Του Βασίλη Διαμαντάκη
Την περίοδο 1992-1993 το μπάσκετ βρίσκεται στην πρώτη επαγγελματική του χρονιά με την ονομασία Πρωτάθλημα ΕΣΑΚΕ, υπό την προεδρία του Θεόδωρου Καρατζά. Συγκαταλέγεται σιγά σιγά στα κορυφαία πρωταθλήματα της Ευρώπης. Ήδη από το 1991 έχει αρχίσει και κατακλύζεται από τα πιο τεράστια ονόματα, με προεξέχουσα την ηγετική φυσιογνωμία του Ζάρκο Πάσπαλι του Ολυμπιακού.
Εκτός από τον Παναθηναικό και τον Ολυμπιακό που προσπαθούν να χτίσουν τις ομάδες τους για τα επόμενα χρόνια, με τον ΠΑΟΚ κυρίαρχη δύναμη ήδη αλλά και με την αυτοκρατορία του Άρη να τελειώνει σιγά σιγά, ο Πανιώνιος, η ομάδα της Νέας Σμύρνης, θέλει να επανέλθει δυναμικά και πάλι στο προσκήνιο.
Στους πρώτους ιστορικά τελικούς πλέι οφ που είχαν ξεκινήσει από το 1987 ο Πανιώνιος είχε χάσει από τον Άρη με 2-0. Το καλοκαίρι του 1992, με πρόεδρο-ιδιοκτήτη τον ορθοπεδικό Γιώργο Κατσιφαράκη, και έχοντας στη σύνθεσή του τα αδέλφια Χριστοδούλου, Φάνη και Χρήστο, τον Γιώργο Γάσπαρη, τον Χρήστο Μποσγανά, τον Βαγγέλη Αγγέλου, τον Αμερικανό Πι Τζέι Μπράουν, και προπονητή τον τεράστιο Γιουγκοσλάβο Βλάντο Τζούροβιτς, αποφασίζει να φέρει τον 28χρονο γνωστό διεθνή Γιουγκοσλάβο και παίκτη του Ερυθρού Αστέρα Μπόμπαν Γιάνκοβιτς.
Η μετεγγραφή περνάει από χίλια κύματα, αλλά ο Μπόμπαν πείθεται για το πρότζεκτ του Κατσιφαράκη, που με την τεράστια χορηγία και της Chipita έχει μεγαλεπήβολα σχέδια για την αγωνιστική χρονιά 1992-1993. Φτάνει στο Ελληνικό και υπογράφει για ένα χρόνο συμβόλαιο.
Η αγωνιστική περίοδος ξεκινάει με τον Πανιώνιο να πηγαίνει τρένο σχεδόν σε όλους τους αγώνες, και να παλεύει όλα τα ντέρμπι με ΠΑΟ, Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ, Άρη. Το κλειστό της Αρτάκης γνωρίζει μεγάλες πιένες σε κάθε εντός αγώνα της ομάδας, όντως ασφυκτικά γεμάτο από 1.200 οπαδούς και πλέον. Στο τέλος της κανονικής περιόδου τερματίζει τέταρτος πίσω μόνο από τον ΠΑΟΚ, τον ΠΑΟ και τον Ολυμπιακό. Στην πρώτη φάση των πλέι οφ αντιμετωπίζει τη Δάφνη την οποία και αποκλείει με άνεση 2-0.
Στους ημιτελικούς πέφτει πάνω στον Παναθηναϊκό, που έχει γιγαντωθεί και αυτός φέρνοντας το καλοκαίρι του 1992 τον σούπερ σταρ Νίκο Γκάλη, τους διεθνείς με τη νεοσύστατη τότε Κροατία Στόγιαν Βράνκοβιτς και Άριαν Κόμαζετς, το διεθνή με την Εσθονία Τιτ Σοκ και το πουλέν του ελληνικού μπάσκετ Φραγκίσκο Αλβέρτη, με προπονητή τον τεράστιο Κροάτη Ζέλικο Παβλίσεβιτς.
Με το πλεονέκτημα της έδρας να ανήκει στον Παναθηναϊκό ξεκινάει η σειρά μέσα σε νεύρα και εντάσεις. Ο ΠΑΟ καταφέρνει να πάρει το προβάδισμα με 2-1 νίκες και ο τέταρτος αγώνας δεν αφήνει περιθώρια άλλης απώλειας για τον Πανιώνιο μέσα στην έδρα του. Με νίκη ισοφαρίζει σε 2-2 και στέλνει τον αγώνα στο πέμπτο και τελευταίο ματς στη Γλυφάδα, ενώ με ήττα αποκλείεται από τους τελικούς.
Είναι το βράδυ της 28ης Απριλίου του 1993 και ο αγώνας είναι προγραμματισμένος για τις 20:00. Η ζέστη είναι ασυνήθιστα ανυπόφορη για την εποχή στο κλειστό της Αρτάκη, ο κόσμος κρεμασμένος σαν τα τσαμπιά στις εξέδρες –πληροφορίες της εποχής κάνουν λόγο για 1.500 άτομα, 300 παραπάνω από το κανονικό όριο χωρητικότητας- και ο τεράστιος αγώνας ξεκινά. Ο Πανιώνιος είναι αρκετά ανταγωνιστικός στο πρώτο ημίχρονο απέναντι στον ΠΑΟ, προηγείται με 17-10 αλλά το ημίχρονο λήγει με 25-36 υπέρ των «πρασίνων».
Το β΄ ημίχρονο ξεκινά με τον Πανιώνιο να κάνει μεγάλο παιχνίδι και να μειώνει εντυπωσιακά το σκορ. Βρισκόμαστε στο 32ο λεπτό και στην επίθεση βρίσκεται ο Πανιώνιος με το σκορ στο 50-56. Ο 29χρονος Γιάνκοβιτς επιχειρεί ένα εντυπωσιακό μπάσιμο απέναντι στον Αλβέρτη πετυχαίνοντας μάλιστα ένα εντυπωσιακό καλάθι με ταμπλό και μειώνοντας στους τέσσερις. Ομως ο διαιτητής Στέλιος Κουκουλεκίδης σφυρίζει το πέμπτο φάουλ στον Μπόμπαν, καταλογίζοντάς του επιθετικό πάνω στον Αλβέρτη και τον αποβάλλει.
Ο Γιάνκοβιτς μπροστά στον κίνδυνο να αφήσει ορφανή την ομάδα του στο πιο κρίσιμο σημείο και αντιλαμβανόμενος την κατάφωρη αδικία εναντίον του, κάνει κάτι πρωτοφανές στα χρονικά του παγκοσμίου μπάσκετ και μάλιστα σε ζωντανή μετάδοση. Παίρνει φόρα και χτυπάει το κεφάλι του πάνω στο προστατευτικό μαξιλάρι στη βάση της μπασκέτας. Πέφτει αμέσως κάτω σφαδάζοντας από του πόνους. Κανένας από τους θεατές στο γήπεδο εκείνη τη στιγμή και από τους τηλεθεατές σε ολόκληρη την Ελλάδα δεν αντιλαμβάνεται σε πόσο σοβαρότατο τραυματισμό θα εξελιχθεί αυτό το φαινομενικά αθώο χτύπημα του Γιάνκοβιτς.
Ο αγώνας διακόπτεται για μια ολόκληρη ώρα και οι συγκλονιστικές εικόνες της κρατικής τηλεόρασης, της ΕΤ1, εκείνο το μοιραίο βράδυ μένουν και στοιχειώνουν για πάντα τις αναμνήσεις όλων μας. Για την ιστορία, ο αγώνας ξαναρχίζει -κάκιστα- και τελειώνει με νικητή τον Παναθηναϊκό με 65-57 και με 3-1 νίκες φτάνει στους τελικούς, όπου αντιμετωπίζει τον Ολυμπιακό. Το παιχνίδι μένει στη μνήμη όλων μας για τον Μπόμπαν Γιάνκοβιτς και μόνο.
Ο ίδιος ο Μπόμπαν θα πει από τα πρώτη κιόλας στιγμή στον ιδιοκτήτη και ορθοπεδικό Κατσιφαράκη τη συγκλονιστική φράση «γιατρέ, δεν αισθάνομαι τα πόδια και τα χέρια μου καθόλου». Ο ίδιος έχει αντιληφθεί από τα πρώτα δευτερόλεπτα ότι η κατάσταση υγείας του αθλητή του είναι τραγική.
Μεταφέρεται επειγόντως στο ΚΑΤ και η διάγνωση του κ. Κατσιφαράκη και των συναδέλφων γιατρών του είναι σοκαριστική, αφήνοντας άφωνη τη σύζυγό του Ντραγκάνα με τον τρίχρονο γιο τους Βλαδίμηρο και την ελληνική κοινή γνώμη. «Συντριπτικό κάταγμα του 5ου και του 6ου αυχενικού σπονδύλου και σχηματισμός αιματώματος στον νωτιαίο μυελό».
Κατά τις πρώτες εκτιμήσεις των γιατρών εκείνες τις δραματικές ώρες ο Γιάνκοβιτς έχει πάθει ολική παράλυση στα κάτω άκρα και ίσως στα χέρια και κατά 99% μένει καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι. Δυστυχώς οι προβλέψεις τους επιβεβαιώνονται με το χειρότερο τρόπο μέσα στα επόμενα χρόνια και ο Μπόμπαν δεν θα ξαναπερπατήσει ποτέ στη ζωή του.
Μάλιστα οι γιατροί φοβήθηκαν να τον χειρουργήσουν το πρώτο 24ωρο, καθώς υπήρχε κίνδυνος επιδείνωσης της ήδη άσχημης βεβαρημένης υγείας του. Τα επόμενα χρόνια ο Γιάνκοβιτς κάνει αλλεπάλληλες χειρουργικές εγχειρήσεις μπαινοβγαίνοντας συνεχώς στα νοσοκομεία. Όλοι αυτοί που ήταν τις πρώτες ημέρες και εβδομάδες όλο το 24ωρο δίπλα του αρχίζουν να απομακρύνονται, ο καθένας με τον τρόπο του. Ο ίδιος παραμένει ταπεινός και δεν ζητά καμιά βοήθεια. Η διοργανώτρια αρχή του πρωταθλήματος τον ξεχνά και αυτή χρόνο με το χρόνο -κάποια φιλικά δεν επουλώνουν την τραγική οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται πια ο Σέρβος πρώην μπασκετμπολίστας.
Το τελευταίο στήριγμά του, η σύζυγός του Ντραγκάνα, τον εγκαταλείπει και αυτή το 2000 παίρνοντας μαζί της και τον 10χρονο μικρό Βλαδίμηρο. Ναι, πρόκειται για τον γνωστό και καταξιωμένο επίσης πρώην παίκτη του Πανιωνίου και νυν του Παναθηναϊκού 26χρονο σήμερα Βλαδίμηρο Γιάνκοβιτς. Στις 28 Ιουνίου του 2006 ο Μπόμπαν, και ενώ βρίσκεται στο πλοίο για τις καλοκαιρινές του διακοπές πηγαίνοντας στη Ρόδο, προδίδεται από την καρδιά του και σε ηλικία μόλις 43 χρόνων –είχε γεννηθεί στις 15 Δεκεμβρίου του 1963- περνά στην αθανασία και στο πάνθεον των μεγάλων του μπάσκετ.
Μπόμπαν Γιάνκοβιτς, σε ευχαριστούμε για όλα όσα πρόσφερες στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και ας έπαιξες μόνο για ένα χρόνο στην Ελλάδα την περίοδο 1992-1993. Λίγα χρόνια αργότερα από το θάνατό του, το 2010, αναγνωρίζεται και επισήμως σε μεγάλη ψηφοφορία ως ένας από τους μεγαλύτερους ξένους αθλητές που πέρασαν ποτέ από τα ελληνικά γήπεδα.
Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ. Να είσαι σίγουρος ότι ο γιος σου Βλαδίμηρος είναι περήφανος για σένα. Ο ίδιος σε συνεντεύξεις του δηλώνει επανειλημμένα: «Ο πατέρας μου ήταν και θα είναι πάντα το πρότυπό μου και η κύρια αιτία που ασχολήθηκα με το μπάσκετ. Του χρωστώ τα πάντα».
{source}
<iframe width=»640″ height=»360″ src=»https://www.youtube.com/embed/gqsU-a6UlIE» frameborder=»0″ allowfullscreen></iframe>
{/source}
