Ουάσιγκτον
Του Δ.Π. Δήμα (dpdimas29@gmail.com)
Τα εν είδει συνεντεύξεως («Καθημερινή») προβληθέντα θέματα προς συζήτηση (Talking Points) του προέδρου Ομπάμα, προετοιμασθέντα από ομάδα Δημόσιας Διπλωματίας (Public Diplomacy) του Αμερικανικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας (NSC), θα πρέπει να προβληματίσουν σύσσωμη την ελληνική πολιτική ηγεσία, η οποία τελεί μάλλον εν υπνώσει και εναγωνίως διαγκωνίζεται πρωτίστως για το ποιος θα παρακαθήσει στο αποψινό δείπνο με τον Αμερικανό πρόεδρο.
Κινούμενοι προφανώς όλοι σε ασφαλές πολιτικό έδαφος, περιέργως έχουν δώσει το βάρος στην «καταχωνιασμένη» αναφορά Ομπάμα στην υπόθεση του χρέους και όλως παραδόξως έχουν εντυπωσιακά αγνοήσει έτερη αναφορά του που θέτει σε δεύτερη μοίρα τις τουρκικές προκλητικότητες.
Ποίκιλες συνιστώσες έχουν μετακινήσει καθ’ ολοκληρίαν την προσοχή της Αθήνας ευκόλως και ίσως κατ’ εξυπηρέτηση στο μάλλον πολιτικό αυτή τη στιγμή ζήτημα του χρέους και στις δραστήριες προσπάθειες παρέμβασης του πρόεδρου Ομπάμα για την ελάφρυνσή του -προσπάθειες που εκ των πραγμάτων πλέον έχουν καταστεί ξεπερασμένες από τις πολιτικές εξελίξεις στις Ηνωμένες Πολιτείες και εκ του γεγονότος ότι ο Αμερικανός πρόεδρος σύντομα θα πάψει να έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο που είχε στις ΗΠΑ αλλά και, επί του προκειμένου, στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή. Μπορεί να τον ακούσουν ευγενικά οι Γερμανοί μεθαύριο, αλλά, κατά σχετική έκφραση, θα έχουν ταυτόχρονα τα μάτια τους «στραμμένα στο ημερολόγιο».
Σε τούτο έχουν συμβάλει η εκπορευόμενη από τους δημοσιογραφικούς τίτλους παραποιημένη εικόνα των πραγματικών διαστάσεων της επίσκεψης Ομπάμα και η «διαχείριση εντυπώσεων» («perception management») του Αμερικανού πρέσβη στην Ελλάδα.
Ο τελευταίος με έναν καταιγισμό «τιτιβισμάτων» («Tweetador Payatt», κατά ορισμένους κύκλους) έχει ριχθεί στη μάχη των εντυπώσεων με εμφανή επιδίωξη την αναπαραγωγή της «συνέντευξης» και εμμέσως μετακίνησης της κοινής γνώμης στις προσπάθειες Ομπάμα για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους -που, εν τέλει, είναι διαμετρικά αντίθετες με τις σημερινές δυνατότητές του να φανεί πειστικός στους Ευρωπαίους.
Ο «μελετημένος» βομβαρδισμός της κοινής γνώμης προς την κατεύθυνση του χρέους και, από την άλλη, η… «γαργάρα» την οποία προτίμησε να κάνει η ελληνική πλευρά για την απάντηση Ομπάμα στα ελληνοτουρκικά, που έστω και μέσω των γνωστών «κύκλων» θα έπρεπε να έχει βρει τρόπο να εκφράσει τη δυσφορία της, προ της αφίξεως του Αμερικανού προέδρου, δίνει τη συνολική εικόνα και το κλίμα εντός του οποίου θα κινηθεί η επίσκεψη.
Στην προσυσκευασμένη απάντηση του NSC για τις τελευταίες αθρόες φραστικές αμφισβητήσεις του Τούρκου προέδρου Ερντογάν για τις Διεθνείς Συνθήκες, οι «άνθρωποι του πρόεδρου» στην Ουάσιγκτον που επεξεργάστηκαν τη «συνέντευξη» είχαν ως απάντηση τη «μη απάντηση», όπως παρατηρείται εγκύρως από Αμερικανό παράγοντα με γνώση του σκεπτικού στα ενδότερα της αμερικάνικης πρωτεύουσας…
Ιδού τι απάντησαν:
«Παρά τις τρέχουσες προκλήσεις στη Μέση Ανατολή, η Ε. Ε. και το ΝΑΤΟ αποτελούν εξαιρετικά σημαντικές δυνάμεις για τη διασφάλιση της ειρήνης και της σταθερότητας. Ένα σημαντικό μέρος αυτού που μετασχημάτισε την Ευρώπη, μια ήπειρο που κάποτε υπέφερε από τον πόλεμο, σε μια ζώνη ειρήνης και ευημερίας είναι ότι αγκάλιασε τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, την οικονομική ελευθερία, τον πλουραλισμό και ένα σύστημα κανόνων βασισμένο στη συλλογική δράση. Η Ευρώπη δείχνει ότι αγκαλιάζοντας αυτές τις αξίες και πρακτικές, πρώην αντίπαλοι μπορούν να γίνουν καλοί γείτονες και ισχυροί εμπορικοί εταίροι, και ότι μια ήπειρος που κάποτε καταστρεφόταν από τις συγκρούσεις, μπορεί να κινηθεί προς τα εμπρός μέσω της εμπιστοσύνης και της συνεργασίας.
Η πρόοδος της Ευρώπης υπογραμμίζει, επίσης, το γεγονός ότι η ευημερία και η ανάπτυξη ανθούν σε διαφανή, προβλέψιμα, σταθερά περιβάλλοντα, όπου η ισχύς των νόμων προστατεύει τα ατομικά δικαιώματα και παρέχει στους τοπικούς επιχειρηματίες την εμπιστοσύνη που χρειάζονται για να αναπτυχθούν και στις ξένες επιχειρήσεις την αίσθηση της ασφάλειας που κρίνουν απαραίτητη για να επενδύσουν. Οι ΗΠΑ μοιράζονται αυτές τις αξίες και είναι δεσμευμένες να διαδραματίζουν έναν ηγετικό ρόλο που θα διασφαλίζει ότι η Ευρώπη, στο σύνολό της, παραμένει ελεύθερη και σε καθεστώς ειρήνης.
Μπροστά σε διακρατικές προκλήσεις, όπως η μετανάστευση, ο εξτρεμισμός και η οικονομική αποδιάρθρωση, η μεγαλύτερη ευκαιρία μας για πρόοδο είναι να αντισταθούμε στην τάση να γίνουμε εσωστρεφείς και αντίθετα να ενισχύσουμε εκ νέου τις κοινές μας αξίες και να εργαστούμε από κοινού ώστε να διασφαλίσουμε ότι οι πολιτικοί και οικονομικοί μας θεσμοί αποδίδουν την ασφάλεια και την ευημερία που οι λαοί μας αξίζουν».
Με άλλα λόγια, η απάντησή τους δεν διαφέρει από εκείνο που λέει σοφά ο ελληνικός λαός, πως… «τρία πουλάκια κάθονται»!…
Από τον Αμερικανό παράγοντα υπογραμμίζεται με αρκετή δόση κακεντρέχειας και σαρκασμού πως η απάντηση που προετοίμασαν στο NSC προς χάριν της «συνέντευξης» Ομπάμα «κερδίζει το βραβείο της «μη απάντησης» της χρονιάς».
«Στην καλύτερη εκδοχή», συνεχίζει ο ίδιος, εκείνο που μπορεί να «διαβάσει» κανείς στην «απάντηση» για τα ελληνοτουρκικά «είναι μια άτολμη έκκληση για συλλογική δημοκρατική συνεργασία» των παιχτών της περιοχής μέσα από τις συμμαχίες στις οποίες μετέχουν. Αποτελεί, κατά τον Αμερικανό παράγοντα, ένα «γαλακτωμενο τοστ» («milk toast») -μια αναφορά με μεταφορική ερμηνεία στο άγευστο πρωινό των Αμερικανών στις αρχές του περασμένου αιώνα.
Η «απάντηση» Ομπάμα εντάσσεται στην πάγια διατήρηση ίσων αποστάσεων μεταξύ των δυο πλευρών του Αιγαίου -γεγονός που περαιτέρω επιβεβαιώνει τον έλεγχο της ενημέρωσης δι’ αυτού του είδους των «δι’ αλληλογραφίας συνεντεύξεων» και που κατ’ άλλους ελάχιστα διαφέρουν από «διαφημιστικές καταχωρίσεις».
Σε κάθε περίπτωση, η τήρηση ίσων αποστάσεων εκ μέρους της Ουάσινγκτον στα ελληνοτουρκικά κατά την διανυόμενη ασταθή μεταβατική περίοδο στην Αμερική εγκυμονεί μεγαλύτερους από τους συνήθεις κίνδυνους τουρκικoύ τυχοδιωκτισμού. Απαιτείται, ως εκ τούτου, σχετική επισήμανση στον προσκεκλημένο της ελληνικής κυβέρνησης και, οπωσδήποτε, επαυξημένη επαγρύπνηση…
Τούτο είναι περισσότερο αισθητό σε περιόδους μεταβίβασης εξουσίας μεταξύ διαφορετικών κομμάτων και προέδρων, όπως στην προκειμένη περίπτωση, μεταξύ των οποίων δεν υπάρχει συναντίληψη επί πολλών θεμάτων!
