ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ4 Απριλίου

Επιμέλεια: Σταύρος Χρονόπουλος, υπεύθυνος Μarketing «Εκδοτικός Οίκος Historical Quest» (https://www.historical-quest.com/)

4 Απριλίου 1081

Ο Αλέξιος Α΄ Κομνηνός στέφεται Βυζαντινός αυτοκράτορας στην Κωνσταντινούπολη. Ο Αλέξιος Α΄ Κομνηνός (1048/1056 – 15 Αυγούστου 1118) ήταν αυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από το 1081 ως το 1118.

Εξέχουσα στρατιωτική και πολιτική μορφή, ήταν ο ουσιαστικός θεμελιωτής της δυναστείας των Κομνηνών, μιας από τις ενδοξότερες της βυζαντινής ιστορίας. Ως αυτοκράτορας ο Αλέξιος προσπάθησε να συγκρατήσει τις φυγόκεντρες δυνάμεις των τοπικών αρχόντων στις επαρχίες, να εξυγιάνει αναζωογονήσει την οικονομία και το εμπόριο αλλά και να σταματήσει το κατρακύλισμα του βυζαντινού νομίσματος.

Παράλληλα έπρεπε να αντιμετωπίσει σωρεία συνωμοσιών και εξωτερικών απειλών.  Έχοντας σταθεροποιήσει την ειρήνη στα ευρωπαϊκά εδάφη της αυτοκρατορίας ο Αλέξιος έστρεψε την προσοχή του στην Μικρά Ασία, που είχε χαθεί σχεδόν ολόκληρη από τους Σελτζούκους Τούρκους. Υποστηρίχθηκε από πολλούς δυτικούς ιστοριογράφους ότι ο Αλέξιος έστειλε μία επιστολή στον πάπα της Ρώμης Ουρβανό B΄ ζητώντας βοήθεια από τη Δύση με την μορφή αποστολής μισθοφόρων για να μπορέσει να ανακαταλάβει τα χαμένα εδάφη και ότι αυτό το αίτημά του ήταν μία από τις αφορμές της Πρώτης Σταυροφορίας.

Τα περί της επιστολής αυτής όμως αμφισβητούνται εντονότατα. Η Σταυροφορία του Λαού, με κυριότερο αρχηγό τον Πέτρο τον Ερημίτη ήταν το πρώτο μεγάλο σώμα σταυροφόρων που έφτασε στην Κωνσταντινούπολη, τον Αύγουστο του 1096. Η πλειοψηφία των σταυροφόρων που συμμετείχαν στη σταυροφορία του Πέτρου του Ερημίτη δεν είχαν κάποια στρατιωτική πείρα ή εκπαίδευση ή τον κατάλληλο εξοπλισμό. Ο Αλέξιος τους παραχώρησε πλοία για να περάσουν στην Μικρά Ασία και τους προειδοποίησε να περιμένουν τους υπόλοιπους σταυροφόρους πριν επιτεθούν στους Τούρκους γιατί δεν ήταν αρκετά ισχυροί.

Οι προστριβές ανάμεσα στους σταυροφόρους και η διαίρεσή τους σε μικρότερες ομάδες συνετέλεσαν στην καταστροφή τους και στο σφαγιασμό τους από τους Τούρκους. Οι λίγοι που γλίτωσαν επέστρεψαν στην Κωνσταντινούπολη. Παρόλο που ο Αλέξιος παρέδωσε στο γιο του, Ιωάννη, ένα σταθερότερο και ισχυρότερο κράτος από ότι το βρήκε το 1081, γεγονός είναι ότι η ενδυνάμωση των δυνατών καθώς και η παραχώρηση υπέρογκων προνομίων στις ιταλικές ναυτικές δημοκρατίες μακροπρόθεσμα έπληξαν τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία.

 

4 Απριλίου 1581

Ο Φράνσις Ντρέικ  χρίζεται ιππότης επειδή ολοκλήρωσε τον περίπλου της Γης. Ο Σερ Φράνσις Ντρέικ (Ντέβονσαϊρ, 1540 – 27 Ιανουαρίου 1596) ήταν Άγγλος θαλασσοπόρος και πολιτικός της Ελισαβετιανής εποχής. Από μικρός έγινε ναυτικός και στα είκοσι του χρόνια πήρε το «δίπλωμα» του κουρσάρου, που του επέτρεπε να λεηλατεί τις αποικίες του Νέου Κόσμου και τα ισπανικά καράβια έχοντας επίσημα στο πλοίο του την αγγλική σημαία. Ύστερα από πολυάριθμες περιπέτειες, κατά τα έτη 1579-1580 ήταν ο πρώτος Άγγλος που πραγματοποίησε τον περίπλου της Γης, κατόρθωμα για το οποίο του απονεμήθηκε από τη Βασίλισσα Ελισάβετ Α’ ο τίτλος του βαρωνέτου.

Ήταν δεύτερος στην ιεραρχία του αγγλικού στόλου ενάντια στην Ισπανική Αρμάδα το 1588, υπόλογος μονάχα στη Βασίλισσα και τον Τσαρλς Χάουαρντ. Αρρώστησε και πέθανε από δυσεντερία λίγο έξω από το Πουέρτο Ρίκο το 1595, έχοντας όμως αποκτήσει τεράστια φήμη για τα κατορθώματά του. Του είχε αποδοθεί το προσωνύμιο El Draque (δράκος), λογοπαίγνιο από την ισπανική και αγγλική ετυμολογία του επιθέτου του.

 

4 Απριλίου 1913

Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος: Ο Έλληνας πιλότος Εμμανουήλ Αργυρόπουλος γίνεται το πρώτο θύμα της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας όταν συντρίβεται το αεροπλάνο του. Ο Εμμανουήλ Αργυρόπουλος (1889 – 4 Απριλίου 1913) ήταν πρωτοπόρος της αεροπορίας στην Ελλάδα. Ήταν ο πρώτος Έλληνας αεροπόρος που εκτέλεσε πτήση στην Ελλάδα.

Ο Αργυρόπουλος ήταν αρχικά πολιτικός μηχανικός, όμως εγκατέλειψε το επάγγελμά του και πήγε στο Παρίσι για να σπουδάσει αεροναυπηγική. Στο τέλος Ιανουαρίου 1912 απέκτησε άδεια πιλότου και επέστρεψε στην Ελλάδα μαζί με το ιδιόκτητο αεροσκάφος του τύπου Nieuport IV.G 50 ίππων. Στις 8 Φεβρουαρίου 1912 εκτέλεσε την πρώτη πτήση στους ελληνικούς ουρανούς, γεγονός που είχε ιδιαίτερη απήχηση στον εγχώριο τύπο: Αφού απογειώθηκε από την περιοχή του Ρουφ, πραγματοποίησε 16 λεπτά πτήση που περιελάμβανε και πτήση πάνω από την Ακρόπολη.

 Μία ώρα αργότερα πραγματοποίησε και δεύτερη πτήση, αυτή τη φορά με συνεπιβάτη τον πρωθυπουργό της χώρας, Ελευθέριο Βενιζέλο. Ο πρωθυπουργός, ενθουσιασμένος δήλωσε ότι η Ελλάδα πρέπει να εκμεταλλευτεί αυτό το νέο όπλο. Όταν ξέσπασαν οι Βαλκανικοί Πόλεμοι τον Οκτώβριο του 1912, εντάχθηκε στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων, με τον βαθμό του Υπολοχαγού. Στις 4 Απριλίου 1913 κατά τη διάρκεια αναγνωριστικής αποστολής, και με συνεπιβάτη τον αθλητή και ποιητή Κωνσταντίνο Μάνο, το αεροσκάφος του, τύπου Blériot XI, υπέστη μηχανική βλάβη και κατέπεσε από ύψος 600 μέτρων κοντά στον Λαγκαδά Θεσσαλονίκη.

 

4 Απριλίου 1942

Το υποβρύχιο Γλαύκος ΙΙ βυθίζεται κατά τη διάρκεια γερμανικής αεροπορικής επίθεσης στο λιμάνι της Βαλέτα στη Μάλτα. Ναυπηγήθηκε μεταξύ 1927–1930 μετά από παραγγελία τεσσάρων υποβρυχίων της Ελληνικής Κυβέρνησης. Τα υπόλοιπα τρία όμοιου τύπου υποβρύχια ήταν τα ΝΗΡΕΥΣ, ΠΡΩΤΕΥΣ, και ΤΡΙΤΩΝ, τα οποία ναυπηγήθηκαν στην Ναντ, ενώ το ΓΛΑΥΚΟΣ στα ναυπηγεία του Γαλλικού Πολεμικού Ναυτικού «Chantiers Navals Francais» στην Blainville της Γαλλίας. Στις 17 Νοεμβρίου 1930 πραγματοποιήθηκε η ύψωση της ελληνικής σημαίας στη Βρέστη της Γαλλίας.

Την 6η Απριλίου 1941 εκδηλώθηκε η γερμανική επίθεση κατά της Ελλάδας. Καθώς τα γερμανικά στρατεύματα προήλαυναν ακάθεκτα, η διοίκηση του Ελληνικού Βασιλικού Ναυτικού αποφάσισε την μεταστάθμευση του στόλου στην Μέση Ανατολή όπου θα είχε την δυνατότητα να δράσει σε συνεργασία με το Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό.Στις 27 Φεβρουαρίου 1942 το Υ/Β Γλαύκος δέχτηκε επίθεση από την γερμανική Luftwaffe στο λιμάνι της Βαλέτα της Μάλτας, όπου είχε καταπλεύσει για γενική επισκευή.

 Κατά την επίθεση αυτή σκοτώθηκαν ο κυβερνήτης του υποβρυχίου πλωτάρχης Β. Αρσλάνογλου και ο ανθυποπλοίαρχος Ιωάννης Κωστάκος. Στις 4 Απριλίου 1942 το Υ/Β Γλαύκος δέχτηκε και πάλι επίθεση από αεροσκάφη τύπου Junkers Ju 87, της γερμανικής Luftwaffe, με αποτέλεσμα να βυθιστεί στο λιμάνι της Βαλέτα μέσα σε δυο λεπτά. Δεκαοκτώ μέλη του πληρώματος του Υ/Β Γλαύκος μεταφέρθηκαν στις 21 Απριλίου 1942 στην Αλεξάνδρεια από το Υ/Β Τρίτων (υποπλοίαρχος Επαμεινώνδας Κοντογιάννης).

4 Απριλίου 1949

Δώδεκα χώρες υπογράφουν το Βορειοατλαντικό Σύμφωνο δημιουργώντας το ΝΑΤΟ.Ο Οργανισμός Βορειοατλαντικού Συμφώνου (Νοrth Αtlantic Τreaty Οrganizatiοn‎, NATO), γνωστός και ως Βορειοατλαντική Συμμαχία, είναι στρατιωτική αμυντική συμμαχία χωρών της Δύσης.

Η συμμαχία αυτή υπογράφτηκε τον Απρίλιο του 1949 στην Ουάσινγκτον από 12 χώρες της Ευρώπης και της βόρειας Αμερικής (Βέλγιο, Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, Δανία, ΗΠΑ, Ισλανδία, Ιταλία, Καναδάς, Λουξεμβούργο, Νορβηγία, Ολλανδία, Πορτογαλία). Το 1952 προσχώρησαν στη συμμαχία η Ελλάδα και η Τουρκία και το 1955 η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας. Η προσχώρηση της τελευταίας προκάλεσε ως αντίδραση τη σύναψη του συμφώνου της Βαρσοβίας από τα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης. Σήμερα, η Βορειοατλαντική Συμμαχία αριθμεί 28 χώρες μέλη.

 

4 Απριλίου 1968

Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ δολοφονείται από τον Τζέιμς Ερλ Ρέι σε ένα μοτέλ στο Μέμφις (Τενεσσί). Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ο νεότερος (Martin Luther King Jr., 15 Ιανουαρίου 1929 – 4 Απριλίου 1968) ήταν Αμερικανός ιερέας των Βαπτιστών, ειρηνιστής και οπαδός της δράσης μέσω της παθητικής αντίστασης, ηγέτης του Αφροαμερικανικού Κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα των μαύρων.

Το 1955 ηγήθηκε της νικηφόρας εκστρατείας του μποϊκοτάζ των δημοσίων λεωφορείων της πόλης Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα (εξαιτίας του φυλετικού διαχωρισμού των επιβατών). Το 1961 εμψύχωσε την εκστρατεία «Επιβάτες για την Ελευθερία», την κινητοποίηση που έφερε και το πραγματικό τέλος στους φυλετικούς διαχωρισμούς σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Το 1962 ηγήθηκε επίσης της «Πορείας στην Ουάσινγκτον» και εκεί εκφώνησε την ιστορική ομιλία του που ξεκινά με τη φράση «Έχω ένα όνειρο…», στην οποία περιγράφει το όραμα του για ισότητα στην αμερικανική κοινωνία.

Στις 14 Οκτωβρίου του 1964 του απονεμήθηκε το Βραβείο Νόμπελ για τους αγώνες του υπέρ των πολιτικών δικαιωμάτων των μαύρων μέσω ειρηνικών διαμαρτυριών. Το 1965 ηγήθηκε της πορείας από τη Σέλμα στο Μοντγκόμερι, διαμαρτυρία για τη μη εκχώρηση του δικαιώματος ψήφου στους μαύρους. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του μίλησε εναντίον του πολέμου στο Βιετνάμ, κριτικάροντας σφοδρά την αμερικανική κυβέρνηση και το 1967 εκφώνησε τον επίσης περίφημο λόγο του «Πέρα από το Βιετνάμ». Το 1968, και ενώ σχεδίαζε ακόμα μια πορεία προς την Ουάσινγκτον, την «Πορεία των Φτωχών», δολοφονήθηκε στις 4 Απριλίου στο Μέμφις του Τενεσί.

Ο Κινγκ έλαβε μετά θάνατον πολλές διακρίσεις όπως το Προεδρικό Μετάλλιο για την Ελευθερία και το Χρυσό Μετάλλιο του Κογκρέσσου. Το 1986 η 15η Ιανουαρίου (η ημέρα της γέννησής του) ανακηρύχθηκε επίσημη εορτή στις Η.Π.Α.