Με το πιο ελαφρύ ξύλο στον κόσμο «έχτισε» τα πιο βαριά μνημεία της ορθόδοξης χριστιανικής παράδοσης ο Μιχάλης Βασιλόπουλος και τα παρουσιάζει (μέχρι τις 31 Ιανουαρίου 2016) στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης.
Ολόκληρη η αθωνική πολιτεία με τα είκοσι ιστορικά μοναστήρια της κατασκευάστηκε πέτρα-πέτρα από μικρά κομμάτια ξύλου μπάλσα όπως βλέπουμε στο φρεσκοτυπωμένο τρίγλωσσο (ελληνικά, αγγλικά, ρωσικά) βιβλίο που συνοδεύει την έκθεση.
Οι δημιουργίες του Μιχάλη Βασιλόπουλου αποτυπώνουν με κάθε λεπτομέρεια την αγιορείτικη αρχιτεκτονική κληρονομιά όπως σώζεται σήμερα. Ολα τα έργα του συγκεντρωμένα σε μια έκδοση προσφέρουν μια νοερή περιήγηση στα απρόσιτα για το θηλυκό πληθυσμό μοναστήρια, από το παλιότερο που είναι η Μονή Βατοπεδίου (ιδρύθηκε τον 4ο αιώνα από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο) μέχρι τα νεώτερα, όπως είναι οι Μονές Διονυσίου, Γρηγορίου και Παντοκράτορος (14ου αιώνα).
«Σε κάποια στιγμή της ζωής μου αποφάσισα ν΄ασχοληθώ και ν΄αφοσιωθώ, όχι στο Θεό, αλλά σε κατασκευές που λίγο ή πολύ σχετίζονται μαζί Του» γράφει ο καλλιτέχνης και προσθέτει: «Μιλώ για απεικονίσεις και μακέτες μοναστηριών, βυζαντινών εκκλησιών, μνημείων ιστορικών που ανακάλυψα ότι με συγκινούν. Με συγκινεί η αρχιτεκτονική ιστορία τους, και βέβαια σε συνέχεια η αρχιτεκτονική τους τύχη».
Η δική του αμοιβή υπήρξε η γαλήνη της δημιουργίας και η κρυφή ικανοποίηση ότι κατάφερε να ολοκληρώσει ένα έργο που δεν του το παράγγειλε κανείς. Ολομόναχος με τα υλικά του σκαρφάλωσε απότομους βράχους, τρύπωσε από χαραμάδες σε σκοτεινά κελιά, άναψε αγιοκέρια και αθέατος παρακολούθησε μοναχικές προσευχές.
Τόσο η έκθεση όσο και η έκδοση οργανώθηκαν όπως και σειρά παράλληλων εκδηλώσεων από τις Διεθνείς Σχέσεις Πολιτισμού και την ακούραστη Ζωζώ Λιδωρίκη. Γιατί, όπως σημειώνει η ίδια «στη σημερινή παγκόσμια πραγματικότητα, οι Διεθνείς Σχέσεις Πολιτισμού πιστεύουν ότι μόνο με δρόμους πολιτισμού μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις σύγχρονες αντιξοότητες και προκλήσεις».
