«Βρισκόμαστε ακόμα στην προϊστορία. Αντί εποχής του σιδήρου ή του χαλκού, τώρα έχουμε εποχή του πετρελαίου και αύριο κάτι άλλο. Η ιστορία του Ανθρώπου δεν άρχισε ακόμα και είναι ζήτημα αν θα αρχίσει ποτέ».
Του
Πάνου Τσούμα
Πριν από 30 χρόνια στα «Νέα» και σε άρθρο τού Ευτύχη Μπιτσάκη (φυσικός, φιλόσοφος, ακαδημαϊκός), διάβασα την «αντιανθρωπιστική» σκέψη. Αν είναι δική του ή την απέδιδε σε κάποιον ο μαρξιστής διανοητής δεν θυμάμαι και ούτε ενδιαφέρει. Ενδιαφέρον είναι να δούμε τι μήνυμα στέλνει ο «ποιητής» και κατά πόσο αυτό αφορά τον καθένα -με τους ταγούς να προηγούνται.
Σύμφωνα με το δικό μου λογισμικό πρόσληψης, στον πυρήνα της «αντιανθρωπιστικής» σκέψης βρίσκεται η πρόκληση να κατανοήσουμε πως η ανθρώπινη ιδιότητα δεν είναι δεδομένη, ότι κατακτιέται διαρκώς και ατελεύτητα.
Ενατενίζοντας απ’ αυτή τη σκοπιά τα επιφαινόμενα των καιρών και των τάσεων που διαφαίνονται, σαφώς και βρισκόμαστε έτη φωτός μακριά από το ξεκίνημα της, με «Α» κεφαλαίο, «Ανθρώπινης ιστορίας». Δεν είναι δε τα πολύ τραγικά, ή γελοία, της επικαιρότητας που συνηγορούν υπέρ της εκτίμησης αυτής.
Ενδεικτικά είναι και κάτι μικρά, όπως αυτά του υπουργού Δρίτσα. Αν και βασικό στοιχείο της ανθρώπινης κοινωνικότητας, το αίσθημα της ντροπής ουδόλως χαρακτηρίζει τον υπουργό (!!!) και όσους τον ανέχονται.
Ξεδιάντροποι εντελώς συνιστούν ύβριν της όποιας ανθρώπινης κοινωνικότητας διαθέτει η εποχή του μαζάνθρωπου. Θεωρούν όμως ότι δηλώνοντας «αριστεροί» απαλλάσσονται… πάσης νόσου και μαλακίας!
_Γνωρίζοντας ότι από το μεταπολιτευτικό αριστερό καθεστώς ιδεολογικής «τρομοκρατίας» θα θεωρηθώ «υβριστής», θα το πω ευθέως στον Δρίτσα και τους κυβερνητικούς ομοίους του, που, ως πολίτη αυτής της χώρας, με καθυβρίζουν συνεχώς και ανελέητα.
Το λοιπόν, κύριοι και κυρίες μου, πίσω από τις ταμπέλες δυσκολεύομαι να βρω τη διαφορά μεταξύ υμών και της κάθε Ζαρούλια ή Κασιδιάρη.
ΥΓ. Ευνόητο ότι απευθύνομαι σε όσους είναι εξοπλισμένοι με παραπλήσιο λογισμικό ενατένισης του κόσμου. Με τους υπόλοιπους, ούτως ή άλλως, ουδέποτε θα συναντηθούμε. Ας μη χαλάνε συνεπώς τη ζαχαρένια τους ασχολούμενοι μαζί μου.
