Έχουν συμπληρωθεί εννιά ώρες από την οικογενειακή φωτογραφία των ηγετών των 28 κρατών και το προγραμματισμένο δείπνο μεταξύ τους αναβλήθηκε.
Ξανάρχισαν οι συνομιλίες παρουσία του Τούρκου πρωθυπουργού Αχμέτ Νταβούτογλου, που είχε αποχωρήσει το απόγευμα. Η κλεψύδρα του χρόνου τελειώνει και «άσπρος καπνός» δεν έχει βγει από το κονκλάβιο των Βρυξελλών.
Ακόμα και αν υποθέσουμε πως καταλήγουν σε συμφωνία, ποιος εγυάται την εφαρμογή της; Ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν έχει στείλει προειδοποιητικό μήνυμα στους Ευρωπαίους πως περιμένει να εισπράξει το ποσόν των 3 δισ. ευρώ από τον Δεκέμβριο. Είναι ξεκάθαρο πως ο συνομιλητής με την Ε.Ε. έχει αμφισβητούμενη αξιοπιστία. Εκεί πατούν και τα καλόπαιδα του Βίζεγκραντ και επιμένουν στη σκληρή στάση τους.
Η Τουρκία δεν διαθέτει ειδικές δυνάμεις για τα σύνορα ή για τους μετανάστες, δεν διαθέτει επαρκή νομοθεσία όσον αφορά τις θεωρήσεις εισόδου, ούτε ανεξάρτητη δικαιοσύνη. Η γείτονα χώρα, πέρα από την έλλειψη δημοκρατίας με χαρακτηριστικό παράδειγμα το κλείσιμο της πρώτης σε κυκλοφορία εφημερίδας, έχει τεράστιο πρόβλημα στη διαδικασία απέλασης μεταναστών. Με βάση το νομικό καθεστώς που ισχύει, αυτοί αφήνονται ελεύθεροι έπειτα από μερικές μέρες και δεν ακολουθούν τα ευρωπαϊκά πρωτόκολλα. Απλά είναι υποχρεωμένοι να φύγουν από τη χώρα, γεγονός πολύ βολικό, με την Ελλάδα τόσο κοντά. Αν προσθέσουμε την απουσία συνοροφυλάκων, την προβληματική θεώρηση εισόδου και τη χειραφετειμένη δικαιοσύνη, το παζλ ολοκληρώνεται.
