Μια χώρα με τεράστια ιστορία βαδίζει στο άγνωστο εδώ και πολύ καιρό. Για δεύτερη φορά μέσα σε έξι μήνες οι Ισπανοί θα προσέλθουν σε κάλπες με αβέβαια αποτελέσματα. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν πρώτο το Λαϊκό Κόμμα του Μαριάνο Ραχόι, ακολουθούν οι Podemos, με τρίτο κόμμα τους Σοσιαλιστές.
Ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός υπεραμύνεται της δημιουργίας 545.000 θέσεων εργασίας το 2015 και υποσχέθηκε ακόμα 2.000.000 την επόμενη τετραετία. Πληροφορίες αναφέρουν πως δύσκολα θα υπάρξει κυβερνητική πλειοψηφία είτε με δεξιό είτε με αριστερό πρόσημο. Το Brexit ίσως βάλει το χεράκι του αύριο σε ένα βαθιά διχασμένο έθνος και να αλλάξει τους συσχετισμούς τιμωρώντας τα δυο παραδοσιακά κόμματα.
Σε διαρκή διαμάχη
Παρά ταύτα, εδαφικά η σημερινή Ισπανία είναι απόγονος των δύο εκ των τριών κύριων μεσαιωνικών χριστιανικών κρατών της Ιβηρικής, των στεμμάτων της Καστίλης και της Αραγονίας. Μόνο μετά τον πόλεμο εναντίον της ναπολεόντειας κατοχής (1818-1814), την ψήφιση του πρώτου Συντάγματος και τη σταδιακή εισαγωγή του φιλελευθερισμού η Ισπανία ξεκίνησε να θεωρείται, προσωρινά, ένα συγκεντρωτικό έθνος-κράτος.
Αυτή την ιδέα την αμφισβήτησαν οι περιφερειακοί εθνικισμοί που ιδιαίτερα μετά την απώλεια των τελευταίων αμερικανικών κτήσεων, με τον Ισπανοαμερικανικό πόλεμο του 1898, άρχισαν να διεκδικούν την αυτονόμηση ή και ανεξαρτητοποίηση ιστορικών περιοχών που για τους ίδιους αποτελούν ξεχωριστά από την Ισπανία έθνη, όπως η Καταλονία ή η Χώρα των Βάσκων. Παράλληλα, οι κοινωνικές εντάσεις της ίδιας εποχής και οι εμφύλιες διαμάχες μεταξύ των υποστηρικτών δύο διαφορετικών προτύπων διακυβέρνησης και ιδεολογίας κατέληξαν στον καταστροφικό Ισπανικό Εμφύλιο που έφερε στην εξουσία το στρατηγό Φρανθίσκο Φράνκο. Τη δικτατορία που επέβαλε ο εθνικιστής στρατηγός, που μεταξύ 1939 και 1975 απομόνωσε τη χώρα, διαδέχθηκε η Μετάβαση στη δημοκρατία. Το νέο πρότυπο διακυβέρνησης, γνωστό και ως το Καθεστώς των Αυτονομιών, είδε την Ισπανία να μεταμορφώνεται σε ένα εκ των πραγμάτων ομοσπονδιακό κράτος με αυξημένες αρμοδιότητες στις περιφέρειες.
Ένα πολιτισμικό κοκτέιλ
Η Ισπανία χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη διάφορων πολιτισμικών παραδόσεων που προέκυψαν λόγω της διαφορετικής ιστορικής εξέλιξης των εδαφών της. Είναι ένα κατ΄ εξοχήν πολύγλωσσο κράτος, που περιλαμβάνει τέσσερις ευρέως διαδεδομένες και κανονικοποιημένες γλώσσες (τα ισπανικά, τα καταλανικά, τα βασκικά και τα γαλικιανά) και τρεις λοιπές μειοψηφικές γλώσσες (τα αραγονικά, τα αρανικά και τα λεονικά).
Από την είσοδο της στην Ευρωζώνη την 1η Γενάρη του 1999 αποσκοπούσε να γίνει ένα πρότυπο ευρωπαϊκό κράτος, αλλά τα τελευταία χρόνια αποτελεί ένα μεγάλο ερωτηματικό και αν δεν λύσει τα προβλήματά της θα έχουμε μια νέα ισπανική υποχώρηση.
{source}
<iframe width=»420″ height=»315″ src=»https://www.youtube.com/embed/e5rb6PsF8vU» frameborder=»0″ allowfullscreen></iframe>
{/source}
