Επτά γυναικείες κινηματογραφικές ματιές με οικουμενική απήχηση… Μετά τη μεγάλη επιτυχία της περσινής διοργάνωσης, η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων, η Ταινιοθήκη της Ελλάδος και το WIFT GR (Women in Film and Television Greece), παρουσιάζουν, για δεύτερη συνεχή χρονιά, το αφιέρωμα “50/50 Ισότητα και στον Κινηματογράφο” από 30 Μαρτίου έως και 1 Απριλίου 2018 (Παρασκευή έως Κυριακή), στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος (Ιερά Οδός 48, μετρό Κεραμεικός) με ελεύθερη είσοδο.
Γιατί οι γυναίκες δεν λάμπουν μόνο μπροστά, αλλά και πίσω από την κάμερα… Το φετινό αφιέρωμα πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Διεθνές Φεστιβάλ Γυναικείων Ταινιών «Elles Τournent» και το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου «Γέφυρες», με την υποστήριξη της Πρεσβείας της Πολωνικής Δημοκρατίας και του Μορφωτικού Κέντρου της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν.
Η έναρξη θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 30 Mαρτίου με το γαλλικό πολυσυζητημένο ντοκιμαντέρ «Και η Γυναίκα Έπλασε το Χόλιγουντ» («Et La Femme Créa Hollywood») των Τζούλια και Κλάρα Κούπερμπεργκ, το οποίο προβλήθηκε στις Κάννες. Η ταινία μιλά για τη δεκαετία του 1920, όταν το Χόλιγουντ πραγματικά ανήκε στις γυναίκες, οι οποίες κατείχαν πόστα σκηνοθέτη, παραγωγού, και σεναριογράφου.
Παρουσιάζει τις αφανείς, ξεχασμένες σήμερα, πρωτεργάτριες του Χόλιγουντ: από την ‘Αλις Γκάι που σκηνοθέτησε την πρώτη ομιλούσα ταινία μέχρι την Λόις Βέμπερ, που μας έδωσε το πρώτο έγχρωμο φιλμ και από την σεναριογράφο (και συνεργάτιδα της σταρ Μαίρη Πίκφορντ) Φράνσις Μάριον που κέρδισε δύο Όσκαρ, μέχρι την Ντόροθι Άρζνερ, σκηνοθέτιδα με μεγάλη επιρροή στο Χόλιγουντ. «Πώς και γιατί οι γυναίκες έχασαν τον ρόλο τους στο Χόλιγουντ;», είναι ένα από τα ερωτήματα που απαντιούνται στην ταινία.
Η Γενική Γραμματέας Ισότητας των Φύλων του Υπουργείου Εσωτερικών, Φωτεινή Κούβελα θα απευθύνει χαιρετισμό κατά την έναρξη του αφιερώματος.
Θα ακολουθήσει συζήτηση με θέμα την παρουσία των γυναικών στον οπτικοακουστικό τομέα.
Η βραδιά θα κλείσει με τη βραβευμένη με BAFTA (2018) ταινία «Δεν είμαι μάγισσα» («Ι am not a witch») της Ρουνγκάνο Νιόνι (βρετανίδα σκηνοθέτιδα με αφρικανική καταγωγή), με ηρωίδα την Aφρικανή 9χρονη Σούλα, η οποία μετά από ένα ασήμαντο περιστατικό στο αφρικανικό χωριό που ζει, καταδικάζεται για μαγεία και περιορίζεται σε ένα στρατόπεδο μαγισσών. Εκεί την απειλούν πως αν επιχειρήσει να δραπετεύσει θα μεταμορφωθεί σε κατσίκα.
Το Σάββατο 31/3, παρουσία της πολωνής σκηνοθέτιδας Μαρία Σαντόφσκα (Maria Sadowska) θα προβληθεί η ταινία «Η τέχνη της αγάπης: Η ιστορία της Μιχαλίνα Βισλότσκα» («The art of loving: The story of Michalina Wislocka»). Πρόκειται για την ιστορία της αντισυμβατικής Πολωνής σεξολόγου Μιχαλίνα Βισλότσκα, η οποία, στην προσπάθειά της να εκδώσει το βιβλίο της «The art of loving», καταδικάστηκε από την Καθολική Εκκλησία και ήρθε αντιμέτωπη με την κυβερνητική λογοκρισία.
Η τραγουδίστρια και σκηνοθέτιδα Μαρία Σαντόφσκα, ποπ σταρ στην Πολωνία σήμερα, μετά το τέλος της προβολής, θα συνομιλήσει με το κοινό. Το Q&A θα συντονίσει η Μαρία Κομνηνού, πρόεδρος του ΔΣ της Ταινιοθήκης της Ελλάδος.
Στην παρουσίαση της ταινίας «Αναζητώντας εμένα» («Wander about me»), στην οποία πρωταγωνιστεί, θα παρευρεθεί την Κυριακή και η Ιρανή ηθοποιός Μεχραβέ Σαριφινιά (Mehrave Sharifinia). Το φιλμ εστιάζει στο «καυτό» θέμα της τεκνοθεσίας από μια ανύπαντρη γυναίκα (η τριαντάχρονη ηρωίδα επιθυμεί να υιοθετήσει παιδί, αλλά δεν επιθυμεί να παντρευτεί).
Το θέμα της τεκνοθεσίας εκτός γάμου θα συζητηθεί και στο πάνελ που θα ακολουθήσει.
Το αφιέρωμα oλοκληρώνουν τρεις ελληνικές ταινίες:
. Στο νέο ντοκιμαντέρ της «Φαουέγια», η Μύρνα Τσάπα παρακολουθεί μία γυναίκα από την Αίγυπτο, η οποία ζει στην Αθήνα μαζεύοντας αντικείμενα από τα σκουπίδια.
. Στην παλαιότερη μικρού μήκους ταινία της «Άδεια», η Εύα Στεφανή σκιαγραφεί το πορτρέτο της Ασιέ, τσιγγάνικης καταγωγής, από το Δροσερό Ξάνθης, η οποία εκτίει την ποινή της στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού μαζί με τη δίχρονη κόρη της.
. Στην πρώτη ταινία μεγάλου μήκους της Μάρσας Μακρή «Ιερόσυλοι», μία γυναίκα και ένας κατάκοιτος άντρας, απομονωμένοι στο διαμέρισμά τους, μοιράζονται μία ζωή διόλου ειδυλλιακή, μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας.
Αφορμή για τη φετινή διοργάνωση αποτελεί η συμμετοχή της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων στην ομάδα εργασίας του Συμβουλίου της Ευρώπης για την αντιμετώπιση της μη ισόρροπης συμμετοχής των δύο φύλων στον ευρωπαϊκό οπτικοακουστικό τομέα. Τον περασμένο Σεπτέμβριο υιοθετήθηκε από την Επιτροπή των αρμόδιων υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης η Σύσταση για την Ισότητα των Φύλων στον Οπτικοακουστικό Τομέα {RecommendationCM/Rec(2017)9} με στόχο τον περιορισμό της υποεκπροσώπησης των γυναικών στην ευρωπαϊκή οπτικοακουστική βιομηχανία (σινεμά, τηλεόραση, βιντεοπαιχνίδι).
Πρόκειται για την πρώτη Σύσταση σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η οποία αναγνωρίζει τις παθογένειες της οπτικοακουστικής βιομηχανίας, από την οπτική του φύλου. Προτείνονται πολιτικές, οι οποίες θα προωθούν την ισότητα των δύο φύλων, όπως: μέριμνα για ισότιμη χρηματοδότηση και πρόσβαση στην αγορά εργασίας, ίση αμοιβή για ίσης αξίας εργασία, ισόρροπη συμμετοχή σε επιτροπές, ΔΣ, κέντρα λήψης αποφάσεων του οπτικοακουστικού τομέα, συλλογή, επεξεργασία και δημοσιοποίηση αριθμητικών δεδομένων, υποστήριξη της σχετικής ακαδημαϊκής έρευνας, πρόληψη και αντιμετώπιση των κρουσμάτων σεξουαλικής παρενόχλησης και επανεξέταση του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι πριν από κάθε προβολή θα προβάλλονται τα σποτ με θέμα τη σεξουαλική παρενόχληση που σκηνοθέτησε η Όλγα Μαλέα, σε συνεργασία με μέλη του WIFT GR, για λογαριασμό της Γενικής Γραμματείας Iσότητας των Φύλων.
Σύνοψη ταινιών
Και η γυναίκα έπλασε το Χόλιγουντ Et la Femme créa Holywood
Ντοκιμαντέρ, Γαλλία, 2016, 52’
Σκηνοθεσία: Julia Kuperberg, Clara Kuperberg | Διεύθυνση Φωτογραφίας: Peter Krajewski, Mike Nolan | Εμφανίζονται: Paula Wagner, Sherry Lansing, Lynda Obst | Παραγωγή: Julia & Clara Kuperberg
Η Λόις Γουέμπερ ήταν παραγωγός στο πρώτο έγχρωμο φιλμ και σκηνοθέτησε περισσότερες από 300 ταινίες σε 10 χρόνια. Η Φράνσις Μάριον έγραψε σενάρια για την χολιγουντιανή σταρ Μαίρη Πίκφορντ και κατέκτησε δύο βραβεία Όσκαρ. Η Ντόροθι Άρζνερ ήταν η πιο δυναμική σκηνοθέτις του Χόλιγουντ. Το κοινό τους στοιχείο; Ήταν όλες γυναίκες και έχουν σχεδόν ξεχαστεί. Μόλις το 2010 η Κάθριν Μπίγκελοου ήταν η πρώτη γυναίκα που κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας.
Το 2018 η Ρέιτσελ Μόρισον έμεινε στην ιστορία ως η πρώτη γυναίκα υποψήφια για το Όσκαρ Καλύτερης Φωτογραφίας.
Ακόμα κι αν η υποεκπροσώπηση των γυναικών στο Χόλιγουντ είναι γεγονός, πάντα έπαιζαν σημαντικό ρόλο ήδη από τις απαρχές του. Αυτός είναι και ο σκοπός του ντοκιμαντέρ: να μην αφήσει στην αφάνεια τις γυναίκες-δημιουργούς της κινηματογραφικής ιστορίας.
Επίσημη επιλογή του Φεστιβάλ των Καννών για την κατηγορία Cannes Classics και του Festival Lumière de Lyon.
Julia Kuperberg & Clara Kuperberg
Η Julia Kuperberg αρχικά δραστηριοποιούνταν στον τομέα των ΜΜΕ, ως μέλος της συντακτικής ομάδας του τηλεοπτικού σόου, Tracks, της γαλλικής τηλεόρασης. Εργάστηκε, επίσης, για την εταιρεία παραγωγής Fremantle. Αργότερα, αποφάσισε να συνεργαστεί στενά με την αδερφή της, Clara.
Η Clara Kuperberg σκηνοθέτησε τηλεοπτικές σειρές ντοκιμαντέρ για την δημόσια γαλλική τηλεόραση και ολοκλήρωσε το πρώτο της ντοκιμαντέρ το 2001.
Οι δύο αδερφές ίδρυσαν το 2006 την εταιρεία Wichita Films, όπου αναλαμβάνουν τη σκηνοθεσία, το σενάριο, την παραγωγή ή και το μοντάζ των ταινιών τους, έχοντας περίπου 40 ντοκιμαντέρ στο ενεργητικό τους.
Ενδεικτικά αναφέρονται τα ντοκιμαντέρ This is Orson Welles (2015) και Et la femme créa Hollywood (2016), τα οποία συμμετείχαν στο Φεστιβάλ των Καννών και το Deauville American Film Festival.
Δεν είμαι μάγισσα – I am Not a Witch
Μυθοπλασία, Μ. Βρετανία & Γαλλία, 2017, 92’
Σκηνοθεσία: Rungano Nyoni | Σενάριο: Rungano Nyoni |Διεύθυνση Φωτογραφίας: David Gallego, ADFC | Ηθοποιοί: Maggie Mulubwa, Henry Phiri, Nancy Mulilo, Margaret Sipaneia | Παραγωγή: Juliette Grandmont, Emily Morgan
Μετά από ένα ασήμαντο περιστατικό, η εννιάχρονη Shula εξορίζεται σε ένα ‘’στρατόπεδο μαγισσών’’, όπου η κάθε μάγισσα είναι δεμένη με μία κορδέλα, που την εμποδίζει να πετάξει. Εκεί την απειλούν πως αν προσπαθήσει να δραπετεύσει θα μεταμορφωθεί σε κατσίκα. Όσο προσαρμόζεται στη νέα της ζωή μαζί με τις υπόλοιπες μάγισσες και έναν κυβερνητικό υπάλληλο που την υιοθετεί, εκμεταλλευόμενος την αθωότητά της προς όφελός του, καλείται να αποφασίσει αν θα αποδεχτεί τη μοίρα της ή θα αναζητήσει την ελευθερία με κάθε συνέπεια. Για την πραγματοποίηση της ταινίας η σκηνοθέτις παρέμεινε για ένα μήνα σε στρατόπεδα μαγισσών στη Γκάνα.
Βραβείο BAFTA 2018 στην κατηγορία Outstanding Debut By A British Writer, Director or Producer, 3 Βραβεία στο British Independent Film Award.
Rungano Nyoni
Γεννήθηκε στη Λουσάκα της Ζάμπια το 1982 και μεγάλωσε στην Ουαλία. Το 2009 αποφοίτησε από το Central Saint Martins School of the Arts του Λονδίνου με πτυχίο υποκριτικής. Στη συνέχεια, ξεκίνησε να σκηνοθετεί μικρού μήκους ταινίες, ολοκληρώνοντας την πρώτη εξ αυτών, The List, το 2009. Ακολούθησαν τα Mwansa the Great (2011) και Listen (2014) με αρκετές διακρίσεις, καθώς και η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της I am not a witch (2017).
Η Τέχνη της αγάπης: Η ιστορία της Μιχαλίνα Βισλότσκα
The Art of Loving: The Story of Michalina Wislocka
Μυθοπλασία, Πολωνία, 2017, 120’
Σκηνοθεσία: Maria Sadowska | Σενάριο: Krzysztof Rak | Διεύθυνση Φωτογραφίας: Michał Sobociński | Ηθοποιοί: Magdalena Boczarska, Piotr Adamczyk, Justyna Wasilewska, Eryk Lubos | Παραγωγή: Krzysztof Terej, Piotr Woźniak-Starak, Xawery Żuławski
Η Michalina Wislocka ήταν η Πολωνή γυναικολόγος και σεξολόγος που έφερε την επανάσταση στη σεξουαλική ζωή των κατοίκων της Κομμουνιστικής Πολωνίας. Η ταινία χαρτογραφεί την 30χρονη προσπάθειά της να εκδώσει το βιβλίο της, The Art of Loving, παρά το γεγονός ότι ήρθε αντιμέτωπη με την Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, την Εκκλησία και τη λογοκρισία, οι οποίοι αρνούνταν να προχωρήσουν στην έκδοσή του, καθώς θεωρούσαν την συζήτηση για σεξουαλικά ζητήματα και τον γυναικείο οργασμό μη επιστημονική. Το βιβλίο της εκδόθηκε το 1976 και πούλησε 7 εκατομμύρια αντίτυπα. Η ιστορία μιας αντισυμβατικής γυναίκας που έπρεπε να παλέψει με τα στερεότυπα και τον συντηρητισμό, μέσα από μια σχεδόν κωμική ματιά.
Η ταινία διακρίθηκε με το Βραβείο Κοινού στο Sputnik IFF 2017, συμμετείχε στο διαγωνιστικό τμήμα και προβλήθηκε σε πλείστα κινηματογραφικά φεστιβάλ.
Maria Sadowska
Γεννήθηκε το 1976 στην Βαρσοβία και ασχολείται με το τραγούδι, τη μουσική, την παραγωγή, το σενάριο και τη σκηνοθεσία. Πραγματοποίησε σπουδές στην Ακαδημία Κινηματογράφου και Τηλεόρασης στη Βαρσοβία και στο τμήμα Σκηνοθεσίας του National Film School στο Λοτζ. Η φιλμογραφία της περιλαμβάνει τις ταινίες: Non-Stop Color/ Demakijaz (2009), Women’s Day / Dzień kobiet (2012), The Art of Loving: The Story of Michalina Wislocka / Sztuka kochania: Historia Michaliny Wislockiej (2017).
Αναζητώντας εμένα – Wander About Me
Μυθοπλασία, Ιράν, 2016, 76’
Σκηνοθεσία: Ghazale Soltani | Σενάριο: Ghazale Soltani | Διεύθυνση Φωτογραφίας: Mohammadreza Sokout | Ηθοποιοί: Mehrave Sharifinia, Behnaz Jafari, Susan Maghsoudlou, Nasrin Nakisa | Παραγωγή: Ghazale Soltani
Λίγο πριν φτάσει στα τριακοστά γενέθλιά της, η Sayeh, γεμίζει την καθημερινότητά της στο μεσιτικό γραφείο, όπου δουλεύει, και συναντώντας αγαπημένους φίλους. Προσπαθεί να αποδεχτεί το πέρασμα στην τέταρτη δεκαετία της ζωής της, αντιμετωπίζοντας τις κοινωνικές προσδοκίες περί γάμου, όσο οι γονείς της προσεύχονται αυτό να πραγματοποιηθεί σύντομα με τον άντρα που της προξενεύουν. Κυρίαρχη επιθυμία της η υιοθεσία ενός αγοριού ως ανύπαντρη γυναίκα, κάτι που την φέρνει αντιμέτωπη με τις νομοθετικές ρυθμίσεις που υπαγορεύουν την προτεραιότητα των ζευγαριών στην τεκνοθεσία.
Συμμετοχή στο 8ο Bridges International Film Festival Πελοποννήσου (Βραβείο Α’ Γυναικείου Ρόλου) και στο 13ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Κύπρου.
Ghazale Soltani
Σκηνοθέτις, σεναριογράφος και παραγωγός, γεννήθηκε το 1974 στην πρωτεύουσα του Ιράν. Κατέχει μεταπτυχιακό στον Κινηματογράφο από το Πανεπιστήμιο Τεχνών της Τεχεράνης και κινηματογραφικής παραγωγής από το Vancouver Film School. Σκηνοθέτησε την πρώτη της ταινία Futile Garden το 2014, με το οποίο διακρίθηκε στο Clermont-Ferrand International Short Film Festival και το YARI Film Festival της Σουηδίας. Το Wander about me αποτελεί την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της.
Φαουέγια – Faoueyia
Ντοκιμαντέρ, Ελλάδα, 2017, 61’
Σκηνοθεσία: Μύρνα Τσάπα | Διεύθυνση Φωτογραφίας: Μύρνα Τσάπα | Παραγωγή: Μύρνα Τσάπα
‘’Καμία ψυχή δεν γνωρίζει τι θα κερδίσει αύριο. Καμία ψυχή δεν γνωρίζει σε ποια γη θα πεθάνει.’’ Κοράνι, Σούρα Λουκμάν.
Η Φαουέγια είναι μια ηλικιωμένη Αιγύπτια που περιδιαβαίνει τους δρόμους της Αθήνας ψάχνοντας αποφάγια για να ταΐσει τα αδέσποτα ζώα. Μία ταινία που εντάσσεται στον Κινηματογράφο Παρατήρησης και ακολουθεί με την κάμερα της σκηνοθέτιδας την καθημερινή ηρωίδα, Φαουέγια, σε στιγμές της ζωής της με μία περίτεχνη απλότητα.
Το ντοκιμαντέρ κέρδισε το Βραβείο Πρεμιέρας στο 11ο Φεστιβάλ Ελληνικού Ντοκιμαντέρ-Docfest της Χαλκίδας και προβλήθηκε –μεταξύ άλλων- στο Ελληνικό Πανόραμα του 20ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και το 16th International Filmmor Women’s Film Festival on Wheels.
Μύρνα Τσάπα
Σπούδασε σκηνοθεσία στην Σχολή Σταυράκου. Ζει και εργάζεται στην Ελλάδα σκηνοθετώντας μίνι σειρές και ντοκιμαντέρ για την ελληνική τηλεόραση. Οι ταινίες της έχουν συμπεριληφθεί, εκτός άλλων, στις επίσημες συμμετοχές του Clermont Ferrand Film Festival, το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και το Festival Dei Popoli. Η φιλμογραφία της περιλαμβάνει μικρού και μεγάλου μήκους ταινίες: Ο Άγνωστος (1996), Κατινούλα (2012), Στο φαρμακείο (2013), Οδός Ίριδος (2014) κ.ά.
Η Άδεια – Prison Leave
Ντοκιμαντέρ, Ελλάδα, 2001, 26’
Σκηνοθεσία: Εύα Στεφανή | Διεύθυνση Φωτογραφίας: Εύα Στεφανή | Παραγωγή: ΕΤ1 και CMCA
Η ταινία, σε έρευνα της Εύας Στεφανή και του Νίκου Ζωιόπουλου, επιχειρεί να σκιαγραφήσει το πορτρέτο της Ασιέ, τσιγγάνικης καταγωγής, από το Δροσερό Ξάνθης. Η Ασιέ εκτίει την ποινή της στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού μαζί με την δίχρονη κόρη της. Την ακολουθούμε στην διάρκειά της τριήμερης άδειά της από τη φυλακή στη συναναστροφή με τον άνδρα της και τα άλλα έξι παιδιά της.
Το ντοκιμαντέρ έχει λάβει Τιμητική διάκριση από την Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών.
Εύα Στεφανή
Σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ και σύντομων πειραματικών ταινιών, η Εύα Στεφανή γεννήθηκε το 1964 στην Αμερική. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και κινηματογράφο στην Ecole Varan, στο Παρίσι, στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και στο National Film and Television School στη Βρετανία, όπου ειδικεύτηκε στη σκηνοθεσία ντοκιμαντέρ. Διδάσκει Ιστορία και Θεωρία Κινηματογράφου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Το σκηνοθετικό της έργο περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων: Αθήναι, (1995), Letters from Albatross (1995), Επισκέψεις στο σπίτι του Ε. Χ. Γονατά (1998), Ακρόπολις ( 2001), Αβραάμ και Ιάκωβος (2002), Το κουτί (2004), Τι ώρα είναι; (2007), Λουόμενοι (2008) κ.ά.
Έχει βραβευτεί στο Φεστιβάλ της Δράμας , στο Cinema du Réel της Γαλλίας με Α΄ βραβείο Ντοκιμαντέρ για το Κουτί κ.ά.
Ιερόσυλοι Sacrilege
Μυθοπλασία, Ελλάδα, 2017, 86’
Σκηνοθεσία: Μάρσα Μακρή| Σενάριο: Μάρσα Μακρή, Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης| Διεύθυνση Φωτογραφίας: Δημήτρης Θεοδωρόπουλος, GSC| Ηθοποιοί: Λουκία Μιχαλοπούλου, Blaine L. Reininger, Έρση Μαλικένζου, Γιώργος Κοντογιάννης, Ελευθερία Ρήγου, Όλγα Δαμάνη, Στέλλα Σειραγάκη, Άγγελος Μπόγρης, Μανώλης Δεστούνης| Παραγωγή: ΕΡΤ, ΕΚΚ, Τζίνα Πετροπούλου, Μάρσα Μακρή
Έγκλειστοι στο γηρασμένο διαμέρισμά τους, ένα αλλόκοτο ζευγάρι περιτριγυρίζεται από φανταστικά και πραγματικά πρόσωπα. Μόνο ένας άγιος μπορεί να μας σώσει, τους αμαρτωλούς… Ένας φαύλος κύκλος φόβου, πίστης, ενοχών, μοχθηρίας, παραπλάνησης και αποπλάνησης. Το μίασμα πρέπει να ξορκιστεί. Μια δίνη παράνοιας, κωμικού και γκροτέσκο. Yπάρχει ελπίδα για λύτρωση; Μία σκοτεινή και υποβλητική κατάδυση σε ένα κόσμο, όπου η Ορθοδοξία αναμειγνύεται με την ψευδαίσθηση και την κατάρρευση του Ελληνικού εθνικισμού, καθώς αντιμετωπίζει την τωρινή κι ανεπανάληπτη πολιτική, οικονομική και ηθική κρίση.
Μάρσα Μακρή
Σπουδές θεατρικής σκηνοθεσίας και υποκριτικής στο Stella Adler Conservatory της Νέας Υόρκης και κινηματογράφου στο UCLA. Μεταξύ άλλων, έχει παρακολουθήσει τα εξής σεμινάρια θεάτρου και κινηματογράφου: Teatr Laboratorium – J. Grotowski, T. Spychalski (Πολωνία), Odin Teatret – E. Barba (Δανία), La Mama Theater – Suizi Terayama, (Νέα Υόρκη), Bread and Puppet Theater – Peter Schumann (Νέα Υόρκη), Story Editor Workshops – ARISTA Media.
Ενδεικτική φιλμογραφία: Μικρές παραλλάξεις (1986), Στον τοίχο (2003), Το ταμένο (2003, συμμετοχή στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ των Καννών), Στεγνό καθάρισμα (2005), Ιερόσυλοι (2017).
Eπιμέλεια κειμένων: Άρτεμις Κουλουρά-Φιλίππου
ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Ιερά Οδός 48 & Μεγάλου Αλεξάνδρου 134-136
(Μετρό Κεραμεικός) 10435 Αθήνα
Τ.(210) 36 09 695, 36 12 046
- 6940099221
- (210) 3628468
tickets@tainiothiki.grwww.tainiothiki.gr
https://www.facebook.com/tainiothikigr
