ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… 28 Απριλίου
Επιμέλεια: Σταύρος Χρονόπουλος, υπεύθυνος Μarketing «Εκδοτικός Οίκος Historical Quest» (https://www.historical-quest.com).
28 Απριλίου 1299
Λήγει η εξέγερση της Κρητικής αριστοκρατίας κατά των Βενετών με την παραχώρηση προνομίων με την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων για τη σύναψη ειρήνης μεταξύ της Ενετικής Δημοκρατίας και της επανάστασης που οργανώθηκε από την κρητική αριστοκρατία, προεξάρχοντος του Αλέξιου Καλλέργη.
Το 1268 είχε προηγηθεί η αποτυχημένη επανάσταση της οικογένειας των Χορτάτζηδων, η οποία έληξε άδοξα. Στην επανάσταση αυτή ο Καλλέργης είχε τηρήσει αρνητική στάση και είχε κατηγορηθεί ως προδότης. Η αγριότητα όμως με την οποία οι Ενετοί επέδειξαν στους κατοίκους της Κρήτης οδήγησε τον Καλλέργη σε σύμπραξη μαζί και με άλλες αριστοκρατικές οικογένειες, οργανώνοντας μία νέα επανάσταση για να απωθηθούν από το νησί το 1283. Η νέα κρητική επανάσταση συνέπεσε χρονικά με τον πόλεμο μεταξύ Ενετών και Γενουατών.
Μην μπορώντας οι Ενετοί να στείλουν ενισχύσεις στην Κρήτη απώλεσαν τον έλεγχο του νησιού με εξαίρεση την πρωτεύουσα και κάποια ισχυρά παραθαλάσσια φρούρια. Εκμεταλλευόμενοι την κατάσταση, οι Κρήτες υπό τον Καλλέργη προσπάθησαν να έλθουν σε συνεννόηση με τον Γενουάτη Ναύαρχο Αντρέα Ντόρια για το σχηματισμό μίας συμμαχίας κατά των Ενετών, δίχως όμως να επιτευχθεί συμφωνία. Η αποτυχία των διαπραγματεύσεων αυτών δίχασε τους αριστοκράτες. Το 1293 οι Ενετοί κατόρθωσαν να ανατρέψουν την κατάσταση και να επανακτήσουν μέρος του ελέγχου του νησιού.
Τότε ξεκινούν οι πρώτες επαφές της Ενετικής Δημοκρατίας για την επίτευξη ειρήνης με τους Επαναστάτες. Οι διαπραγματεύσεις αυτές κατέληξαν σε συμφωνία το 1299. Οι σημαντικότεροι όροι της Συνθήκης ειρήνης προέβλεπαν μεταξύ άλλων τη χορηγία γενικής αμνήστευσης στους επαναστάτες και την άδεια να παντρεύονται οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι με τους Χριστιανούς Καθολικούς, σημαντικός όρος για την αφομοίωση και τον εξελληνισμό του λατινικού στοιχείου της νήσου. Πιστός στους όρους αυτής της συνθήκης ειρήνης, ο Καλλέργης κατέπνιξε μία μεταγενέστερη απόπειρα εκδήλωσης νέας Κρητικής Επανάστασης και όρκισε τα παιδιά του να φυλάσσουν πίστη στη Γαληνοτάτη Δημοκρατία.
28 Απριλίου 1792
Οι γαλλικές δυνάμεις εισβάλλουν στις Αυστριακές Κάτω Χώρες (Βέλγιο, Λουξεμβούργο), σηματοδοτώντας μ’ αυτό τον τρόπο την έναρξη των πολέμων της Γαλλικής Επανάστασης. Οι Πόλεμοι της Γαλλικής Επανάστασης ήταν μία σειρά μεγάλων συγκρούσεων, που διήρκεσαν από το 1792 έως το 1802, ανάμεσα στην επαναστατημένη Γαλλία και στους συνασπισμούς κρατών που σχηματίστηκαν εναντίον της. Κατά τη διάρκεια του πολέμου ο στρατός των Γάλλων επαναστατών εισήλθε σε περιοχές των Κάτω Χωρών, της Ιταλίας και της κοιλάδας του Ρήνου, πετυχαίνοντας νίκες εναντίον των αντιπάλων του. Αναπτύχθηκαν στρατιωτικές καινοτομίες που χαρακτήρισαν και τους μετέπειτα Ναπολεόντιους πολέμους.
Εδραιώθηκε η Γαλλική Επανάσταση όμως το τίμημα ήταν ο τεράστιος αριθμός θυμάτων απ’ όλες τις πλευρές. Οι πόλεμοι της Γαλλικής επανάστασης διαιρούνται συνήθως στον πόλεμο του Πρώτου Συνασπισμού και στον πόλεμο του Δεύτερου Συνασπισμού. Ο πρώτος διεξήχθη στο διάστημα 1792-1797 και ο δεύτερος στο διάστημα 1798-1801 αν και η Γαλλία βρισκόταν συνεχώς σε πόλεμο με την Μεγάλη Βρετανία από το 1793 έως το 1802. Οι εχθροπραξίες τερματίστηκαν με τη Συνθήκη της Αμιένης το 1802.
28 Απριλίου 1923
Ανοίγει το Στάδιο Γουέμπλεϊ για το κοινό, το οποίο ήταν γνωστό επίσης ως Αυτοκρατορικό Στάδιο (Empire Stadium). Εγκαινιάσθηκε από τον Βασιλιά Γεώργιο Ε’ στις 23 Απριλίου 1924. Όταν μίλησε στα εγκαίνια, ήταν η πρώτη φορά που ένα μονάρχης ακουγόταν στο ραδιόφωνο. Στην αρχή της λειτουργίας του χρησιμοποιούνταν για περιστασιακές αθλητικές συναντήσεις. Αργότερα καθιερώθηκε σαν το μόνιμο γήπεδο διεξαγωγής του τελικού κυπέλλου Αγγλίας. Το πρώτο μεγάλο γεγονός έγινε το 1923 κατά τον τελικό κυπέλλου Αγγλίας. Στον τελικό κυπέλλου έπαιξε η Μπόλτον Γουάντερερς με την Γουέστχαμ Γιουνάιτεντ.
Ήταν η πρώτη και τελευταία φορά που τα εισιτήρια δόθηκαν και πληρώθηκαν στις θύρες. Η επίσημη προσέλευση είχε εκτιμηθεί να είναι 126.000 φίλαθλοι, όμως πάνω από 200.000 συσσωρεύθηκαν στις κερκίδες και στον αγωνιστικό χώρο. Αρχικά, φαινόταν ότι ο αγώνας δεν θα λάμβανε χώρα, αλλά ο έφιππος αστυνομικός Τζορτζ Σκόρεϊ με το άσπρο άλογο του έσπρωξε το πλήθος έξω από τον αγωνιστικό χώρο. Όμως και η ταυτόχρονη εμφάνιση του βασιλιά Γεωργίου Ε’ ηρέμησε τα πλήθη. Η Bolton Wanderers νίκησε με 2-0 την Westham United.
Το 1948 χρησιμοποιήθηκε για τους ολυμπιακούς αγώνες. Το αυτοκρατορικό στάδιο μετονομάστηκε σε Γουέμπλεϊ τα τέλη της δεκαετίας του ’70. Ο Πελέ είχε περιγράψει το Γουέμπλεϊ σαν τον ναό του ποδοσφαίρου. Στις 30 Ιουλίου 1966, ο Μπόμπι Μουρ σήκωσε στο στάδιο το παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου. Η Μεγάλη Βρετανία νίκησε την Γερμανία με 4-2. Στις 2 Ιουνίου 1971 έγινε στο Γουέμπλεϊ ο τελικός κυπέλλου πρωταθλητριών Ευρώπης μεταξύ ΑΦΚ Άγιαξ και Παναθηναϊκού.
Ο Παναθηναϊκός μετά τις νίκες εναντίον της Σλόβαν Μπρατισλάβας και της Έβερτον, ήρθε αντιμέτωπος με τον Άγιαξ του Ρίνους Μίχελς. Ηττήθηκε με γκολ του Βαν Ντακ στο 5΄ και αυτογκόλ του Καψή στο 87΄. Το 1995, το Βρετανικό Συμβούλιο Αθλητισμού έθεσε το ζήτημα της αντικατάστασής του. Αποφασίστηκε να ξοδευτούν 250 εκατομμύρια λίρες για την ανακατασκευή του. Οι δίδυμοι πύργοι που έχουν δώσει ταυτότητα στο στάδιο, κατεδαφίστηκαν.
