Οσκαρική βραδιά αύριο (μέχρι πρωίας για όσους το αντέξουν), με το μιούζικαλ «La La Land» να αναμένεται, εντελώς απαράδεκτα, να κερδίσει το Όσκαρ καλύτερης ταινίας – μια ταινία πρέπει να πω που προσπαθεί, χωρίς επιτυχία, να αναβιώσει το κλασικό μιούζικαλ μέσα από απλές αναφορές και όλα τα συνηθισμένα κλισέ (χωρίς όμως άξιους χορευτές).
Δεν θα είναι βέβαια η πρώτη φορά που η Αμερικανική Ακαδημία θα απονείμει το Όσκαρ σε ταινία που δεν είναι η καλύτερη της χρονιάς, προτιμώντας άλλοτε τις μεγάλες παραγωγές ή τις «feel good» οικογενειακές ταινίες (από τα πολλά παραδείγματα αναφέρω τις:
«The Greatest Show on Earth» του Σέσιλ Ντε Μιλ, «Ο γύρος του κόσμου σε 80 μέρες», «Μπεν Χουρ», «Η μελωδία της ευτυχίας», «Ρόκι», «Συνηθισμένοι άνθρωποι», «Ο οδηγός της κυρίας Ντέιζι», «Argo»).
Ακόμη, στις ελλείψεις στις επιλογές των καλύτερων υποψήφιων για Όσκαρ ταινιών είναι και η παράλειψη ταινιών που συχνά είναι καλύτερες από τις επιλεγμένες (στα φετινά παραδείγματα ο εξαιρετικός «Πάτερσον» του Τζιμ Τζάρμους).
Από τις φετινές υποψήφιες, τα δικά μου Όσκαρ θα τα έδινα στις ακόλουθες:
Καλύτερης ταινίας: ανάμεσα στο «Μια πόλη δίπλα στη θάλασσα» του Κένεθ Λόνεργκαν και «Moonlight» του Μπάρι Τζένκινς
Καλύτερης σκηνοθεσίας: Κένεθ Λόνεργκαν
Καλύτερης ανδρικής ερμηνείας: Κέισι Άφλεκ («Μια πόλη κοντά στη θάλασσα»)
Καλύτερης γυναικείας ερμηνείας: Ρουθ Νέγκα («Loving»)
Καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου: «Moonlight»
Καλύτερου πρωτότυπου σεναρίου: «Μια πόλη κοντά στη θάλασσα»
