Τα μέτρα που απαιτούνται για την ανάσχεση της πανδημίας και τη διάσωση ανθρώπινων ζωών έχουν τεράστιο αντίκτυπο στα μέσα βιοπορισμού, στις θέσεις εργασίας και στις ελευθερίες των ανθρώπων, τονίζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στη διαδικασία που ξεκίνησε για την οικοδόμηση της ισχυρής Ευρωπαϊκής Ένωσης Υγείας, και παραθέτει στοιχεία που πιέζουν για τη λήψη αποτελεσματικών μέτρων ανάσχεσης.

Έως τις αρχές Νοεμβρίου 2020, πάνω από 60 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο είχαν μολυνθεί από τον κορονοϊό. Πάνω από 15 εκατομμύρια, ή το 25 % εξ αυτών, ήταν άτομα που ζουν στην Ευρώπη, Στην ΕΕ/EΟΧ και το Ηνωμένο Βασίλειο, σχεδόν 250 000 άτομα είχαν χάσει τη ζωή τους λόγω της COVID-19 (ΕΟΧ: Ευρωπαϊκός Οικονομικός Χώρος των 30 χωρών μελών. Δηλαδή, των 27 της ΕΕ και τριών από την ΕΖΕΣ, Νορβηγία, Λιχτενστάιν και Ισλανδίας

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προβάλει. ιδιαίτερα το ρόλο του συντονισμού για την επιτυχή αντιμετώπιση του κορονοϊού. Όπως αναφέρει, η συλλογική προσπάθεια για την καταπολέμηση της συνεχιζόμενης πανδημίας COVID-19, καθώς και άλλων μελλοντικών καταστάσεων έκτακτης ανάγκης στον τομέα της υγείας, απαιτεί ενισχυμένο συντονισμό σε επίπεδο ΕΕ.

Τα μέτρα για τη δημόσια υγεία πρέπει να είναι συνεπή, συνεκτικά και συντονισμένα ώστε να μεγιστοποιείται ο αντίκτυπος τους και να ελαχιστοποιείται η ζημιά τόσο για τους πολίτες όσο και για τις επιχειρήσεις. Η κατάσταση της υγείας σε ένα κράτος μέλος εξαρτάται από εκείνη άλλων κρατών μελών. Ο κατακερματισμός των προσπαθειών για την αντιμετώπιση των διασυνοριακών απειλών κατά της υγείας καθιστά όλα τα κράτη μέλη πιο ευάλωτα στο σύνολό τους.

Προσεχείς δράσεις

Η υγεία έχει καίρια σημασία για την ευημερία των ανθρώπων. Οι πολίτες δικαίως προσδοκούν να αποτελεί μία από τις κύριες προτεραιότητες της δημόσιας πολιτικής. Οι κυβερνήσεις πρέπει να καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για την παροχή υπηρεσιών υγείας και την προστασία από απειλές κατά της υγείας. Αυτό σημαίνει συνεργασία και αξιοποίηση των δυνατοτήτων της ΕΕ για βελτίωση της αντίδρασης στον τομέα της υγείας και στήριξη των κρατών μελών στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους. Απαιτείται σαφής καθοδήγηση σε επίπεδο ΕΕ, στενός συντονισμός με το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και επικαιροποίηση των βασικών εργαλείων και της νομοθεσίας, όπως ορίζεται στην παρούσα ανακοίνωση.

Η επικείμενη διάσκεψη για το μέλλον της Ευρώπης, με έμφαση στην επικοινωνία με τους πολίτες και με σκοπό να δημιουργηθεί ένα φόρουμ για την αντιμετώπιση των ανησυχιών και των προτεραιοτήτων των πολιτών, παρέχει τη βέλτιστη πλατφόρμα για έναρξη συζητήσεων και ώθηση στην εξέλιξη του ρόλου της ΕΕ στον τομέα της υγείας στο μέλλον, προκειμένου να ανταποκριθεί η Ένωση στις προσδοκίες των πολιτών της.

Επιπλέον, η παγκόσμια σύνοδος κορυφής για την υγεία που έχει προγραμματιστεί για το 2021 στην Ιταλία θα δώσει τη δυνατότητα στην ΕΕ να έχει ηγετικό ρόλο στον παγκόσμιο προβληματισμό σχετικά με τον τρόπο ενίσχυσης της παγκόσμιας υγειονομικής ασφάλειας στην «εποχή των πανδημιών».

Ο κορονοϊός έθιξε όλες τις πτυχές της προσωπικής, επαγγελματικής, κοινωνικής και οικονομικής ζωής. Για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της απειλής που συνιστά ο ιός, οι ευρωπαϊκές υγειονομικές αρχές πρέπει να συνεργάζονται απρόσκοπτα, να συγκεντρώνουν τους πόρους και την εμπειρογνωσία τους και να λειτουργούν από κοινού στο μέτρο του δυνατού και σε στενό συντονισμό με τις οικονομικές αρχές. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η διασυνοριακή απειλή της νόσου COVID-19 κατά της υγείας.

Στην ανακοίνωση της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με την Ευρωπαϊκή Ενωση Υγείας, καθορίζει τις πρόσθετες δράσεις που πρέπει να αναληφθούν στο άμεσο μέλλον, τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε εθνικό επίπεδο, προκειμένου να αυξηθεί η ανθεκτικότητά μας σε όλες τις διασυνοριακές απειλές κατά της υγείας και να παρασχεθεί σε όλους τους Ευρωπαίους πολίτες το υψηλό επίπεδο δημόσιας υγείας που προσδοκούν και αξίζουν.

Είναι κοινή και επείγουσα ευθύνη, αναφέρει, μας να προωθήσουμε τα εν λόγω μέτρα γρήγορα και διεξοδικά και να υπερκεραστεί ο κατακερματισμός και τα κενά των μέσων, των πληροφοριών και των νοοτροπιών, που, αν συνεχιστούν, θα εξακολουθήσουν να μας καθιστούν ευάλωτους σε συλλογικό επίπεδο και να συνιστούν απειλή για τον τρόπο ζωής μας.