Η Πόρσε είναι για πολλούς έλληνες το συνώνυμο του νεοπλουτισμού και της φιγούρας από την πρόσφατη και ταυτόχρονα μακρυνή εποχή της ευμάρειας των δανεικών και της φούσκας του χρηματιστηρίου. Η εικόνα της Καγιέν έξω από το νυχτερινό από το νυχτερινό μαγαζί ήταν απόδειξη επιτυχίας και κοινωνικής ανόδου. Στο Μουσείο της Πόρσε η εικόνα είναι τελείως διαφορετική.
Ο Αυστριακός Φερδινάρδος Πόρσε ήταν ένας περιζήτητος μηχανικός , σχεδιαστής και εφευρέτης που εργάστηκε για πολλές μάρκες προπολεμικά.Δικιά του δημιουργία ήταν ο Σκαραβαίος, το Λόνερ-Πόρσε ένα από τα πρώτα υβριδικά οχήματα , τα αγωνιστικά της Άουτο Ουνιόν (σήμερα Άουντι) που κέρδισαν τίτλους στα γκραν πρι της εποχής. Εργάστηκε ακόμα και για την Μερσεντές αλλά σύνδεσε το όνομά του και με τον σχεδιασμό αρμάτων μάχης για τον Χίτλερ.Ήταν , μαζί με τον επίσης Αυστριακό Χανς Λεντβίκα , ένας από τους πρωτοπόρους της αυτοκίνησης.Φιλοσοφία και των δύο οι επίπεδοι , αερόψυκτοι κινητήρες ( ο αέρας δεν παγώνει και δεν εξατμίζεται) τοποθετημένοι στον πίσω άξονα. Με αυτή την φιλοσοφία έχτισε τον σκαραβαίο της Φολκσβάγκεν, με αυτήν την φιλοσοφία έφτιαξε και το πρώτο δικό του αυτοκίνητο ,την 356 και ακόμα και σήμερα οι περισσότερες Πόρσε έχουν έναν επίπεδο κινητήρα τοποθετημένο πίσω.
(Πολύ ενδιαφέρουσα και πρωτίστως φουτουριστική η αρχιτεκτονική του Μουσείου)
Το νέο Μουσείο της εταιρίας βρίσκεται δίπλα στα κεντρικά, στο Τσούφενχαουζεν , μια γειτονιά της Στουτγάρδης όπου η Πόρσε βρίσκεται από την δεκαετία του ΄50 όταν ο ιδρυτής της την μετακόμισε από το Γκμύντ της Αυστρίας και άνοιξε το 2009.Το κτήριο των 5.600 τετραγωνικών (φανταστείτε τι ΕΝΦΙΑ θα πλήρωνε) είναι εντυπωσιακής, φουτουριστικής αρχιτεκτονικής και διαθέτει δύο επίπεδα. Εκεί βρίσκεται σχεδόν όλη η συλλογή των δημιουργημάτων της Πόρσε με έμφαση στην μεγάλη της αγωνιστική ιστορία.Τα οχήματα είναι όλα σε ενεργή κατάσταση και συμμετέχουν τακτικά σε εκδηλώσεις και σπανιότερα σε αγώνες.
Κυριότερο φυσικά έκθεμα είναι η 911.Η κλασσικότερη Πόρσε βρίσκεται εκεί σε όλες τις εκδόσεις της, από την πρώτη δίλιτρη του 1963, την RS με το χαρακτηριστικό σπόιλερ που έχει το παρατσούκλι Duck Tail (ουρά της πάπιας) , την αγωνιστική RSR, την τούρμπο, τον Μόμπι Ντίκ, μια αγωνιστική έκδοση της τούρμπο φτιαγμένη κυρίως για τις 24 ώρες του Λεμάν που έφτανε τους 800 ίππους και τέλος την υπέρτατη 959 με την τετρακίνηση , τον διπλό υπερσυμπιεστή και την τεχνολογία πολύ μπροστά από την εποχή της (για την δεκαετία του 80 που εμφανίστηκε).
(Η 911 σε διάφορες εκδόσεις από την πρώτη του 1962 , την αγωνιστική RSR , την “άγρια” RSR Turbo και την τεχνολογικά προηγμένη 959 παρουσιάζονται στο Μουσείο)
Οι 24 ώρες του Λεμάν και οι αγώνες αντοχής αποτελούν ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της Πόρσε που έχει κερδίσει τον ιστορικό αγώνα 17 φορές , περισσότερες από κάθε άλλη μάρκα.Όμως από την πρώτη αγωνιστική 356 της δεκαετίας του 50 , τις 904, 906 και 908 της δεκαετίας του ΄60 πιο σημαντική είναι η 917 που έχει και τα περισσότερα εκθέματα.Εμφανίστηκε το 1970 στην μεγάλη κατηγορία των 5000 κυβικών με σκοπό να πάρει την πρωτοκαθεδρία από τις Φορντ και Φεράρι. Είχε έναν δωδεκακύλινδρο, επίπεδο, αερόψυκτο κινητήρα με έναν χαρακτηριστικό ανεμιστήρα στην κορυφή και ένα αεροδυναμικό αμάξωμα από συνθετικά υλικά. Κέρδισε για πρώτη φορά την μεγάλη κατηγορία στο Λεμάν το 1970 και συνέχιζε να κερδίζει και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού δημιουργώντας έναν μύθο που έγινε ακόμα και ταινία με τον Στιβ Μακουίν.Στις τελευταίες της εκδόσεις για το αμερικανικό πρωτάθλημα πρωτοτύπων η 917 απέκτησε υπερσυμπιεστή που ανέβαζε την απόδοση του κινητήρα σε …1200 ίππους.Εκτός από την 917 όμως η Πόρσε μας παρουσιάζει σχεδόν όλα τα πρωτότυπα που συνέχισαν την επιτυχημένη πορεία στους αγώνες αντοχής όπως την 956 που κρέμεται από το ταβάνι. Γιατί; Ο λόγος απλός. Με ταχύτητα πάνω από τα 321,4 χλμ.ω το συγκεκριμένο αυτοκίνητο λόγω της κάθετης δύναμης καταργεί τους νόμους της βαρύτητας και μπορεί, θεωρητικά, να τρέξει πάνω σε ένα …ταβάνι.
Φορμουλα 1 . Αν και η Πόρσε μετράει μόλις μιά νίκη στα Γκραν Πρι με τον Αμερικανό Νταν Γκέρνεϊ στο Μονακό του 1962, γνώρισε μεγάλη επιτυχία προμηθεύοντας κινητήρες στην Μακλάρεν στην δεκαετία του ΄80 και κερδίζοντας πρωταθλήματα. Στο Μουσείο παρουσιάζονται μεταξύ άλλων η 804 από το 1962 και δύο ΜΡ4 από το 1984 και 1985 που είχαν οδηγηθεί από τους Λάουντα και Πρόστ.
Τάργκα Φλόριο, έρημος και χώμα.Η φιλοσοφία της Πόρσε ήταν τα πρώτα χρόνια το Light is Beautiful ή όπως έλεγε ο Κόλιν Τσάπμαν της Λότους “ η δύναμη σε κάνει γρήγορο στις ευθείες, το χαμηλό βάρος σε κάνει γρήγορο παντού”.Άλλωστε η Πόρσε με την οποία σκοτώθηκε ο Τζέιμς Ντιν ήταν ένα μικροσκοπικό διθέσιο αγωνιστικό , η 550 spyder.Πολλά οχήματα σαν και αυτό αλλά και άλλα που έγραψαν την δικιά τους ιστορία σε αναβάσεις (ένα από αυτά έγραψε στα χέρια του Φον Τριπς έναν απίστευτο και ακατάρριπτο χρόνο στην ανάβαση της Πάρνηθας το 1958) , σε ιστορικούς αγώνες όπως το Τάργκα Φλόριο βρίσκονται επίσης στο Μουσείο ενώ πολλά αγωνιστικά φανερώνουν μια πτυχή της ιστορίας της Πόρσε άγνωστης στο ευρύ κοινό, αυτής των αγώνων ράλι .
H 911 ήταν ικανή και στο χώμα κερδίζοντας το ράλι του Μόντε Κάρλο ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η 959 που θριάμβευσε στο Παρί Ντακάρ του 1986.Τέλος υπάρχει και μία Πόρσε που επίσης όργωνε στο χώμα αλλά ως τρακτέρ και μαζί με τα περιπολικά που κατά καιρούς έχουν υπηρετήσει στην γερμανική αστυνομία αποτελούν άλλη μια ξεχωριστή πλευρά της εταιρίας και φυσικά έχουν θέση ως εκθέματα. Το Μουσείο εκτός των άλλων διοργανώνει ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις όπως η πρόσφατη εκδήλωση για την νίκη της υβριδικής 919 στο τελευταίο Λεμάν που συνήθως μαζεύουν πλήθος κόσμου.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΦΟΓΙΩΡΓΟΣ
