Οι πολύπαθες αρχαιότητες του Πειραιά, διάσπαρτες, αφρόντιστες, πολλές φορές με γκράφιτι, όπως τα Τείχη στο παραλιακό μέτωπο, απαιτούν εδώ και χρόνια την κρατική μέριμνα.

Το πρόβλημα είναι γνωστό. Στην προσπάθειά του το υπουργείο Πολιτισμού να ενοποιήσει μικρές νησίδες με αρχαιότητες και να συγκροτήσει έτσι έναν οργανωμένο και επισκέψιμο αρχαιολογικό χώρο, έφερε προς συζήτηση στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο την οριστική μελέτη ανάδειξης και αποκατάστασης των αρχαιοτήτων της Μαρίνας Ζέας.

Η μελέτη αυτή περιλαμβάνει την ανάδειξη και ενοποίηση των αρχαιολογικών ευρημάτων του Κονώνειου Τείχους όπως και των υποθαλάσσιων αρχαίων νεωσοίκων του πολεμικού λιμένα στην περιοχή της Μαρίνας Ζέας.

 

Το Κονώνειο Τείχος όπως και οι νεώσοικοι εμφανίζονται σε διάφορα σημεία αποσπασματικά. Και συγκεκριμένα στις περιοχές: αναψυκτήριο «Πισίνα», Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος, στο κτήριο παραπλεύρως του Ναυτικού Μουσείου και πίσω από το Flocafe, στην περιοχή εξόδου από τη Μαρίνα Ζέας, στον ανατολικό πύργο εισόδου του αρχαίου λιμανιού και στην περιοχή των νεώσοικων.

 

Για να υπάρξει μια συνεχής θέαση ανοικτή στον πολεοδομικό ιστό της πόλης, προγραμματίζονται παρεμβάσεις σε όλα τα παραπάνω σημεία με σκοπό να δημιουργηθεί ένα αρχιτεκτονικό περιβάλλον στο οποίο να διακρίνεται μέρα και νύχτα τόσο το Τείχος όσο και το Πολεμικό Λιμάνι.

 

marina2

 

Έτσι θα αποκτήσει ο Πειραιάς έναν αξιοθέατο προορισμό για Ελληνες και ξένους επισκέπτες, διαμορφώνοντας ουσιαστικά έναν ελκυστικό αρχαιολογικό περίπατο με στάσεις ενημέρωσης για την ιστορία των μνημείων. Ο περίπατος αυτός θα οργανωθεί με μια σειρά αρχιτεκτονικών στοιχείων τα οποία αποκαθιστούν τη σύνδεση των οδών Ακτής Μουτσοπούλου και Ακτής Θεμιστοκλέους με το κάτω διάζωμα της Μαρίνας.

 

Ποια είναι αυτά τα αρχιτεκτονικά στοιχεία; Μια ξύλινη ράμπα στην περιοχή εξόδου από τη Μαρίνα Ζέας θα επιτρέπει στον περιπατητή να κατέβει στη στάθμη της θάλασσας και να δει τα ευρήματα από κοντά. Διαμορφώνεται νέα είσοδος στο Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος επί της οδού Ακτής Θεμιστοκλέους. Μια γέφυρα και ένας πεζόδρομος δημιουργείται προς τον στεγασμένο χώρο πίσω από το κτήριο του Αναψυκτηρίου «Πισίνα».

 

Ο αρχαιολογικός περίπατος θα συνεχίζεται με την αναδιαμόρφωση της κλίμακας στο νότιο άκρο της περιοχής μελέτης προς τη θάλασσα. Έτσι αποκαθίσταται η ενοποίηση των αρχαιολογικών ευρημάτων στη δυτική παρειά του όρμου της Φρεαττύδος.

Στην ανατολική πλευρά του αρχαίου λιμένα η διαμόρφωση δύο κλιμάκων συνδέουν τον περιμετρικό πεζόδρομο της άνω στάθμης (Ακτής Μουτσοπούλου) με τον πεζόδρομο της Μαρίνας και διαμορφώνουν μια απρόσκοπτη πορεία που συνδέει τους Νεώσοικους με τον Ανατολικό Πύργο του Λιμανιού.

Οι μελετητές ανέφεραν στο συμβούλιο ότι «όλες οι παραπάνω συνδέσεις ενοποιούν λειτουργικά τα αρχαιολογικά ευρήματα τόσο μεταξύ τους όσο και με τον ιστό της πόλης και τα αποδίδουν στην καθημερινότητα του πολίτη σαν στοιχεία της ζωντανής ιστορίας της πόλης του Πειραιά». Επίσης πρότειναν να αποκατασταθεί το φυσικό τοπίο σε χαρακτηριστικά σημεία.

 

Τη μελετητική ομάδα αποτελούν οι: ANAMORPHOSIS – Αρχιτέκτονες  (N. Γεωργιάδης, Κ. Κακογιάννης, Π. Μαμαλάκη, Β. Ζητωνούλης), η αρχιτέκτων-αναστηλώτρια Ε. Α. Χλέπα, ο πολ. μηχανικός Γ. Καρύδης (στατική μελέτη), οι Κ. Παγώνας και Σια ΕΕ (για τις ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις) και Ν. Θεοδωρίδη (μελέτη φωτισμού).