Κείμενο-φωτ.: Κώστας Κουφογιώργος
Σήμερα οι Ιάπωνες είναι πολύ γνωστοί για διάφορα εξαιρετικά απορ αυτοκίνητα. Έχουν κατά περιόδους κυριαρχήσει στα ράλι με τις Toyota, Mitsubishi και Subaru, έχουν κερδίσει το Λεμάν με τη Mazda και έχουν κατασκευάσει σπουδαίους κινητήρες για τη Formula 1, κυρίως από τη Honda. Τα ιαπωνικά αυτοκίνητα στις μέρες μας είναι συνώνυμο της ποιότητας και της αξιοπιστίας και πωλούνται σε όλον τον κόσμο. Δεν ήταν όμως πάντα έτσι.
Πριν από μισό αιώνα, Αμερική και Ευρώπη δεν έπαιρναν στα σοβαρά τα ιαπωνικά αυτοκίνητα. Ήταν μικρά, φτηνά, χωρίς ιδιαίτερες ανέσεις και φυσικά ούτε λόγος για σπορ χαρακτήρα. Αυτό άλλαξε οριστικά με το Datsun 240Z του 1969. Λίγο καιρό πριν, η Toyota -με τη βοήθεια της Yamaha- είχε παρουσιάσει το πανέμορφο 2000GT, το οποίο, αν και έπαιξε και σε ταινία του James Bond, δεν έγινε ιδιαίτερη επιτυχία κυρίως γιατί κατασκευάστηκε σε πολύ μικρό αριθμό. Στα τέλη της δεκαετίας του ’60 ήταν που η Honda σημείωνε νίκες στη Formula 1 ως κατασκευαστής και έγραφε ιστορία παρουσιάζοντας την τετρακύλινδρη μοτοσικλέτα CB750. Οι Ιάπωνες δεν αστειεύονταν πια και το 240Ζ ήταν το πρώτο σπορ αυτοκίνητο από την Ιαπωνία που είχε καλές πωλήσεις στο εξωτερικό και ιδίως στην αγορά της Αμερικής.
Το 260Ζ που ακολούθησε το επιτυχημένο 240
Το 240Ζ έκανε την εμφάνισή του στην αγορά των ΗΠΑ το 1969. Το αμάξωμα ξεκίνησε από μια ιδέα του σχεδιαστή Albrecht Goertz, υπεύθυνου για την BMW 507 και για το Toyota 2000Gt. Το μακρύ μπροστινό μέρος, η καμπίνα που δεν είχε τις παλιότερες στενόχωρες διαστάσεις, οι καμπύλες που είχαν κάτι από Chevrolet Corvette, τα φωτιστικά σώματα που θύμιζαν λίγο την E-Type, αλλά κυρίως οι επιδόσεις και η προσιτή τιμή συνετέλεσαν στη μεγάλη εμπορική της επιτυχία.
Η αγωνιστική έκδοση του μοντέλου στο Ηockenheim
Το 240Ζ είχε και πολύ καλή οδική συμπεριφορά με τον κινητήρα μπροστά και την κίνηση πίσω. Ο κινητήρας ήταν εξακύλινδρος εν σειρά χωρητικότητας 2,4 λίτρων και απέδιδε 150 ίππους. Ξεπερνούσε τα 200 χλμ./ω. και επιτάχυνε από τα 0-100 σε 8 δευτερόλεπτα. Κάποιες βελτιωμένες εκδόσεις χρειάζονταν 6 δευτερόλεπτα, χρόνος λίγο χειρότερος από το Supercar της εποχής, την Porsche 911 RS, η οποία όμως είχε πολύ μεγαλύτερη τιμή. Υπήρχαν βέβαια περιθώρια και άλλων μετατροπών (οι Ιάπωνες φημίζονται για τα after market φτιαξίματα) που έκαναν το Datsun ένα πολύ καλό σπορ αυτοκίνητο. Κατασκευάστηκαν περίπου 150.000 από το 1969 μέχρι το 1973. Το μοντέλο συνεχίζει να παράγεται και σήμερα έπειτα από 5 γενιές.
Το 240Ζ έκανε και ένα πέρασμα από τα ράλι στα χέρια του Σεχτάρ Μέτα, κερδίζοντας μάλιστα το Ράλι Σαφάρι του 1973. Η Datsun είχε δε και ιδιαίτερη σχέση με την Ελλάδα, μιας και οι Μοσχούς και Στρατισίνο οδήγησαν αυτοκίνητα των Ιαπώνων, με πιο γνωστό το Silvia 240RS.
Το 240Ζ από μια άλλη γωνία
Σήμερα το συγκεκριμένο αυτοκίνητο έχει μεγάλο κύκλο οπαδών, ενώ πάρα πολλά έχουν δεχθεί μετατροπές που τα κρατάνε απίκαιρα… γρήγορα. Λίγο αργότερα -και με την πετρελαϊκή κρίση- η επίθεση των Ιαπώνων στη διεθνή αγορά θα συνεχιστεί με όπλο τα μίνι αυτοκίνητα με πολύ οικονομικούς κινητήρες, όπως το Honda Civic. Τα πράγματα είχαν αλλάξει οριστικά, με το 240 να έχει κάνει την αρχή.
