Του Βαγγέλη Σπυράκη

Tώρα, την ώρα της μεγάλης μάχης, οι δημοσιογράφοι που πρέπει όχι απλά να είμαστε στις επάλξεις αλλά στην πρώτη γραμμή, εμείς… απεργούμε.

Την ώρα που η κυβέρνηση αυτών των μικρών τύπων είναι έτοιμοι να φορέσουν στον Έλληνα ακόμη ένα μνημόνιο, να πουν σε όλα ναι και να ξεπουλήσουν ό,τι έχει μείνει απούλητο, να εξαφανίσουν ακόμη μια γενιά Ελλήνων, μαθαίνουμε ξαφνικά πως τα ΜΜΕ συνεχίζουν την αστεία… απεργία! Και για ποια απεργία ακριβώς μιλάμε; Εκείνη των εφημερίδων ή των sites;

 

Ή μήπως εκείνη της τηλεόρασης, όπου όλες οι εκπομπές παίζουν κανονικά με τους «δήθεν» δημοσιογράφους (σ.σ. το θυμούνται όταν θέλουν και αυτοβαφτίζονται). Αν πάρουμε την πρώτη εκδοχή, τα κυριακάτικα φύλλα κυκλοφόρησαν κανονικά (οι εκδότες τρίβουν τα χέρια τους).

 

Αν πάρουμε τη δεύτερη εκδοχή, αυτή των sites, εκεί υπάρχει μεσαίωνας. Δουλεύουν κανονικά οι συνάδελφοι των 300 ευρώ και ανασφάλιστοι, υπό το φόβο ότι θα βρεθούν στο δρόμο. Την τελευταία κατηγορία δεν τη σχολιάζουμε καν.

 

Τι ακριβώς κάνουμε οι δημοσιογράφοι; Πού στοχεύουμε με το να απεργούμε; Ποιον εξυπηρετούμε; Σίγουρα όχι τον κλάδο και ακόμη πιο… σίγουρα τον κόσμο που περιμένει να μάθει τι έρχεται και από τους απ’ έξω αλλά και από τα εγχώρια. Αντί λοιπόν τώρα να υπάρχει ενημέρωση για το τι συμβαίνει στη χώρα, οι δημοσιογράφοι επιλέγουμε να σιωπούμε. Παραχωρούμε δηλαδή αμαχητί το κυριότερο όπλο μας: τη δημοσίευση. Και μαζί στερούμε από τον κόσμο την ενημέρωση και κατά συνέπεια την αντίδραση.

 

Δικαίως έχουμε γίνει περίγελως στα social media, με τον κόσμο να μας κράζει και να λέει χαρακτηριστικά: «Έβαλα λίγο bbc στο ραδιόφωνο για να μάθουμε τα νέα. Νικάμε αδέρφια. Απελευθερώσαμε και το 4ο μνημόνιο».

 

Είναι επίσης τραγικό να βλέπεις ανθρώπους που βαφτίστηκαν «δημοσιογράφοι» (τελικά ενέδωσα και αναφέρω την τελευταία παραπάνω κατηγορία), που δουλεύουν στην κρατική τηλεόραση να ασκούν δήθεν κριτική στο κυβερνών κόμμα. Και δικαίως η οργή του κόσμου να ξεχειλίζει σχολιάζοντας πάλι: «Δυο ημέρες σιωπή από όλα τα ΜΜΕ για το τέταρτο μνημόνιο. Ναι μωρέ, αυτά τα δήθεν βοθροκάναλα, με τους απίστευτους σχολιαστές που το παίζουν ειδήμονες και που και καλά χτυπάνε την κυβέρνηση Τσίπρα».

 

Εν κατακλείδι, όσο υπάρχει ακόμη χρόνος ας σκεφτούν αυτοί που αποφασίζουν «απεργίες διαρκείας» κ.λπ. κι αφού απαντήσουν με ειλικρίνεια στον εαυτό τους και στους γύρω τους, ας σώσουμε ό,τι σώζεται… Από την αξιοπρέπεια μέχρι τον παππού που περιμένει να μάθει πόση ζωή του έχουν… υπολογίσει ακόμα.

 

ΥΓ. Άλεξ σ´ αγαπώ
Άλεξ είσαι ένας
Δύο στο εννιάμηνο δεν πέρασε κανένας

ΥΓ. 1 Πέρνα το σαν άντρας..