Της Ζωής Τόλη

Το έργο «Πανικός στο υπουργείο», παίζεται στην ταράτσα του θεάτρου Λαμπέτη, με ένα δυναμικό θίασο που υπόσχεται να δροσίσει τα ζεστά καλοκαιρινά μας βράδια.

Το «Panique au ministere», των  Jean Franco  – Guillaume Melanie, μεταφράζει στα ελληνικά ο Δημήτρης Αποστόλου και σκηνοθετεί ο Βασίλης Θωμόπουλος.

Μία σωστά επιλεγμένη διανομή ηθοποιών, μας προσφέρει ένα θέαμα φρέσκο, με πλειάδα εικόνων που γεννάνε διασκεδαστικές σκηνές με χιούμορ.

Η σκηνοθεσία καθόλα πληθωρική, βοηθούμενη και από τα σωστά σκηνικά του Αντώνη Χαλκιά, σχηματίζει μία γεωμετρία που άνετα / κατάλληλα υπηρετεί τις προθέσεις του κειμένου.

Η ιστορία εστιάζει στις ζωές των έξι ηρώων, που συνδέονται μεταξύ τους με τέτοιο τρόπο, ο οποίος πλέκει έναν ιστό υποσχόμενο καταστάσεις σασπένς, ειρωνείας και κρυψίνοιας. Αυτό το πλέγμα των παραγόμενων ποικίλων συναισθημάτων προκαλεί θετικά το κοινό που αδημονεί τι μέλλει γενέσθαι.

Τόπος δράσης το γραφείο του υπουργού Παιδείας, όπου γίνεται η εστία συνάντησης των προσώπων, των οποίων η ζωή κάθε άλλο παρά ξεκάθαρη είναι.

Η Μαριάννα Τουμασάτου είναι η Νίκη, διευθύντρια και δεξί χέρι του υπουργού παιδείας, μητέρα χωρισμένη, με μία κόρη τη Σάρα.

Ζει και αναπνέει μέσα στο υπουργείο. Η εργασιομανία της την γλυτώνει από τις παγίδες και τις έγνοιες μιας νορμάλ προσωπικής ζωής που δεν έχει.

Αντίθετα ο πατέρας της ο Κώστας ( Κώστας Βουτσάς) που αρέσκεται στο γυναικείο φύλο είναι «άτακτος» και μονίμως ερωτευμένος.

Τον Άκη, το νέο υπουργό εθνικής παιδείας τον υποδύεται ο Μάριος Αθανασίου, περιγράφοντας ένα πρόσωπο ονειροπαρμένο, χύμα, χωρίς επαφή με την πραγματικότητα.

Ο Ορφέας Παπαδόπουλος παίζει το Γιαννάκη, τον άνθρωπο για όλες τις δουλειές, συμπαθητικό, γυμνασμένο και ανδροπρεπή.

Η υπεροπτική πρώην γυναίκα του Άκη είναι η Άννα Μενενάκου, η οποία όντας ορκισμένη εχθρός της Νίκης, αγωνίζεται απεγνωσμένα να σώσει το γάμο της.

Τη Σάρα ενσαρκώνει η Στέλλα Κοσμοπούλου, χαριτωμένη, αυθόρμητη και παιχνιδιάρα που επιθυμεί σφοδρά την ανεξαρτησία της. Συγκρούεται συχνά με τη Νίκη, η οποία ανησυχεί για την πορεία της κόρης της, γιατί δεν διακρίνει κάποια σταθερότητα στη συμπεριφορά της.

Αυτή η κωμωδία με αρκετά στοιχεία φάρσας στηρίζει την αξία της σε έναν συμπαγή πυρήνα παρεξηγήσεων, με πρωταγωνιστή τις ανατροπές και τα απρόοπτα που αποτελούν και το αλατοπίπερο της παράστασης.

Συναισθηματικές εξάρσεις, παράπονα, όνειρα, παρασκηνιακές διαβουλεύσεις, προσωπικά αδιέξοδα και υπαινιγμοί σχετικά με την τρέχουσα πολιτική κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας, συνθέτουν το κωμικοτραγικό παζλ αυτής της θεατρικής δουλειάς.

Οι ήρωες διψούν για αγάπη, αλλά ο καθένας το διεκδικεί με το δικό του τρόπο, άλλοτε άμεσο και άλλοτε περίπλοκο, ανάλογα με το χαρακτήρα και τις εμπειρίες του. Και όλο αυτό δημιουργεί ένα εκρηκτικό κλίμα έντονων / δραστικών σκηνών που παίζουν καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη της πλοκής.

Οι ερμηνείες των ηθοποιών αξιοπρόσεκτες, με αυτή της Μαριάννας Τουμασάτου να ξεχωρίζει. Με την υποκριτική της συνέπεια και το ταλέντο της στηρίζει το όλο εγχείρημα. Πλάθει ικανοποιητικά το χαρακτήρα της γυναίκας που έχει κλειστεί στον εαυτό της, ερωτικά νομίζει πως δεν έχει μέλλον και δεν τολμά να αρπάξει την ευκαιρία που της παρουσιάζεται.

Φανερώνει ολοκάθαρα το κρυμμένο ταπεραμέντο της ηρωίδας που υποδύεται, σκιαγραφώντας ένα ολοκληρωμένο πορτραίτο της.

Ο Ορφέας Παπαδόπουλος με δύναμη και αυτοτέλεια κινείται πληθωρικά στη σκηνή, πιστός στο ρόλο του. Ως Γιαννάκης διακρίνεται για την ωριμότητα και το θάρρος του, παρά το νεαρό της ηλικίας του, και αποδεικνύει την ακομπλεξάριστη νοοτροπία της νεολαίας σχετικά με τις ανθρώπινες επαφές.

Μάριος Αθανασίου, Άννα Μενενάκου και Στέλλα Κοσμοπούλου, πολύ καλοί στους ρόλους τους, συμμετέχουν ενεργά στο τελικό αποτέλεσμα.

Όσο για τον Κώστα Βουτσά, δεν υπάρχουν λόγια. Το μπρίο, το έξυπνο χιούμορ και η άνεση, ενδεικτικά χαρακτηριστικά της υποκριτικής του δυναμικής, προσδίδουν έναν αέρα ξεχωριστής κωμικότητας.

Η πετυχημένη μετάφραση / διασκευή του Δημήτρη Αποστόλου, διανθισμένη με επικαιροποιημένα στοιχεία από την ελληνική κοινωνία, κάνει το κείμενο περισσότερο ενδιαφέρον.

Τα κοστούμια της Νικόλ Παναγιώτου σύγχρονα / κατάλληλα για την περίσταση και οι προσαρμοσμένοι στην υπάρχουσα ατμόσφαιρα φωτισμοί του Γιώργου Φωτόπουλου, συμπληρώνουν την αισθητική του έργου.

Η μόνη ένσταση η όχι και τόσο καλή ακουστική του χώρου.

«Πανικός στο υπουργείο», μία καλοκαιρινή πρόταση για όλη την οικογένεια.