Η Γιάννα Μελλά ανήκει τους αφανείς ήρωες του θεάτρου μας, στους κινησιολόγους που τις περισσότερες φορές δεν γίνονται μόνο το δεξί χέρι του σκηνοθέτη αλλά στήνουν και ολόκληρη την παράσταση.
Στην τελευταία της δουλειά στο «Μπλου» της Ηρώς Κισσανδράκη, αυτό δεν συνέβη, καθώς η όλη διαδικασία ήταν απολύτως δημιουργική για εκείνη χάρη στην Ηρώ που έγραψε και σκηνοθέτησε το έργο.
Οι δύο τους έδεσαν «…για πολλούς λόγους και αισθητικά και εγκεφαλικά», όπως μας αποκάλυψε η ίδια στη συνέντευξη, για τη σχέση τους, που μετράει συνεργασίες από το 2015.
Στο «Μπλου» που παρουσιάζεται κάθε Σάββατο και Κυριακή στη σκηνή του Θεάτρου 104 έχει να διαχειριστεί τα απόκρυφα μυστικά, τους παραλυτικούς φόβους και τους υπόγειους έρωτες που δίνουν το χρωματικό ύφος της παράστασης. Την οποία απογειώνουν οι τέσσερις ταλαντούχοι ηθοποιοί της: Δημήτρης Τσιγκριμάνης, Χρύσα Κοταράκου, Γιώργος Αλεβιζάκης και Ηρώ Κισσανδράκη.
Το enetpress είχε μια εφ όλης τη ύλης συζήτηση μαζί της.
Θέλεις να μας συστήσεις την καλλιτεχνική σου πορεία μέχρι σήμερα;
Ασχολούμαι τα τελευταία δεκαεπτά χρόνια με τον μοντέρνο χορό θεάτρου (modern theater dance). Εκπαιδεύω μαθητές όλων των ηλικιών, παράλληλα εργάζομαι ως κινησιολόγος στο χώρο του θεάτρου και ως χορεύτρια στην ομάδα σύγχρονου χορού DirectDance της Μαρίας Μιχαηλίδου.
Έχω συνεργαστεί ως κινησιολόγος /χορογράφος με την Ηρώ Κισσανδράκη, τον Τάσο Αγγελόπουλο για την θεατρική ομάδα Παπαλάγκι, την Θάλεια Γρίβα για την ομάδα «Άπειρον»…όπου ήμουν και μέλος της.., την Άννα Τζίμα σε παιδικά για το θέατρο Μορφές έκφρασης, την Γεωργία Ανδρέου στο θέατρο Τζένη Καρέζη, τον Σωτήρη Ταχτσόγλου, τον Λευτέρη Τσάτση…όπου είναι και ο θεατρικός μου πατέρας ας πούμε καθώς αυτός με τράβηξε στον χώρο του θεάτρου..κ.α Είχα χορογραφήσει και χορέψει για πολλά χρόνια στις μουσικοχορευτικές παραστάσεις του Σπύρου του Γραμμένου.
Ζω και εργάζομαι στην Αθήνα τα τελευταία δεκατέσσερα χρόνια.
Δυσκολεύομαι λιγάκι να περιγράψω την καλλιτεχνική μου πορεία διότι δεν το βλέπω ακριβώς σαν πορεία αλλά σαν στάση ζωής. Για μένα η ενασχόληση με την κίνηση είναι θεραπεία, διαδικασία αυτογνωσίας, μύηση στο φαινόμενο της ζωής…καθώς μου αρέσει να παρατηρώ, να αναλύω και να δημιουργώ κόσμους. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο έχω ασχοληθεί με τον χορό …όχι μόνο σε τυπικούς ανθρώπους αλλά και σε παιδιά με ιδιαιτερότητες.. κυρίως παιδιά που είναι στο φάσμα του αυτισμού.
Τι σας γοήτευσε στην πρόταση της Ηρώς Κισσανδράκη και δεχτήκατε να συνεργαστείτε;
Αρχικά με την Ηρώ γνωριστήκαμε το 2015 όταν ήμασταν και οι δύο μέλη της θεατρικής ομάδας Άπειρον.
Απ’ την αρχή «δέσαμε» για πολλούς λόγους…φάνηκε πως ταιριάζαμε αισθητικά…και πιαστήκαμε αμέσως εγκεφαλικά. Είναι ένας τρομερά εργατικός άνθρωπος…,ταπεινός και ταλαντούχος. Από την πρώτη στιγμή γοητεύτηκα από την φωνή της και την ματιά της για την τέχνη …για τον πώς προσέγγιζε τους ρόλους.. αλλά και το πώς ενσωματωνόταν με την ομάδα…Πώς να μην θέλει κάποιος να συνεργαστεί μαζί της…;
Το πρώτο που με ενδιαφέρει στις συνεργασίες είναι να εμπιστεύομαι και να εκτιμώ τον άνθρωπο πρώτα.
Για να γίνω όμως πιο συγκεκριμένη σε αυτό που με ρωτάτε…στην συγκεκριμένη πρόταση με γοήτευσε η θεματολογία που επέλεξε η Ηρώ..
Το να «μιλήσουμε» για την ζωή δύο αδελφών που έχουν μια ανίατη ασθένεια και να το προσεγγίσουμε με έναν πιο «ανάλαφρο», αν μου επιτρέπεται ο όρος, τρόπο ήταν για μένα πολύ ενδιαφέρον….πόσο μάλλον το ότι αυτή η ιστορία είναι εμπνευσμένη από αληθινά γεγονότα.
«Πιαστήκαμε» λοιπόν για ακόμη μια φορά καθώς αυτό το διάστημα στην ζωή μου με απασχολεί ιδιαιτέρως το ζήτημα της αντιμετώπισης της ασθένειας στον άνθρωπο. Ποιά στάση τελικά μας ωφελεί να κρατήσουμε για να μην μας καταστρέψει ψυχοπνευματικά.
Πείτε μας λίγα λόγια για το «Μπλού» τί θα δούμε στην σκηνή του θεάτρου 104;
Θα δούμε πώς ζούνε δύο αδέρφια, τον Λουκ και την Λιζ , απομονωμένα στην φάρμα τους εξαιτίας μια σπάνιας κληρονομικής ασθένειας. Ο κηδεμόνας τους, κύριος Σμιθ προσλαμβάνει μια οικονόμο, την Αν μέσω της οποίας γίνεται η επαφή τους με τον έξω κόσμο. Θα καταφέρουν τα δύο παιδιά να την εντάξουν στην παράδοξη πραγματικότητά τους; Θα αντέξει εκείνη τον άτυπο εγκλεισμό;
Θα δούμε μια παράσταση που μιλά για τις ανθρώπινες σχέσεις με έναν κωμικό αλλά ταυτόχρονα και δραματικό τρόπο.
Πώς συνομιλεί ο λόγος της κίνησης με τον λόγο του έργου;
Η κινησιολογία εναρμονίζεται αντιστικτικά και μινιμαλιστικά με τον λόγο του έργου.
Σε ολόκληρο το έργο διατηρούμε κινητική «φόρμα»… και το μεγάλο στοίχημα με την Ηρώ είναι να πετύχουμε να είναι φυσικός ο λόγος και όχι η κίνηση.
Αυτή η αντίστιξη που δημιουργείται από το φορμαρισμένο σώμα αλλά τον φυσικό λόγο έχει μεγάλο ενδιαφέρον γιατί τελικά δείχνει να «πειράζει»…, να «κουνάει» λίγο τα πράγματα. Οι ήρωες μοιάζουν με πειραγμένες φιγούρες ..θα μπορούσα να πω ..καρικατούρες του 1950.
Ποια αίσθηση θες να συνοδεύει τους θεατές μετά το τέλος της παράστασης;
Θα ήθελα να βγουν με ελαφρύ συναίσθημα απ’ την παράσταση. Το έχουμε ανάγκη στις μέρες μας. Να απομακρυνθούν από το πρόβλημα της ασθένειας, και να δουν πως υπάρχει …δεν υπάρχει αρρώστια…η ζωή μπορεί να είναι ενδιαφέρουσα και μαγική για όλους…να είναι σοβαρή και αστεία ταυτόχρονα.
Τι είναι αυτό που τροφοδοτεί την έμπνευσή σου;
Η αγάπη μου για τον Θεό. Να το εξηγήσω λιγάκι γιατί στις μέρες μας οι άνθρωποι σαστίζουν και παρεξηγούνται με την λέξη Θεός.
Αντιλαμβάνομαι τον άνθρωπο σαν ένα κύκλωμα…όσο το κύκλωμα είναι κλειστό…η ενέργεια δεν ρέει…λιμνάζει…όταν το κύκλωμα ανοίγει ..η ενέργεια περνάει, μπορεί να τρέξει και να δημιουργήσει από μόνη της. Εμείς είμαστε απλώς τα «μέσα» για να εκδηλωθεί.
Η παράσταση «Μπλου» παρουσιάζεται στο Black Box του Θεάτρου 104 κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 21:15
Προπώληση εισιτηρίων μέσω viva https://www.viva.gr/tickets/theater/mplou/
