Κάποτε ρώτησαν τη Θεία Ορμήνεια, τι θα έκανε, αν της κατηγορούσαν μια φίλη της.
Μια ημέρα, είπε, ήρθαν στο σπίτι τρεις γείτονες, δύο άντρες και μια γυναίκα, και μου ζήτησαν να τους ακούσω προσεκτικά για το καλό μου. Μια φίλη μου, με την οποία κάναμε συχνά παρέα, εγώ και ο άντρας μου, εκλεκτή φίλη, μου είπαν να την προσέχω, γιατί δεν ήταν καλός άνθρωπος. Ήταν, τούτο, το άλλο, έχει κάνει εκείνο και αυτό, και αν δεν τους διέκοπτα, θα συνέχιζαν για ώρες.
Ήταν γείτονες, αλλά ποτέ δεν κάναμε παρέα. Δεν τους ήξερα.
Τους ζήτησα, πριν συνεχίσουν τις κατηγορίες να πουν για ποιο λόγο κατηγορούν. Να μου απαντήσουν σε μερικές ερωτήσεις:
Αν δεν έκαναν αυτά που της ζήτησαν και την εκδικούνται.
Αν κατηγορούσαν από ζήλεια, φθόνο και κακία.
Αν τους έχει κάνει κάτι που τους έβλαψε.
Αν πήραν χρήματα από κάπου για να πουν όσα έλεγαν, η
Αν την εκβίαζαν, έτσι, για να κάνει κάτι που ήθελαν, για να πάει με τα νερά τους.
Κοιτάχτηκαν με απορία και ανασηκώθηκαν. Όχι, όχι, για το καλό σας.
Δε μου απαντήσατε, και επειδή δε γνωριζόμαστε, αυτό το ενδιαφέρον σας δε μου αρέσει. Να σας κεράσω κάτι και να ετοιμαστώ. Θα πάω να δω αυτή τη φίλη μου.
Σηκώθηκαν. Γιατί δε μας πιστεύετε;
Αν θέλεις να χάσεις τους φίλους σου, πίστεψε τους εχθρούς τους, απάντησα.
Πηγή: pelazkarabo.blogspot.com
