Μάτι δεν έκλεισα από προχθές που έγραψα για την Ανοιξη και το πρόβλημα της μάσκας. Πως σε λίγες ημέρες έρχεται, αλλά πως να την υποδεχτώ; Με μάσκα; Με μάσκα και γάντια; Από δω, από κει, τίποτα!
Εκανα τη σκέψη, ότι μπορεί να παρεξηγηθώ. Να νομίσει, δηλαδή, ότι παραμορφώθηκα με μάσκες, γάντια, και παρόμοια γιατί δεν ήθελα νά ‘ερθει! Εχει συμβεί. Διαμορφώνουν γνώμη για το τι σκέφτομαι, τι είμαι, τι κάνω, και μόλις μιλήσω ή δείξω τι κάνω, αλλάζουν τη γνώμη τους. Αλλοι, λίγοι, ευτυχώς, θυμώνουν, γιατί είδαν κάτι καλύτερο από αυτό που νόμιζαν, που είχαν εκτιμήσεις. που διέδιδαν, και δε μπορούσαν να το διαψεύσουν.
θα μιλήσω, σκέφτηκα. Αυτή τη φορά θα το προλάβω. Την’ Ανοιξη δε θέλω;
Θα κάνω διάλογο. Θα μου πεί. ίσως, θα με ρωτήσει, πως είμαι έτσι.
Πως είμαι, Ανοιξη;
Αγνώριστη!
Θα ξεασχημήνω, Ανοιξη. Με όλα αυτά με παραμέλησα, αλλά θα προσπαθήσω να ξεασχημήνω, Στό υπόσχομαι!
Όχι, δεν είσαι πάρα πολύ άσχημη, αλλά, να. Εσύ, μόλις ζέσταιναν οι ημέρες μου, έτρεχες, έπαιρνες το στρώμα από το κρεβάτι σου και να το πήγαινες στην ταράτσα να πιάσεις θέση. Να βλέπεις τα αστέρια, που πλημμύριζαν τον ουρανό. Την ημέρα, με τις φιλεναδούλες, στον κάμπο, μαζεύατε παπαρούνες και κρινάκια. Τώρα;
Ακου, Ανοιξη! Αυτά που βλέπεις δεν είναι δικά μου! Είναι του κορονοϊού. Μας έδωσαν εντολή να τα φοράμε. Είναι για την προστασία της υγείας μας.
Πάντα; Θα είσαι έτσι και τους τρείς μήνες; Στους δικούς μου μήνες;
Όχι, όχι! Μόλις φύγει ο κορονοϊός δε θα φοράμε μάσκες. Θα ξαναγυρίσουμε, όπως μας λένε στην κανονικότητα. Λένε, πως με τη ζέστη δεν κάθεται, Φεύγει.
Έτσι, λένε;
Ναι. Οι επιστήμονες. Έχουμε πολύ καλούς επιστήμονες, Του εμπιστεύομαι.
Καλά. Αφού είναι, έτσι, θα βοηθήσω και εγώ.
Δηλαδή, Ανοιξη;
Θα ζεστάνω πολύ τις ημέρες μου και θα τον διώξω! Μη στενοχωρείσαι! Θα ζεστάνω πολύ τις ημέρες μου. Εκεί, κατά το δεύτερο μήνα. Πέστο και στους άλλους!
