,8%. Η μερική εξόφληση του χρέους θα ήταν απαραίτητη εάν η ανάπτυξη κυμαινόταν μεταξύ 2,8% και 3,4%, ενώ η πλήρης εξόφληση εάν η αύξηση ήταν μεγαλύτερη, συμπληρώνει η γερμανική εφημερίδα.
Μάλιστα, η εφημερίδα επισημαίνει ότι ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Όλαφ Σολτς δεν μπορεί να αποφύγει πλέον τη συζήτηση περί ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, σημειώνοντας ότι «η σχετική προεργασία έχει ξεκινήσει προ πολλού». Όπως αναφέρεται σύμφωνα με το μοντέλο του ESM, ο χρόνος ωρίμανσης ορισμένων δανείων στήριξης προς την Ελλάδα, που είχαν εκταμιευτεί από τον παλιό μηχανισμό διάσωσης EFSF, θα μπορούσε να παραταθεί κατά μέσο όρο για επτά χρόνια. Επιπλέον, πληρωμές επιτοκίων συνολικού ύψους 13 δισ. ευρώ ενδέχεται να παγώσουν για πέντε χρόνια.
Εν τω μεταξύ, οι προτάσεις των Γάλλων είναι ακόμη πιο προχωρημένες. Αυτές θέλουν να παγώσουν εν μέρει την αποπληρωμή δανείων 25 δισ. ευρώ, πετυχαίνοντας έτσι μέσο όρο παράτασης των ωριμάνσεων κατά 12 χρόνια. Επιπλέον, προβλέπεται να μπει πλαφόν 2% στα επιτόκια των δανείων διάσωσης της Αθήνας, κάτι που θα αντιστοιχούσε σε ελάφρυνση ύψους 18 δισ. ευρώ.
Αυτός ο μηχανισμός στην ουσία βάζει στην κατάψυξη τους τόκους, μεταθέτει την δύσκολη αποπληρωμή στις επόμενες κυβερνήσεις. Δεσμεύεται δηλαδή η πολιτική ατζέντα μέχρι την εξόφληση του 75% του χρέους, γεγονός που αιχμαλωτίζει τη χώρα σε τούνελ επιτήρησης.
Επειδή αυτό το «μενού» είναι δύσπεπτο για ένα λαό που διανύει τον όγδοο χρόνο πίεσης, προβλέπεται μια αποδοχή της μικρής αύξησης του βασικού μισθού από τους δανειστές. Αρκεί να συνεχιστεί η δημοσιονομική πειθαρχία και να ολοκληρωθούν βασικές μεταρρυθμίσεις: οι νέες αντικειμενικές τιμές, η αναμόρφωση του ΕΝΦΙΑ, οι αλλαγές στο Δημόσιο και οι αποκρατικοποιήσεις.
Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θέλει να εκμεταλλευτεί τον μήνα του μέλιτος, της εξόδου από το πρόγραμμα τον Αύγουστο. Με δεδομένο πως καμιά κυβέρνηση από το 2009 και μετά δεν ολοκλήρωσε την θητεία της, η επικύρωση της ελάφρυνσης του χρέους αποτελεί προεκλογικό ατού που δύσκολα θα παραβλέψει το Μαξίμου.
