Ο τότε βοηθός Ευάγγελος Κακαβογιάννης (αριστερά) με τον αρχαιολόγο Ευθύμιο Μαστροκώστα επί το έργον

 

Στη γη που υπηρέτησε, στα χώματα που ο ίδιος ανέσκαψε αφιερώνοντας ολόκληρη τη ζωή του, στο Λαύριο, θα ταφεί αύριο Τρίτη, στις 4.30 μετά το μεσημέρι σε στενό οικογενειακό κύκλο, ο αρχαιολόγος Ευάγγελος Κακαβογιάννης.

Υπήρξε ένας από τους σεμνούς, αθόρυβους και αφοσιωμένους ανθρώπους της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Τον θυμάμαι με τι πάθος ανέβαινε στα μονοπάτια που οδηγούσαν στα αρχαία μεταλλεία Λαυρίου και με ξεναγούσε στα αρχαία πλυντήρια, με αφορμή κάποια έργα ανάδειξης που γίνονταν εκεί υπό την διεύθυνσή του, με παράλληλη έρευνα της λειτουργίας των μεταλλείων που ο ίδιος εκπονούσε. Ήταν αγωνιστής της Αρχαιολογίας.

 

Μαζί με τη σύζυγό του, επίσης αρχαιολόγο Όλγα Κακαβογιάννη, έδωσαν σκληρές μάχες για τη σωτηρία μνημείων που βρέθηκαν με αφορμή διάφορα δημόσια έργα στη Μερέντα Μαρκοπούλου, στην περιοχή που είχε την τύχη ο Ευάγγελος Κακαβογιάννης τον Μάιο του 1972, ως νεαρός επιστήμονας, βοηθός τότε του αρχαιολόγου Ευθύμιου Μαστροκώστα, να ανακαλύψει δύο αγάλματα που θεωρούνται έκτοτε από τα ωραιότερα της αρχαίας ελληνικής γλυπτικής.

 

100 0320

 

Σε βάθος ο,50 μέτρου και σε έναν λάκκο 1,95 x 0,90 μ. βρήκε έναν μαρμάρινο Κούρο και το άγαλμα μιας Κόρης, της Φρασίκλειας (φωτ.), τοποθετημένα αντικριστά. Και τα δύο γλυπτά, που χρονολογούνται μεταξύ του 540 και του 530 π.Χ., είναι κατασκευασμένα από παριανό μάρμαρο και είναι έργα του Αριστίωνα. Ο Κούρος ήταν επιζωγραφισμένος, καθώς σώζονται ίχνη χρωμάτων σε διάφορα σημεία του σώματός του, όπως στα μαλλιά και στο λαιμό. Χρώματα έφερε και η Φρασίκλεια, η οποία είναι στολισμένη με ωραία κοσμήματα, δηλωτικά της πλούσιας οικογένειας από την οποία προέρχεται.

 

Έχει δημοσιεύσει αρκετές μονογραφίες και επιστημονικά άρθρα. Η αρχαιολογική οικογένεια παρακολουθούσε τα τελευταία χρόνια τον αγώνα του να ξεπεράσει διάφορα προβλήματα υγείας που τον ταλαιπωρούσαν. Τελικά δεν τα κατάφερε, έφυγε από τη ζωή σε νοσοκομείο της Αθήνας.

 

Ανακοίνωση-αποχαιρετισμό στον Ευάγγελο Κακαβογιάννη εξέδωσε και ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, όπου εξαίρει το αρχαιολογικό έργο του και συλλυπείται την οικογένειά του.

Νινέττα Κοντράρου-Ρασσιά