Του Γιάννη Καρτάλη
Ο πλανήτης Αρης πάντα ασκούσε μια γοητεία στους ανθρώπους και κυρίως στην Αμερική. Ο συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Χ. Τζ. Ουέλς το 1898 στο έργο του «Ο πόλεμος των κόσμων», περιέγραφε την επίθεση των αποκρουστικών Αρειανών στη Γη.
Ενα έργο που ζωντάνεψε για τα καλά το τρομερό παιδί κινηματογράφου ο Ορσον Ουέλς (συνωνυμία) την Κυριακή 30 Οκτωβρίου του 1938. Στην ραδιοφωνική εκπομπή του CBS o θίασος του “Mercury Theatre” απέδωσε με ρεαλιστικό τόνο με «ανταποκρίσεις» και «ρεπορτάζ» τη… δολοφονική επίθεση των εξωγήινων στο Νιου Τζέρσεϊ των ΗΠΑ. Αυτό ήταν… Πανικόβλητοι χιλιάδες Αμερικανοί ακροατές βγήκαν στους δρόμους ζητώντας προστασία από τις αρχές.
Τα χρόνια πέρασαν και οι Αρειανοί έγιναν ταινίες, κόμικς και ανέκδοτα. Ολα αυτά όμως μέχρι χθες. Τώρα η NASA αποδεικνύει επίσημα πως πράγματι ο Αρης ήταν ένας πλανήτης όπως η Γη. Μόνο που η ατμόσφαιρα του καταστράφηκε από τις ηλιακές καταιγίδες και κατάντησε μια κρύα και απέραντη έρημος.
Τις σχετικές μετρήσεις έκανε ο δορυφόρος MAVEN της NASA ο οποίος βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Άρη εδώ και ένα χρόνο περίπου. Ο δορυφόρος αυτός είναι ένας εκ των δεκατριών που έχουμε θέσει σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη και σε συνδυασμό με άλλα τέσσερα τροχοφόρα οχήματα που εξερευνούν την επιφάνεια παίρνουμε πληροφορίες για τη φύση , τα φαινόμενά αλλά και το παρελθόν του.
Μέχρι σήμερα, έπειτα και από την πρόσφατη ανακάλυψη νερού σε υγρή μορφή, γνωρίζαμε ότι ο Άρης ήταν ένας πλανήτης λίγο μικρότερος από τον δικό μας με ατμόσφαιρα παραπλήσια της Γης ενώ το μεγαλύτερο μέρος του καλυπτόταν από έναν ωκεανό.
Ωστόσο πριν από 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια η ατμόσφαιρά του και μεγάλη ποσότητα νερού εγκατέλειψαν τον πλανήτη για άγνωστες μέχρι πρότινος αιτίες. Το μυστήριο τελικά ξεκλείδωσε η NASA ανακοινώνοντας ότι υπεύθυνη για την απομάκρυνση της ατμόσφαιρας είναι η ηλιακή δραστηριότητα. Φαινόμενα που αποκαλούνται «ηλιακές καταιγίδες» καθώς και ο «ηλιακός άνεμος» συμβαίνουν αρκετά συχνά εξαιτίας της έντονης μαγνητικής δραστηριότητας στην επιφάνεια του ήλιου.
Όταν αυτά λαμβάνουν χώρα, φορτισμένα σωματίδια εκσφενδονίζονται με εκατομμύρια χιλιόμετρα την ώρα από τον ήλιο προς τους πλανήτες. Η Γη είναι και αυτή ένας εκ των «στόχων» όμως προστατεύεται από το μαγνητικό πεδίο της το οποίο λειτουργεί σαν ασπίδα και εμποδίζει τα σωματίδια αυτά να αλληλεπιδράσουν με την ατμόσφαιρα.
Μάλιστα το φαινόμενο αυτό είναι ορατό και είναι το πολύ γνωστό σε όλους «βόρειο σέλας». Όμως το μαγνητικό πεδίο του Άρη, όπως και του Ερμή που βρίσκεται «μια ανάσα» από τον ήλιο, είναι πολύ ασθενέστερο απ’ αυτό της Γης με αποτέλεσμα η ατμόσφαιρα και η επιφάνειά του να παρέμειναν εκτεθειμένες στην ηλιακή δραστηριότητα. Με την πάροδο του χρόνου παρασύρθηκε σχεδόν όλη στο διάστημα όπως και το περισσότερο νερό που είχε στην επιφάνεια οδηγώντας τον τέταρτο κατά σειρά πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος στη σημερινή του μορφή.
Ύστερα από μελέτη όλων των παραπάνω δεδομένων η NASA κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Άρης όχι μόνο έμοιαζε με τη Γη αλλά ήταν και κατοικίσιμος, πολύ πιθανό δε να φιλοξενούσε και ζωή. Πλέον διάφορες εικασίες αναπτύσσονται γύρω απ’ αυτό όπως για παράδειγμα ότι οι όποιοι ζωντανοί «Αρειανοί» οργανισμοί μπορεί να κατέφυγαν στο υπέδαφος για να επιβιώσουν. Ωστόσο δεν υπάρχουν ακόμα σοβαρές ενδείξεις για κάτι τέτοιο, παρ’ όλ’ αυτά όλα τα ενδεχόμενα παραμένουν ανοιχτά.
