Η ανθρωπιστική κρίση είναι ίσως από τα σημαντικότερα θέματα που καλείται να αντιμετωπίσει η παγκόσμια κοινότητα στην εποχή μας. Η στήριξη των ανθρώπων που έχουν πραγματικά ανάγκη είναι απαραίτητη και πιο άμεση από ποτέ.
Νέες έρευνες υποστηρίζουν πως το ανθρωπιστικό σύστημα βοήθειας χρειάζεται ενίσχυση και σημαντικές αλλαγές, καθώς σε περίπτωση κατάρρευσης ή αποτυχίας του θα επηρεαστεί αρνητικά ολόκληρος ο πλανήτης.
Το ζήτημα δεν είναι απλά οικονομικό, αλλά αποτελεί καθήκον όλων να βοηθήσουμε αυτούς που βρίσκονται σε δυσχερέστερη θέση εξαιτίας είτε φυσικών καταστροφών είτε πολέμων.
Ο γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Μπαν Κι-Μουν, ανέθεσε σε 9 ειδικούς τη σύνταξη αναφοράς, σχετικά με το σύστημα στήριξης και την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, η οποία θα παρουσιαστεί σε συνέδριο τον Μάιο.
Βασικοί άξονες της συγκεκριμένης έκθεσης ήταν το πώς θα ενισχυθεί ο συγκεκριμένος μηχανισμός, ώστε να είναι πιο αποτελεσματικός και να λειτουργεί προληπτικά.
Η επίτροπος Κρισταλίνα Γεοργίεβα, που βρισκόταν στο πάνελ, είπε πως ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν ανάγκη έχει τετραπλασιαστεί από το 2000. Επιπλέον τόνισε πως «αν ήταν χώρα θα ήταν η 11η μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο, μεταξύ Ιαπωνίας και Μεξικού –και οι άνθρωποι αυτής της χώρας θα φοβούνταν για τη ζωή τους συνεχώς. Θα ήταν συχνά έξω από τα σπίτια τους, εξήντα εκατομμύρια από αυτούς, για μια χρονική περίοδο περίπου 17 χρόνων».
Όσον αφορά το οικονομικό κομμάτι, περίπου 25 δισεκατομμύρια δολάρια συγκεντρώθηκαν και διατέθηκαν για την ανακούφιση 125 εκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως, 12 φορές περισσότερα σε σχέση με το 2001. Ωστόσο, σύμφωνα με τους συντάκτες της αναφοράς, χρειάζονται επιπλέον 15 δισεκατομμύρια.
Τρεις στόχοι
Η αναφορά επικεντρώνεται σε τρεις βασικούς στόχους: Τη μείωση των ανθρωπιστικών αναγκών, τη συγκέντρωση περισσότερων χρημάτων και τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας. Κλειδί στην επίτευξη αυτών των στόχων είναι η παγκόσμια πολιτική σκηνή. Μειώνοντας τις διαμάχες και επενδύοντας στην πρόληψη καταστροφών, έχοντας μια κοινή γραμμή πλεύσης, μπορούν να επιτύχουν αυτούς τους στόχους.
Η αναφορά πρότεινε και τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαν να συγκεντρωθούν περισσότερα χρήματα, μεταξύ των οποίων και οι δωρεές από μεγάλες και μικρές επιχειρήσεις, στις οποίες θα μπορούσε να δίνεται κάποιο κίνητρο υπό τη μορφή μακροπρόθεσμων χρηματοδοτήσεων. Καθώς επίσης να επιτρέπεται, σε χώρες που έχουν ανάγκη, ο δανεισμός χρημάτων με ευνοϊκότερους όρους.
Οι ειδικοί προειδοποιούν πως οι αλλαγές είναι απαραίτητες και άμεσα, καθώς αν η κατάσταση συνεχιστεί με τους ίδιους ρυθμούς έως το 2030 το κόστος της ανθρωπιστικής βοήθειας θα φτάσει τα 50 δισεκατομμύρια δολάρια και το 62% του παγκόσμιου πληθυσμού, που βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας, θα ζει σε περιοχές που πλήττονται από συγκρούσεις.
