Η πραγματική μάχη δεν είναι για την αξιολόγηση αλλά για το γόρδιο δεσμό του χρέους.

Το διακύβευμα είναι πόσο θα είναι το κόστος για το πάγωμα της καταβολής των τόκων του ελληνικού χρέους που οι Γερμανοί υπολογίζουν στα 120 δισ. ευρώ αφού ανοίγει ο χρόνος αποπληρωμής για μετά το 2040.

Το νούμερο είναι απαγορευτικό για το «Κέρβερο» Σόιμπλε που αρνείται την πρόταση του ΔΝΤ για παράταση των ωριμάνσεων για τα επόμενα …53 χρόνια.

Το πλεόνασμα στο ύψος του 3,5% του ΑΕΠ αποτελεί την κοόκκινη γραμμή των Γερμανών αλλά σσφήνεται ένα ανοικτό παράθυρο για αύξηση της χρονικής περιόδου χάρητος για 10 χρόνια

Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας βρίσκεται στο στόχαστρο γιατί είχε καταθέσει στο πρόσφατο συνέδριο των Δελφών σενάριο με επιμήκυνση 8,5 χρόνια που οδηγούσε σε βιώσιμο χρέος, με πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% μόνον έως το 2021 και στη συνέχεια 2% του ΑΕΠ.

Η διαπραγμάτευση, ύψους 142 δισ. ευρώ περίπου, έχουν περίοδο χάριτος για την πληρωμή κεφαλαίου έως το 2023 και για τους τόκους έως το 2022. Το δε επιτόκιό τους φτάνει περίπου στα 1,35%. Τα διμερή δάνεια του πρώτου μνημονίου είναι ύψους περίπου 53 δισ. ευρώ, αρχίζουν να πληρώνονται από το 2020 και δεν έχουν περίοδο χάριτος για τους τόκους. Το δε επιτόκιό τους είναι πολύ χαμηλό, στο 0,15%.

Τα μεσοπρόθεσμα βήματα στήριξης 

Οι άλλες τρεις ενέσεις που αποτελούν μαξιλάρι ασφαλείας για τις υποχρεώσεις που έρχονται:

1. Οι επιστροφές των SMP’s και ANFAs, δηλαδή των κερδών κεντρικών τραπεζών και ΕΚΤ από τα ελληνικά ομόλογα, ύψους 6,7 δισ. ευρώ για την πληρωμή χρέους.

2. Η ακύρωση του πέναλτι 2% που σχετίζεται με την επαναγορά χρέους του 2ου ελληνικού προγράμματος.

3. Μερική εξόφληση των υφιστάμενων δανείων με τη χρησιμοποίηση των κεφαλαίων που ενδεχομένως θα περισσέψουν από το τρίτο μνημόνιο (αυτήν τη στιγμή περισσεύουν 20 δισ. ευρώ).