Η νόσος του Graves είναι μια αυτοάνοση διαταραχή που επηρεάζει το θυρεοειδή αδένα.

Σύμφωνα με στοιχεία, η νόσος «προτιμά» τις γυναίκες που είναι στην ηλικία των 30 ετών, αλλά μπορεί να επηρεάσει άνδρες και παιδιά. Οι πάσχοντες παράγουν υπερβολικές ποσότητες θυρεοειδικών ορμονών, λόγω της ύπαρξης αντισωμάτων που συνδέονται στον υποδοχέα της TSH στο θυρεοειδή (TSH- R- Ab).

 

Συμπτώματα

Η νόσος Graves συνήθως εκδηλώνεται αργά. Στην αρχή έχει ήπια συμπτώματα, τα οποία όμως με την πάροδο του χρόνου επιδεινώνονται.

  • Το κυριότερο σύμπτωμα που μπορεί να προκαλέσει είναι γνωστό ως εξόφθαλμο ή οφθαλμοπάθεια Graves
  • Δυσκολία συγκέντρωσης
  • Βρογχοκήλη
  • Τρέμουλο χεριών
  • Αυξημένη όρεξη
  • Ταχυπαλμία ή αρρυθμία
  • Ανωμαλίες εμμήνου ρύσεως
  • Μυϊκή αδυναμία
  • Ανησυχία και νευρικότητα
  • Εφίδρωση
  • Απώλεια βάρους

 

Διάγνωση-αντιμετώπιση

Για να ανιχνευτεί η νόσος του Graves οι ασθενείς υποβάλλονται σε πλήρη έλεγχο θυρεοειδούς, ο οποίος περιλαμβάνει μέτρηση των τιμών της θυρεοτρόπος ορμόνη (TSH). Ο θεράπων γιατρός μπορεί να ζητήσει να μετρηθούν οι ορμόνες του θυρεοειδούς, συνήθως στις ελεύθερες μορφές τους (ελεύθερη Τ3 ή fT3 και ελεύθερη Τ4 ή fT4). Η μέτρηση των αυτοαντισωμάτων (έναντι της υπεροξειδάσης ή anti-ΤΡΟ και έναντι της θυρεοσφαιρίνης ή anti-Tg) θα διευκρινίσει εάν υπάρχει θυρεοειδική αυτοανοσία.

 

Η θεραπεία της νόσου είναι είτε φαρμακευτική είτε χειρουργική. Επίσης σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να χορηγηθεί και ραδιενεργό ιώδιο για να καταστρέψει το μεγαλύτερο μέρος ή ολόκληρο το θυρεοειδή αδένα.

Πηγή: healthreport.gr