Πόσο αποτελεσματική είναι η εφαρμογή του ενιαίου ευρωπαϊκού αριθμού έκτακτης ανάγκης «112»; Τι πρέπει να γίνει για τη βελτίωσή της, πως αξιοποιείται από τους ΑΜΕΑ; Από τη θέσπιση του ενιαίου ευρωπαϊκού αριθμού έκτακτης ανάγκης το 1991, ο στόχος των νομοθετών της Ε.Ε. ήταν να διασφαλιστεί ότι κάθε πολίτης που χρειάζεται βοήθεια έχει πρόσβαση σε υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης το συντομότερο δυνατόν.
Σύμφωνα με το άρθρο 109 παράγραφος 4 του Ευρωπαϊκού Κώδικα Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών, η Επιτροπή υποχρεούται να υποβάλει έως τις 21 Δεκεμβρίου 2020, και στη συνέχεια ανά διετία, έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο σχετικά με την αποτελεσματικότητα της εφαρμογής του ενιαίου ευρωπαϊκού αριθμού έκτακτης ανάγκης «112».
Η συλλογή δεδομένων για τη σχετική,πρόσφατη έκθεση, στην οποία γίνεται η αναφορά των όσων δημοσιεύουμε, βασίστηκε σε συγκεκριμένες ερωτήσεις που χρησιμεύουν για την αξιολόγηση του επιπέδου εφαρμογής των απαιτήσεων του δικαίου της ΕΕ και τη βελτίωση των εθνικών συστημάτων κέντρου λήψης κλήσεων έκτακτης ανάγκης (PSAP). Η περίοδος αναφοράς για τα ποσοτικά δεδομένα (π.χ. αριθμός κλήσεων έκτακτης ανάγκης στο «112») είναι από την 1η Ιανουαρίου 2019 έως την 31η Δεκεμβρίου 2019. Ως προς την αξιολόγηση της διαθεσιμότητας ενός συστήματος (π.χ. ανάπτυξη λύσης εντοπισμού του καλούντος, εφαρμογή κ.λπ.), στην παρούσα έκθεση αποτυπώνονται οι πλέον πρόσφατες διαθέσιμες πληροφορίες. Τα κράτη μέλη και οι παρατηρητές της COCOM από υποψήφιες χώρες και χώρες του ΕΟΧ κλήθηκαν στις 10 Ιουνίου 2020 να υποβάλουν τις απαντήσεις τους έως τις 4 Σεπτεμβρίου 2020.
Η έκθεση
Στην έκθεσή της, η Επιτροπή επισημαίνει, πως μια Ευρώπη κατάλληλα προετοιμασμένη για την ψηφιακή εποχή θα πρέπει να εγγυάται αποτελεσματική πρόσβαση σε υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης που είναι κατάλληλες για κάθε πολίτη,
·Το ποσοστό κλήσεων έκτακτης ανάγκης προς τον ενιαίο ευρωπαϊκό αριθμό έκτακτης ανάγκης «112» το 2019 αντιστοιχούσε στο 56 % του συνόλου των κλήσεων έκτακτης ανάγκης: επί συνόλου 267 εκατομμυρίων κλήσεων που πραγματοποιήθηκαν στην ΕΕ, 150 εκατομμύρια κλήσεις πραγματοποιήθηκαν προς τον αριθμό «112». Εκτιμάται ότι πραγματοποιήθηκαν 2,3 εκατομμύρια κλήσεις έκτακτης ανάγκης από τελικούς χρήστες περιαγωγής, εκ των οποίων 1,5 εκατομμύρια κλήσεις πραγματοποιήθηκαν προς τον αριθμό «112».
·Η υλοποίηση του εντοπισμού του καλούντος βάσει χειροσυσκευής συνέχισε να βελτιώνεται στην ΕΕ. Το 2020, πέραν των 7 κρατών μελών που ανέπτυξαν σύστημα AML μέσω του χρηματοδοτούμενου από την Επιτροπή έργου HELP112 II, ακόμη 4 κράτη μέλη ανέπτυξαν τη λύση εντοπισμού θέσης: Τσεχία, Ελλάδα, Λετονία και Ρουμανία. Από τον Σεπτέμβριο του 2020, 19 κράτη μέλη, η Ισλανδία και η Νορβηγία διασφαλίζουν ότι το οικείο σύστημα PSAP διαθέτει AML. Ωστόσο, μόνο 6 κράτη μέλη επιβεβαίωσαν ότι ο εντοπισμός βάσει χειροσυσκευής είναι διαθέσιμος για τους τελικούς χρήστες περιαγωγής. Λόγω των ορίων δικαιοδοσίας και της έλλειψης ικανότητας παρακολούθησης, τα κράτη μέλη επίσκεψης δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ότι η διαβίβαση πληροφοριών για τον εντοπισμό του καλούντος είναι δωρεάν για τον τελικό χρήστη.
·Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, σε βάθος δεκαετίας, το AML θα μπορούσε δυνητικά να σώζει περισσότερες από 10 000 ζωές συνολικά στην ΕΕ. Εν τω μεταξύ, το AML θα μπορούσε να έχει θετικό αντίκτυπο 36 σε περισσότερες από 100 000 ζωές συνολικά στην ΕΕ.
·Οι τελικοί χρήστες με αναπηρίες δεν επωφελούνται από πλήρως ισοδύναμα μέσα πρόσβασης σε υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης, ιδίως κατά τη χρήση περιαγωγής. Όταν αυτοί οι τελικοί χρήστες δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν κλήση στο «112», αναγκάζονται να βασιστούν σε αποσπασματικές λύσεις σε εθνικό επίπεδο. Η κατάσταση αυτή έρχεται σε αντίθεση με τη διαθεσιμότητα του εναρμονισμένου ενιαίου ευρωπαϊκού αριθμού έκτακτης ανάγκης «112» για άλλους τελικούς χρήστες και αντιπροσωπεύει σημαντικό κενό στην προσβασιμότητα των υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης. Οι τελικοί χρήστες περιαγωγής δεν έχουν πάντα πρόσβαση σε υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης που παρέχονται στα κράτη μέλη τα οποία επισκέπτονται και δεν ενημερώνονται σχετικά με τα διαθέσιμα μέσα πρόσβασης.
Ωστόσο, από τις 21 Δεκεμβρίου 2020 θα πρέπει να εφαρμόζεται για τους τελικούς χρήστες με αναπηρίες το τροποποιημένο και ενισχυμένο νομικό πλαίσιο που προβλέπεται στο άρθρο 109 παράγραφος 5 του Ευρωπαϊκού Κώδικα Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών. Ο Ευρωπαϊκός Κώδικας Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών απαιτεί τα μέτρα για τους τελικούς χρήστες με αναπηρίες να συνάδουν με το ενωσιακό δίκαιο για την εναρμόνιση των απαιτήσεων προσβασιμότητας των προϊόντων και των υπηρεσιών, να αποσκοπούν στην εξασφάλιση διαλειτουργικότητας μεταξύ των κρατών μελών και, όπου είναι εφικτό, να μην απαιτούν προεγγραφή για την πρόσβαση σε υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης από εναλλακτικά μέσα επικοινωνιών έκτακτης ανάγκης.
Η ευρωπαϊκή πράξη για την προσβασιμότητα προβλέπει τη διαθεσιμότητα επικοινωνιών έκτακτης ανάγκης επιπλέον της φωνητικής επικοινωνίας μέσω κειμένου σε πραγματικό χρόνο ή, όταν παρέχεται βίντεο, συγχρονισμένων ως πλήρη συνομιλία
Τα εθνικά συστήματα PSAP θα πρέπει να συμμορφωθούν με αυτές τις απαιτήσεις έως τις 28 Ιουνίου 2025.
Η εν λόγω πράξη απαιτεί επίσης οι επικοινωνίες έκτακτης ανάγκης προς τον ενιαίο ευρωπαϊκό αριθμό έκτακτης ανάγκης «112» να λαμβάνουν κατάλληλη απάντηση, χρησιμοποιώντας τα ίδια μέσα επικοινωνίας με αυτά που χρησιμοποιήθηκαν για τη λήψη, δηλαδή με τη χρήση συγχρονισμένης φωνής και κειμένου (συμπεριλαμβανομένου κειμένου σε πραγματικό χρόνο), ή, όταν παρέχεται βίντεο, φωνής, κειμένου (συμπεριλαμβανομένου κειμένου σε πραγματικό χρόνο) και βίντεο συγχρονισμένων ως πλήρη συνομιλία. Τα κράτη μέλη έχουν επίσης τη δυνατότητα να αναβάλουν τη σχετική αναβάθμιση των οικείων συστημάτων PSAP έως τις 28 Ιουνίου 2027.
Επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 109 παράγραφος 7 του Ευρωπαϊκού Κώδικα Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι τελικοί χρήστες ενημερώνονται επαρκώς για την ύπαρξη και τη χρήση του ενιαίου ευρωπαϊκού αριθμού έκτακτης ανάγκης «112», καθώς και για τα χαρακτηριστικά προσβασιμότητάς του, μεταξύ άλλων μέσω πρωτοβουλιών που απευθύνονται ειδικότερα σε πρόσωπα που ταξιδεύουν μεταξύ των κρατών μελών και τελικούς χρήστες με αναπηρίες. Οι πληροφορίες αυτές παρέχονται σε προσβάσιμους μορφότυπους που αντιστοιχούν σε διάφορους τύπους αναπηρίας.
Το άρθρο 14 του κανονισμού για την περιαγωγή ενισχύει τη διάταξη αυτή μόνο όσον αφορά τη δυνατότητα πρόσβασης σε υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης «με την κλήση του ευρωπαϊκού αριθμού έκτακτης ανάγκης “112”, ατελώς». Στην πράξη, οι τελικοί χρήστες περιαγωγής ενημερώνονται μόνον από τον δικό τους φορέα κινητής τηλεφωνίας σχετικά με τη δυνατότητα πραγματοποίησης φωνητικής κλήσης στο «112». Οι τελικοί χρήστες με αναπηρία δεν ενημερώνονται από τους δικούς τους φορείς κινητής τηλεφωνίας σχετικά με τα μέσα πρόσβασης σε επικοινωνίες έκτακτης ανάγκης στη χώρα της ΕΕ την οποία επισκέπτονται.
Μέσος χρόνος που απαιτείται για τη λήψη των πληροφοριών για τον εντοπισμό του καλούντος από τον χειριστή του «112»
Το άρθρο 26 παράγραφος 5 της οδηγίας για την καθολική υπηρεσία απαιτεί την άμεση παροχή των πληροφοριών για τον εντοπισμό του καλούντος στην αρχή που διαχειρίζεται τις κλήσεις έκτακτης ανάγκης.
Η Επιτροπή παρακολουθεί τακτικά τη συμμόρφωση των κρατών μελών με τις σχετικές υποχρεώσεις. Ως αποτέλεσμα αυτής της παρακολούθησης, τον Ιούλιο του 2019 η Επιτροπή κίνησε διαδικασία επί παραβάσει κατά της Κροατίας και της Ελλάδας λόγω της μη έγκαιρης παροχής πληροφοριών για τον εντοπισμό του καλούντος. Έκτοτε, τα προβλήματα που επεσήμανε η Επιτροπή αντιμετωπίστηκαν από αυτά τα κράτη μέλη.
Λόγω της εφαρμογής του συστήματος «έλξης» ή του συστήματος αυτόματης «ώθησης», όλα τα κράτη μέλη ανέφεραν σχεδόν στιγμιαίους χρόνους (έως 10 δευτερόλεπτα) για την παροχή πληροφοριών εντοπισμού του καλούντος βάσει δικτύου.
Λόγω της εγγενούς αρχιτεκτονικής τους, οι τεχνολογίες εντοπισμού βάσει χειροσυσκευής εξαρτώνται από την ταχύτητα των χειροσυσκευών όσον αφορά τη λήψη σχετικών παραμέτρων εντοπισμού θέσης από τα σήματα GNSS ή Wi-Fi. Με βάση τα στοιχεία που υπέβαλαν 15 κράτη μέλη, επιβεβαιώθηκε ότι η παροχή πληροφοριών για τον εντοπισμό του καλούντος που αντλούνται βάσει χειροσυσκευής θα μπορούσε να κυμαίνεται από σχεδόν στιγμιαία έως 20 δευτερόλεπτα.
Σύμφωνα με το άρθρο 109 παράγραφος 6 του Ευρωπαϊκού Κώδικα Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών, τα κράτη μέλη έχουν την ευθύνη να εξασφαλίσουν ότι οι πληροφορίες για τον εντοπισμό του καλούντος, τόσο βάσει δικτύου όσο και βάσει χειροσυσκευής, καθίστανται διαθέσιμες στο πλέον κατάλληλο PSAP χωρίς καθυστέρηση
Εθνικοί αριθμοί κλήσης και 112
Για παράδειγμα, στην Ιταλία, ο αριθμός των κλήσεων που πραγματοποιήθηκαν προς εθνικούς αριθμούς από χρήστες περιαγωγής της ΕΕ (169 681) υπερβαίνει κατά πολύ τον αριθμό των κλήσεων που πραγματοποιήθηκαν στο «112» (93.699). Εν τω μεταξύ, στην Κύπρο, οι κλήσεις προς εθνικούς αριθμούς (251) αντιπροσωπεύουν μικρό μόνο μέρος των κλήσεων που πραγματοποιήθηκαν στο «112» (26.520) από χρήστες περιαγωγής στην ΕΕ. Ομοίως, στο Λουξεμβούργο, ο αριθμός «112» λαμβάνει τετραπλάσιες κλήσεις από τους χρήστες περιαγωγής στην ΕΕ σε σύγκριση με τους εθνικούς αριθμούς (6.353 έναντι 1.565).
Εξελίξεις που έρχονται
-Τα κράτη μέλη πρέπει να μεταφέρουν στο εθνικό τους δίκαιο και να εφαρμόσουν τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις του Ευρωπαϊκού Κώδικα Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών και ειδικότερα με το άρθρο 109 σχετικά με τις επικοινωνίες έκτακτης ανάγκης και τον ενιαίο ευρωπαϊκό αριθμό έκτακτης ανάγκης. Όλοι οι τελικοί χρήστες, συμπεριλαμβανομένων των τελικών χρηστών με αναπηρίες, οπουδήποτε και αν βρίσκονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα πρέπει να μπορούν να ζητούν και να λαμβάνουν με αποτελεσματικό τρόπο βοήθεια από τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης.
-Προκειμένου να καταστεί αυτό εφικτό, τα κράτη μέλη θα πρέπει να αναπτύξουν λύσεις για τον ακριβή εντοπισμό του καλούντος για όλους τους τελικούς χρήστες, καθώς και ισοδύναμα μέσα πρόσβασης για τελικούς χρήστες με αναπηρίες, συμπεριλαμβανομένων όσων ταξιδεύουν σε άλλο κράτος μέλος της ΕΕ.
-Τα κράτη μέλη θα πρέπει να αναβαθμίσουν τα οικεία συστήματα PSAP ώστε να διασφαλιστεί ότι είναι κατάλληλα για την ψηφιακή εποχή.
-Η Επιτροπή έχει συστήσει ομάδα εμπειρογνωμόνων σχετικά με τις επικοινωνίες έκτακτης ανάγκης 37 προκειμένου να συνεργαστεί με τα κράτη μέλη με σκοπό να τους παράσχει στήριξη στη συγκεκριμένη διαδικασία. Επιπλέον, η Επιτροπή προτίθεται να δρομολογήσει μελέτη για τον προσδιορισμό τεχνικών και ρυθμιστικών λύσεων που θα μπορούσαν να βελτιώσουν την πρόσβαση σε υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης. Η Επιτροπή θα αξιοποιήσει την πρόσφατη εμπειρία που αποκτήθηκε —με αφορμή την κρίση της νόσου COVID— από τη δημιουργία ψηφιακής υποδομής για τη διευκόλυνση της διαλειτουργικότητας των εθνικών εφαρμογών ιχνηλάτησης και προειδοποίησης επαφών για κινητές συσκευές. Όπως και στην περίπτωση των εφαρμογών ιχνηλάτησης, όλοι οι τελικοί χρήστες θα πρέπει να μπορούν να χρησιμοποιούν τις εθνικές εφαρμογές έκτακτης ανάγκης της χώρας τους σε άλλο κράτος μέλος της ΕΕ το οποίο επισκέπτονται.
-Σκοπός της Επιτροπής είναι να διασφαλίσει ότι όλοι οι πολίτες, συμπεριλαμβανομένων όσων ταξιδεύουν εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επωφελούνται από αποτελεσματική πρόσβαση σε υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης, μεταξύ άλλων μέσω εναρμονισμένων τεχνικών λύσεων. Για τον σκοπό αυτόν, η Επιτροπή προετοιμάζει πρωτοβουλία μέσω κατ’ εξουσιοδότηση πράξης δυνάμει της εντολής που της έχει ανατεθεί με το άρθρο 109 παράγραφος 8 του Ευρωπαϊκού Κώδικα Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών.
Πηγή: pelazkarabo.blogspot.com – επιτρέπεται η αναδημοσίευση με αναφορά της πηγής
