Της  Νινέττας Κοντράρου-Ρασσιά

Το σκελετικό υλικό με τους σιδηροδέσμιους νέους αρχοντικής γενιάς που βρέθηκε στο Φάληρο πριν την ανέγερση του Κέντρου Πολιτισμού του Ιδρύματος Στ. Νιάρχος  βρίσκεται στην Αμερικάνικη Αρχαιολογική Σχολή και μελετάται στο Εργαστήριο Αρχαιολογικής επιστήμης  Malcom H. Wiener. 

Οι πρώτες ενδείξεις  από την μελέτη αυτή θα παρουσιασθούν στις 4 Μαΐου, ημέρα Πέμπτη 5 μ.μ. στη Αμερικάνικη Σχολή Κλασικών Σπουδών (Σουηδίας 54 απέναντι από τη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη).

Θα γίνει παρουσίαση των ευρημάτων και επίσκεψη στο Εργαστήριο  Malcom H. Wiener  όπου γίνεται επιστημονική έρευνα, μελέτη και  ανάλυση. Με αυτή την σπουδαία εκδήλωση θα γιορτάσουν οι Διεθνείς Σχέσεις Πολιτισμού και η πρόεδρός  τους  Ζωζώ Λιδωρίκη τα 25 χρόνια από την ίδρυσή τους.

Πρόκειται για ένα δώρο πολιτισμού εξαιρετικό καθώς ο αρχαιολογικός κόσμος και όχι μόνο,  έχει πολύ ενδιαφέρον για τα εντυπωσιακά ευρήματα αυτής της ανασκαφής που παραμένουν  αινιγματικά. Μέχρι στιγμής έχει διατυπωθεί με κάποια επιφύλαξη ότι  η εκτέλεση των νέων αυτών ανθρώπων ίσως  να συνδέεται με το Κυλώνειο άγος , την αποτυχημένη επανάσταση που έγινε από τον Κύλωνα στην Ακρόπολη των Αθηνών κατά του επώνυμου άρχοντα Μεγακλή.

Ο Κύλωνας διέφυγε στα Μέγαρα ενώ κάποιοι από τους στασιαστές μπήκαν ως ικέτες στον Παρθενώνα για να προστατευθούν. Ο  Μεγακλής  τους υποσχέθηκε πως αν βγουν από το ναό δεν θα τους πειράξει, αλλά δεν κράτησε  το λόγο του και τους σκότωσε, επιφέροντας πολλά δεινά  από το λοιμό που έπληξε την πόλη των Αθηνών .  Η ασθένεια θεωρήθηκε θεία δίκη για το έγκλημα και ονομάστηκε «Κυλώνειο άγος».

Στην ανασκαφή του Φαλήρου που ερευνάται υπό την διεύθυνση της εφόρου Αρχαιοτήτων Πειραιώς και Δυτικής Αττικής  Δρ.  Στέλλας  Χρυσουλάκη, έχουμε ένα εκτεταμένο νεκροταφείο.  Πρόκειται για µια από τις πλέον σηµαντικές νεκροπόλεις της Αττικής της Αρχαϊκής Περιόδου. Το νεκροταφείο χρησιµοποιήθηκε σχεδόν επί τρείς αιώνες, από τα τέλη του 8ου ως τις αρχές του 5ου αιώνα π.Χ. Ως σήµερα έχουν βρεθεί περισσότερες από 1500 ταφές, στις οποίες περιλαµβάνονται 400 περίπου ενταφιασµοί βρεφών και παιδιών σε κεραµεικά αγγεία (εγχυτρισμοί).

Το φάσµα και η έκταση των ταφών έχουν εξαιρετική σηµασία για τη µελέτη της αρχαίας Αθήνας και του λιµένα της, του Φαλήρου κατά την Αρχαϊκή Περίοδο. Είναι σημαντικές οι δυνατότητες που παρέχουν οι ταφές αυτές για την ανάπτυξη της κατανόησής µας για την αρχαία Ελληνική κοινωνία. Ερωτήµατα που αφορούν την αρχαία διατροφή και τις ασθένειες, καθώς και τις κοινωνικές και πολιτικές διαδικασίες – όπως η θανατική ποινή, οι πολιτικές µεταρρυθµίσεις και η νοµοθεσία – µπορούν δυνητικά να απαντηθούν.

Πρωτοπόρο στην αρχαιολογική επιστηµονική έρευνα, το εργαστήριο Malcolm H. Wiener έλαβε πρόσφατα την άδεια να µελετήσει το νεκροταφείο στο Φάληρο (παλαιό λιµάνι της Αθήνας). Ετσι, μια οµάδα κορυφαίων βιοαρχαιολόγων που εκπροσωπούν το Εργαστήριο Wiener και την Αµερικανική Σχολή – καθοδηγούµενη από την Καθηγήτρια Jane Buikstra του Arizona State University (Επιµελήτρια της Σχολής και µέλος της Αµερικανικής Ακαδηµίας Επιστηµών) σε συνεργασία µε την Dawnie Steadman, Διευθύντρια του Forensics Laboratory of the University of Tennessee – αναλαμβάνει  τη διαχείριση της µελέτης και την επιστηµονική  ανάλυση των σκελετικών λειψάνων.

Το Εργαστήριο Αρχαιολογικής Επιστήµης του  ASCSA*, Malcom H. Wiener, είναι ένα δραστήριο τµήµα έρευνας αφιερωµένο στην Επιστήµη της Αρχαιολογίας στην Ελλάδα. Το εργαστήριο παρέχει σε Αµερικανούς και διεθνείς σπουδαστές αρχαιολογικής επιστήµης στην ανατολική Μεσόγειο και τις γύρω περιοχές τα εργαλεία και τα µέσα για να απαντήσουν σε µια ποικιλία επιστηµονικών ερωτηµάτων κυρίως στους τοµείς της βιοαρχαιολογίας, της γεωαρχαιολογίας, της αρχαιοβοτανικής και της ζωοαρχαιολογίας.

Το Εργαστήριο Wiener στοχεύει να γίνει ένα διαπρεπές Κέντρο Αρχαιολογικής Επιστήµης αφιερωµένο στη µελέτη του Ελληνικού κόσµου, από  την αρχαιότητα ως σήµερα, και την επίδραση και αλληλόδραση του µε τον υπόλοιπο αρχαίο κόσµο. Προωθεί εφαρµογές της αρχαιολογικής επιστήµης για την ανάπτυξη της γνώσης του αρχαίου Ελληνικού κόσµου και των γύρω περιοχών σε ολόκληρη την πορεία της ανθρώπινης ιστορίας. Επιτυγχάνει το σκοπό αυτό εκπαιδεύοντας νεαρούς σπουδαστές, χορηγώντας πόρους για ερευνητική εργασία, και δηµοσιοποιώντας τα αποτελέσµατα των ερευνών.