Το ΔΝΤ είχε μια παρελκυστική τακτική στη διαπραγμάτευση με την Ελλάδα.
Ανέβαζε τον πήχη σε απαιτήσεις με σκοπό να ωθήσουν την ελληνική πλευρά να τα ”σπάσει”. Όμως μέσα σε ένα χρόνο όλα τα μέτρα πέρασαν και μάλιστα στις 18 Μαΐου θα είναι νόμος του Κράτους.
Η μπάλα είναι στην ομάδα του ΔΝΤ
Στο συμβούλιο του Ταμείου έπεσε στο τραπέζι μια λύση με …δόσεις:
1. Τώρα να αποφασιστεί το πλαίσιο μέτρων χωρίς συγκεκριμένα νούμερα (π.χ. να μην αναφέρεται για πόσα ακριβώς χρόνια θα γίνει η επέκταση της ωρίμανσης των δανείων, αλλά ότι μπορεί να φτάσει μέχρι τα 40 χρόνια), σε τέτοιο βαθμό που θα επιτρέψει τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.
2. Σε δεύτερη φάση, μετά τη λήξη του προγράμματος το 2018, να γίνει η ακριβής ποσοτικοποίηση των όποιων μέτρων.
Το Βερολίνο προκρίνει την ανταλλαγή χρέους, κατά την οποία ο ESM θα εξαγόραζε 13 δισ. ευρώ από δάνεια του Ταμείου στην Ελλάδα που λήγουν το 2019 ή και αργότερα, χρησιμοποιώντας κεφάλαια του ελληνικού προγράμματος που έχουν μείνει αναξιοποίητα.
Ο ESM θα προσέφερε χαμηλότερα επιτόκια και μεγαλύτερη διάρκεια, παρέχοντας σημαντικό οξυγόνο στην Αθήνα. Η απόφαση όμως για κάτι τέτοιο δεν θα ληφθεί πριν από τον Αύγουστο του 2018 και δεν είναι ξεκάθαρο κατά πόσον θα ικανοποιούσε αυτή τη φορά το Ταμείο.
Έ
