Της Αλεξάνδρας Τάνκα
Μετράμε σχεδόν 17 χρόνια από τότε που αποχαιρετήσαμε τον 20ό αιώνα, 65 χρόνια από τότε που οι γυναίκες απέκτησαν δικαίωμα στο εκλέγεσθαι στην Ελλάδα, 124 χρόνια από την πρώτη φορά που οι γυναίκες ψήφισαν για πρώτη φορά σε εθνικές εκλογές, 226 χρόνια από τη Διακήρυξη Δικαιωμάτων των Γυναικών και 129 από το πρώτο Φεμινιστικό Συνέδριο.
Κι όμως, εν έτει 2017 ερχόμαστε αντιμέτωποι με τίτλους σαν αυτούς «Σάλος έχει προκληθεί στην Τουρκία μετά το νομοσχέδιο που εισηγήθηκαν οι βουλευτές του κόμματος του Ερντογάν, σύμφωνα με το οποίο όσοι κατηγορούνται για βιασμό ανηλίκου θα αποφεύγουν τη δίωξη, αν παντρευτούν το θύμα τους».
Ωστόσο κάποιοι θα σπεύσουν να υποστηρίξουν πως τέτοιου είδους πρακτικές συναντάμε μόνον στις ανατολικές ή μουσουλμανικές χώρες, και πως σε μια εκσυχρονισμένη χώρα σαν την Ελλάδα αυτά αποτελούν λυμένα θέματα.
Αν κοιτάξουμε πιο προσεκτικά όμως θα δούμε πως τα περιστατικά των βιασμών στην Ελλάδα ξεπερνούν τα 4.000 το χρόνο, ενώ από τους 200 βιασμούς και απόπειρες που καταγγέλλονται ετησίως λιγότεροι από 50 φτάνουν στα δικαστήρια.
Σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε από τον εγκληματολόγο Άγγελο Τσιγκρή, από ένα σύνολο 1.000 γυναικών που ρωτήθηκαν, οι 166 μονάχα δήλωσαν πως έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά. Οι 6 (ποσοστό 5,2%) είχαν υποστεί κατά φύσιν συνουσία, οι 4 (3,4%) παρά φύσιν συνουσία, οι 15 (12,9%) στοματική συνουσία, οι 49 (42,2%) είχαν υποστεί κάποια άλλη ασελγή πράξη, ενώ οι 47 (40,5%) είχαν πέσει θύματα απόπειρας βιασμού.
Τι είναι αυτό ωστόσο που αποτρέπει τις γυναίκες να καταγγείλουν την κακοποίηση;
Η ταπείνωση (62,1%), η αηδία (74,1%), η οργή (71,6%), η κατάθλιψη (94,5%), καθώς και η έλλειψη εμπιστοσύνης προς το δικαστικό σύστημα που ανέρχεται στο 90%.
Βέβαια αυτά, θα έλεγε κάποιος, συμβαίνουν στην Τουρκία, κι όχι σε μια ευρωπαϊκή χώρα σαν την Ελλάδα. Τι προβλέπει λοιπόν ο ποινικός κώδικας σε αυτές τις περιπτώσεις;
Ποινικός Κώδικας – Άρθρο 339
Αποπλάνηση παιδιών
1. Όποιος ενεργεί ασελγή πράξη με πρόσωπο νεότερο από 15 ετών ή το παραπλανά με αποτέλεσμα να ενεργήσει ή να υποστεί τέτοια πράξη τιμωρείται αν δεν υπάρχει περίπτωση να τιμωρηθεί βαρύτερα για το έγκλημα του άρθρου 351 Α ως εξής:
α) αν ο παθών δεν συμπλήρωσε τα δώδεκα έτη, με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών,
β) αν ο παθών συμπλήρωσε τα δώδεκα αλλά όχι τα δεκατέσσερα έτη, με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών
και
γ) αν συμπλήρωσε τα δεκατέσσερα και μέχρι τα δεκαπέντε έτη, με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών.
2. Οι ασελγείς πράξεις μεταξύ ανηλίκων κάτω των δεκαπέντε ετών δεν τιμωρούνται, εκτός αν η μεταξύ τους διαφορά ηλικίας είναι μεγαλύτερη των τριών ετών, οπότε επιβάλλονται μόνο αναμορφωτικά ή θεραπευτικά μέτρα.
3. Αν μεταξύ του υπαιτίου και του παθόντος τελέστηκε γάμος, δεν ασκείται ποινική δίωξη, και αν τυχόν είχε ασκηθεί δεν συνεχίζεται, αλλά κηρύσσεται απαράδεκτη. Η ποινική δίωξη ασκείται ή συνεχίζεται μετά την ακύρωση του γάμου.
4. Όποιος εξωθεί ή παρασύρει ανήλικο, που δεν συμπλήρωσε τα δεκαπέντε έτη, να παρίσταται σε ασελγή μεταξύ άλλων πράξη, έστω και αν δεν συμμετέχει σε αυτήν, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών.
Τα «παραθυράκια», όπως φαίνεται, είναι εύκολο να βρεθούν στον ποινικό κώδικα της Ελλάδας, ενώ η πλειοψηφία των κυρώσεων δεν ξεπερνούν τα 2 έτη.
Ας σταθούμε ωστόσο στην 3η περίπτωση –όχι βέβαια πως οι υπόλοιπες χρήζουν λιγότερης σημασίας: 3. Αν μεταξύ του υπαιτίου και του παθόντος τελέστηκε γάμος, δεν ασκείται ποινική δίωξη, και αν τυχόν είχε ασκηθεί δεν συνεχίζεται, αλλά κηρύσσεται απαράδεκτη. Η ποινική δίωξη ασκείται ή συνεχίζεται μετά την ακύρωση του γάμου.
Κι ας δούμε και το νόμο που παραλίγο να ψηφιστεί στην Τουρκία: «Όσοι κατηγορούνται για βιασμό ανηλίκου θα αποφεύγουν τη δίωξη, αν παντρευτούν το θύμα τους».
Με λίγα λόγια η σεξουαλική κακοποίηση, όπως προβλέπει ο νόμος, δεν μπορεί να υπάρξει εντός ενός συζυγικού πλαισίου, καθώς όπως φαίνεται ο εκσυχρονισμός φέρνει μαζί με το γάμο δώρο και τον πλήρη εξαγνισμό!
Η σεξουαλική κακοποίηση αποτελεί μια μόνιμη υπαρκτή απειλή και δεν γνωρίζει χώρες ή σύνορα. Όπως φαίνεται και από τα δρώμενα, παρά τον υποτιθέμενο εκσυγχρονισμό που θα θέλαμε να πιστεύουμε, η ιστορία δεν εξελίσσεται μαζί με την ανθρωπότητα. Όταν το πιο σημαντικό γεγονός αποτελεί η εκλογή του ρατσιστή και μισογύνη/σεξιστή Τραμπ, ενώ ταυτόχρονα βλέπουμε άνοδο ακόμα και είσοδο της ακροδεξιάς στα Κοινοβούλια (βλ. Λεπέν και Χρυσή Αυγή) τότε πρέπει να αρχίσουμε να αντιλαμβανόμαστε πως κάτι λάθος πάει στην εξέλιξη.
