Του Κώστα Κουφογιώργου

Είναι μερικές ιστορίες που δεν πρέπει να τις πιάσεις μελοδραματικά, γιατί οι ίδιοι οι ήρωές τους δεν το θέλουν. Είναι ιστορίες που συμβαίνουν δυστυχώς συχνά, με αδύναμους ανθρώπους να τιμωρούνται ακριβώς γιατί είναι αδύνατοι και δεν μπορούν να αντιδράσουν.

Την Κυρία Χ (θα επιμείνω για το κεφαλαίο) τη γνώρισα στο χωριό όπου ζω όταν είμαι στην πατρίδα μας. Εκπρόσωπος μιας Ελλάδας που δεν υπάρχει πια, μιας Ελλάδας φτωχής, σκληρά εργαζόμενης που δεν είχε καιρό για σχολείο γιατί δούλευε στο χωράφι από πιτσιρίκι. Χωρίς επιδοτήσεις, επιδείξεις νεοπλουτισμού και σπασίματα στα επαρχιακά ξενυχτάδικα. Μιας Ελλάδας που δεν είχε παπούτσια να φορέσει, που δεν πέταγε τίποτα γιατί δεν της περίσσευε τίποτα.

 

Η Κυρία Χ είναι 63 χρόνων, ακτήμων και περιμένει να πάρει σύνταξη στα 67. Κάθε μήνα πρέπει να πληρώσει την εισφορά της, κάθε μέρα πρέπει να σκάψει και να κάνει όλες τις βαριές δουλειές στο χωράφι, σε μια ηλικία που άλλοι έχουν συμπληρώσει δεκαετία στη σύνταξη.
Αυθεντική, ευγενής εκ φύσεως και χωρίς επιτήδευση, τα μικρά χωραφάκια που νοικιάζει είναι με γεωμετρική τάξη καλλιεργημένα. Πρακτική γεωπόνος η Κυρία Χ, ό,τι καλλιεργεί της πετυχαίνει. Η παραγωγή της είναι ό,τι έχει να ζήσει. Δύο μαρούλια το χειμώνα, δύο ντομάτες το καλοκαίρι.

 

Τελευταία την κλέψανε. Σπάσανε την πόρτα και της πήρανε λίγα μετρητά που είχε στο σπίτι. Τελευταία δεν της επιτρέπουνε πια να πουλάει την πραμάτεια της. Δεν έχει λέει άδεια να πουλάει και χρειάζεται ταμειακή μηχανή για να πουλήσει δύο κιλά ντομάτες για να πάρει 20 ευρώ.
Το Δημαρχείο δεν της δίνει άδεια και σαν να μην έφτανε αυτό οι συγχωριανοί της τηνδιώχνουν λέγοντας ότι θα την καρφώσουν στην αστυνομία -πολλοί προχωράνε ένα βήμα παραπάνω και την καταγγέλλουν. Ο Αστυνομικός πρέπει να τη διώξει.

 

Το μανάβικο του χωριού δεν ανέχεται τον ανταγωνισμό, παρόλο που το «πόστο» της Κυρίας Χ είναι 600 μέτρα μακριά. Η Κυρία Χ χαλάει την πιάτσα. Είναι η μόνη παράνομη στη χώρα που βασιλεύει η τάξη και η δικαιοσύνη. Οι συγχωριανοί της που τη διώχνουν δεν είναι απάνθρωπα, δειλά υποκείμενα, αλλά πολίτες τέλειοι και άψογοι σε όλα τους. Η Κυρία Χ φταίει που παρανόμησε. Όπως ο κουλουρτζής που δεν έχει άδεια ή ο πρόσφυγας που ζητά άσυλο.

 

Ο πολιτισμός μιας κοινωνίας φαίνεται και από τον τρόπο που φερόμαστε στους αδύνατους, τους γεροντότερους, στους ανήμπορους και στις μειονότητες. Πρόσφατο είναι το άπρεπο σχόλιο διάσημου Έλληνα κωμικού για την αναπηρία ενός Γερμανού πολιτικού. Τα συμπεράσματα δικά σας.