Μετά τον πόλεμο, το αγωνιστικό παρελθόν της Άουντι είχε ξεχαστεί. Ο Νουβολάρι, ο Ρόσεμαγιερ, ο Στούκ και τα ασημένια βέλη ήταν μιά παλιά ιστορία. Η μεταπολεμική Άουντι ήταν ένα παρακλάδι της Φολκσβάγκεν και κατασκεύαζε καλοφτιαγμένα αλλά βαρετά αυτοκίνητα.Όλα αυτά μέχρι την έλευση του Άουντι Κουάτρο που άλλαξε όχι μόνο το προφίλ της Άουντι, αλλά τους αγώνες ράλι για πάντα.
Όλα ξεκίνησαν από ένα στρατιωτικό όχημα. Το Φόλσκβάγκεν Ίλτις (Νυφίτσα) ήταν ένα τετρακίνητο στρατιωτικό όχημα (μερικά χρησιμοποιήθηκαν από το Πολεμικό Ναυτικό της χώρας μας) που αποτέλεσε την αφετηρία για την τεχνική ομάδα της Άουντι. Η βασική ιδέα ήταν να συνδυαστεί η μόνιμη τετρακίνηση με κινητήρα τούρμπο που ήταν τότε η νέα καυτή ιδέα στον χώρο της αυτοκίνησης. Βάση θα αποτελούσε το Άουντι 80 κουπέ που μετά από πολλά τεχνικά προβλήματα μέχρι την προσαρμογή και αρμονική λειτουργία των δύο διαφορικών ήταν έτοιμο στα τέλη της δεκαετίας του ΄70. Το κινούσε ένας πεντακύλινδρος κινητήρας 2,1 λίτρων που απέδιδε 200 ίππους στην πολιτική και περίπου 300 με 350 στην αγωνιστική.
Οι αγώνες ήταν το επόμενο βήμα για την διαφήμιση του νέου μοντέλου. Μέχρι τότε η τετρακίνηση αφορούσε αγροτικά και στρατιωτικά αυτοκίνητα, ενώ το τούρμπο είχε δοκιμαστεί από την Σάαμπ στα ράλι χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Μέχρι το 1982 τα πισωκίνητα, ατμοσφαιρικά αυτοκίνητα ήταν ο κανόνας με την Λάντσια Στράτος αλλά κυρίως τα Φορντ Έσκορτ ΜΚΙΙ, Φίατ Μιραφιόρι Άμπαρθ και Όπελ Ασκόνα 400. Αναπόφευκτα η έλευση της Άουντι έγινε δεκτή με συγκαταβατικά χαμόγελα. Κανείς δεν περίμενε ότι οι Γερμανοί θα ήταν υπολογίσιμος αντίπαλος. Τα χαμόγελα πάγωσαν όταν το Κουάτρο στον πρώτο του αγώνα πρόλαβε το αγωνιστικό που είχε ξεκινήσει προηγουμένως στην ίδια ειδική διαδρομή. Η Άουντι πρωτοτύπησε και πάλι δίνοντας ένα αγωνιστικό σε μια γυναίκα. Η γαλλίδα Μισέλ Μουτόν έχασε το πρωτάθλημα του 1982 στο νήμα από τον Βάλτερ Ρερλ που αργότερα θα οδηγούσε και αυτός για την Άουντι. Είπε κανείς ότι οι γυναίκες δεν ξέρουν να οδηγούν;
(Το κοντό σπορ Κουάτρο συνέχισε την επιτυχημένη πορεία του μοντέλου. Κάτω αριστερά: το Άουντι 80 κουπέ που αποτέλεσε την βάση του εγχειρήματος. Κάτω δεξιά: το Κουάτρο S1 ηισχυρότερη ράλι έκδοση της σειράς με σχεδόν 600 ίππους.)
Παρόλο το χαμένο πρωτάθλημα αρχή είχε ήδη γίνει και τα Κουάτρο κέρδισαν το παγκόσμια πρωταθλήματα του 1983 και 1984 με τους Χανού Μίκολα και Στιγκ Μπλόκμβιστ. Τα ράλι είχαν αλλάξει για πάντα. Τα πισωκίνητα, ατμοσφαιρικά αγωνιστικά έχασαν τους πρώτους ρόλους και κάθε εταιρία που ήθελε να πρωταγωνιστήσει έπρεπε να το προσπαθήσει με ένα τετρακίνητο, τούρμπο αγωνιστικό.
Το επόμενο βήμα εξέλιξης ήταν το σπόρ Κουάτρο (ή κοντό) το οποίο είχε κοντότερο μεταξόνιο και απέδιδε 350 ίππους στην πολιτική του έκδοση και 450 στην αγωνιστική. Για πολλά χρόνια ήταν το ακριβότερο αυτοκίνητο στην γερμανική αγορά ενώ πρωταγωνίστησε και στους αγώνες ράλι. Ήταν η εποχή του Group B της αγριότερης εποχής των ράλι, με αυτοκίνητα που ξεπερνούσαν τους 500 ίππους. Οι οδηγοί πάλευαν να τα κρατήσουν στον δρόμο με αποτέλεσμα τον θάνατο των Ατίλιο Μπέτεγκα και του Χένρι Τοϊβόνεν που ανάγκασαν την παγκόσμια ομοσπονδία αυτοκινήτου να καταργήσει την κατηγορία αυτή το 1986. Ένα από αυτά τα τρομερά αγωνιστικά ήταν και το Κουάτρο S1 του οποίου η δραματική εμφάνιση με τις ποδιές , τα σπόιλερ και τους σχεδόν 600 ίππους που απέδιδε ο κινητήρας τρόμαζαν ακόμα και τον εμπειρότερο οδηγό. O Γερμανός παγκόσμιος πρωταθλητής Βάλτερ Ρερλ είχε πει ότι αυτό τα αυτοκίνητα της κατηγορίας αυτής ήταν πιο γρήγορα και από την σκέψη.
Εκτός από τα ράλι το Κουάτρο αγωνίστηκε και στις ΗΠΑ, στην διάσημη ανάβαση του Πάικς Πικ την οποία κέρδισε το 1985,86 και 87. Μια ασφάλτινη έκδοση του Άουντι 90 κουάτρο αγωνίστηκε και στο πρωτάθλημα IMSA. Ο πεντακύλινδρος κινητήρας στην τελική του εξέλιξη είχε απόδοση που ξεπερνούσε τους 700 ίππους.
Το όνομα κουάτρο παρέμεινε και μετά την απόσυρση του 80 κουπέ και αποτελεί σήμερα ένα σήμα κατατεθέν της Άουντι.Η ιστορία επαναλήφθηκε με την Σουμπαρού και την Μιτσουμπίσι η οποίες χρησιμοποιώντας τα ράλι απέκτησαν ένα σπορ προφίλ με τι άλλο; Τετρακίνηση και τούρμπο…
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΦΟΓΙΩΡΓΟΣ
