Η Βενεζουέλα βιώνει τη χειρότερη, ίσως, οικονομική κρίση στην ιστορία της. Οι πολίτες της δεν έχουν να φάνε, κάθονται καθημερινά σε ουρές στα σουπερμάρκετ για λίγο φαγητό. Καθημερινά αναγκάζονται ακόμη και να παλεύουν για μια κονσέρβα.
Πρόκειται για μια χώρα που βρίσκεται εξ ολοκλήρου στην εντατική, ωστόσο αυτό που προκαλεί αισθήματα φρίκης είναι η κατάσταση που επικρατεί στις δομές υγείας της χώρας, η οποία μπορεί να χαρακτηριστεί το λιγότερο απελπιστική. Οι «New York Times», σε αφιέρωμά τους επάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα, αποκαλύπτουν τις εικόνες φρίκης που επικρατούν στα νοσοκομεία της χώρας. Η οικονομική κρίση έχει εξελιχθεί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης για τη δημόσια υγεία, στοιχίζοντας τη ζωή σε εκατοντάδες ανθρώπους στη Βενεζουέλα, μεταξύ των οποίων ένας ανατριχιαστικά υψηλός αριθμός βρεφών.
Εκτός από φαγητό, δεν υπάρχουν ούτε φάρμακα ούτε αντιβιοτικά. «Ο θάνατος νεογνών είναι η καθημερινότητά μας» λέει ο γιατρός Osleidy Camejo, χειρουργός στο νοσοκομείο του Καράκας. Στα νοσοκομεία της Βενεζουέλας δεν υπάρχουν σαπούνια ή γάντια, έχουν εξαφανιστεί. Τα φάρμακα για τον καρκίνο βρίσκονται πια μόνο στη μαύρη αγορά. Οι δημόσιες υπηρεσίες λειτουργούν μόνο δύο μέρες την εβδομάδα για να μη… σπαταλούν ρεύμα και να εξοικονομείται ενέργεια.
Ο πρόεδρος της χώρας Νικολάς Μαδούρο φαίνεται να κλείνει τα μάτια του μπροστά σε όλα όσα εκτυλίσσονται στη χώρα λόγω της οικονομικής κρίσης και αρνείται πεισματικά να παραιτηθεί από τη θέση του. Ενώ τα μέτρα που προσπαθεί να λάβει για να σώσει αυτά που είναι ήδη χαμένα προκαλούν μεγαλύτερο κακό παρά καλό.
Στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Andes, στην ορεινή περιοχή Μερίδα, δεν υπάρχει αρκετό νερό για να ξεπλυθεί το αίμα από το χειρουργικό τραπέζι. Οι γιατροί, πριν από τις επεμβάσεις, χρησιμοποιούν μπουκάλια σόδας για να πλύνουν τα χέρια τους. Το ποσοστό των θανάτων και των γυναικών που έχουν γεννήσει έχει αυξηθεί πέντε φορές. Παιδιά έχουν πεθάνει κατά τη μεταφορά τους στο νοσοκομείο, γιατί τα ασθενοφόρα δεν διέθεταν φιάλες οξυγόνου.
Το νοσοκομείο της παραλιακής πόλης Μπαρτσελόνα δεν έχει μηχάνημα για ακτινογραφίες, ενώ τα μηχανήματα αιμοκάθαρσης έχουν χαλάσει εδώ και πολύ καιρό. Κρεβάτια δεν υπάρχουν και πολλοί ασθενείς ξαπλώνουν στο πάτωμα, μέσα τη λίμνη του αίματός τους. «Κάποιοι έρχονται υγιείς και φεύγουν νεκροί» λέει ο γιατρός Leandro Pérez που εργάζεται στο νοσοκομείο Luis Razetti.
Όλα αυτά την ώρα που ο Μαδούρο έχει, χωρίς ίχνος ντροπής, δηλώσει πως «αμφιβάλλω αν πουθενά αλλού στον κόσμο, ίσως εκτός από την Κούβα, υπάρχει καλύτερο σύστημα υγείας».
Ακόμα και στην πρωτεύουσα Καράκας η κατάσταση δεν είναι καλύτερη. Μόλις δύο από τις εννέα αίθουσες χειρουργείου λειτουργούν στο παιδικό νοσοκομείο J. M. de los Ríos. «Υπάρχουν άνθρωποι που πεθαίνουν από έλλειψη φαρμάκων, τα παιδιά από υποσιτισμό και άλλοι γιατί δεν υπάρχει ιατρικό προσωπικό» λέει ο γιατρός Yamila Battaglini.
Η κατάσταση στη χώρα είναι εκρηκτική, ενώ πλέον έχει κηρυχθεί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν πως η προεδρία του Μαδούρο φτάνει επιτέλους στο τέλος της.
