52ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΡΛΟΒΙ ΒΑΡΙ
Με τη διάσημη Αμερικανίδα σταρ Ούμα Θέρμαν και τον ηθοποιό Κέισι Άφλεκ παρόντες στην επίσημη έναρξη και, στη συνέχεια, τη βράβευση του δίδυμου Κεν Λόουτς και Πολ Λάβερτι, με τις Κρυστάλλινες Σφαίρες για το σύνολο του έργου τους (συνεργάστηκαν ως σκηνοθέτης και σεναριογράφος σε 12 μέχρι σήμερα ταινίες) ξεκίνησε το φετινό 52ο κινηματογραφικό φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι, γνωστή λουτρόπολη της Τσεχίας, που στο παρελθόν είχαν επισκεφτεί διάφορες παγκόσμιες προσωπικότητες (ανάμεσά τους και οι Μπετόβεν, Γκέτε, Σοπέν, Τουργκένιεφ, κ.ά.).
«Στις ταινίες μας, αυτό που πετύχαμε είναι να δώσουμε χαρακτήρες, τόσο από διάφορες κοινωνικές τάξεις όσο από διάφορες εθνότητες και χώρες», ανάφερε ο Κεν Λόουτς στη συζήτηση που ακολούθησε τη βράβευσή των δυο δημιουργών, «που ασχολούνται με θέματα όπως αυτά της αλληλεγγύης και των συμμαχιών. Δυστυχώς, οι ιδέες αυτές στις μέρες μας συνεχώς απειλούνται, ιδιαίτερα με την μεταναστευτική κρίση στην Ευρώπη, όπου βλέπουμε κύματα μεταναστών να καταφθάνουν εδώ αναζητώντας την αλληλεγγύη. Ας ελπίσουμε πως έχουμε τη γενναιοδωρία να πούμε, όλοι μαζί, το ‘Καλωσορίσατε΄αντί να τους στέλνουμε πίσω.»
Σχολιάζοντας τη βοήθεια που οι δυο τους πρόσφεραν στη διάρκεια των πρόσφατων βρετανικών εκλογών στον αρχηγό του Εργατικού Κόμματος Τζέρεμι Κόρμπιν, φτιάχνοντας μικρού μήκους ταινίες, σε αντιπαράθεση με τις επιθέσεις των ταμπλόιντ που υποστήριζαν την Τερέζα Μέι, ο σεναριογράφος Πολ Λάβερτι τόνισε πως «παρά τα δηλητηριώδη ακροδεξιά σχόλια ενάντια στον Τζέρεμι Κόρμπιν που τον παρουσίαζαν ως απειλή, πιστεύω πως έχει κιόλας αρχίσει να επιβάλλεται η πραγματικότητα.
Σήμερα υπάρχει τέτοια κρίση στέγης για τους νέους κάτι που όλη η προπαγάνδα του κόσμου δεν θα καταφέρει να αλλάξει. Ο εργατικός κόσμος, που συναντάμε και στις ταινίες που έγραψα για τον Λόουτς, έχουν αρχίσει να απορρίπτουν την ατζέντα των συντηρητικών, που πολλοί από αυτούς βρίσκονται σε τέτοια απελπιστική κατάσταση ώστε αναγκάζονται να ταξιδεύουν πολλές ώρες με το τρένο για να πάνε στο Λονδίνο, μια και δεν μπορούν να ζουν εκεί, αναζητώντας κάποια εργασία…»
Δώδεκα ταινίες από χώρες όπως η Ρουμανία, η Πολωνία, η Ρωσία, η Γερμανία, η Φιλανδία, το Ισραήλ, η Γαλλία, η Σλοβακία, η Τσεχία, η Τουρκία, η Ινδία και οι ΗΠΑ, συναγωνίζονται στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ για την Κρυστάλλινη Σφαίρα και τα άλλα βραβεία της φετινής εκδήλωσης. Στην πολωνική ταινία «Τα πουλιά τραγουδάνε στο Κιγκάλι» που σκηνοθέτησε το ζεύγος Τζοάνα και Κριστόφ Κράουζε (δημιουργοί της ταινίας My Nikifor, που το 2004 είχε προβληθεί σε διαγωνιστικό του Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου), έχουμε το θέμα του πολέμου και ειδικότερα της γενοκτονίας στη Ρουάντα στον πόλεμο του 1994.
Για μια χώρα όπως η Πολωνία, «είχαμε το Ολοκαύτωμα που τα αποτελέσματά του εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμη και σήμερα», ανάφερε η σκηνοθέτρια, μιλώντας για την ταινία της. «Αυτό μας έκανε να επιστρέψουμε σ’ αυτό το θέμα και να θέσουμε τα βασικά ερωτήματα, γιατί αυτό συνέβηκε και πώς μετά θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε να ζούμε.» Η γενοκτονία, ο ρατσισμός αλλά και η μεταχείριση της γυναίκας είναι στο επίκεντρο της συγκλονιστικής, αρκετά σκληρής, αυτής ταινίας, με τη Τζοάνα και τον Κριστόφ Κράουζε (ο οποίος πέθανε αμέσως μετά την ολοκλήρωση της ταινίας) αφηγούνται την ιστορία τους, μέσα από μια Πολωνή ανθρωπολόγο που γίνεται μάρτυρας της γενοκτονίας.
