Η Τουρκία εδώ και 20 χρόνια από τα Ίμια, δεν προκαλεί στρατιωτικά, αν εξαιρέσουμε την κατάρριψη του Κωνσταντίνου Ηλιάκη στην Κάρπαθο και τις κλασικές παραβιάσεις εναέριου χώρου. Ο Ρ.Ερντογάν χρησιμοποιεί άλλα μέσα για την εκπόρθηση μας.
Η πραγματική εξήγηση όμως είναι ότι οι Τούρκοι επικεντρώνονται τα τελευταία χρόνια στην Ανατολική Μεσόγειο. Στόχος τους είναι να μετατρέψουν τη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Ρόδου – Κρήτης και Κύπρου σε ένα δεύτερο Αιγαίο, μια γκρίζα περιοχή αμφισβητήσεων.
Ως προς το Αιγαίο, αισθάνονται ικανοποιημένοι από την παρούσα κατάσταση. Είναι μια θάλασσα ξεχασμένη από τις εξελίξεις του διεθνούς δικαίου, «παγωμένη» στο 1974. Στα μάτια της διεθνούς κοινότητας δείχνει μια γκρίζα περιοχή με αδιευκρίνιστα σημεία δικαιοδοσίας, αμφισβητήσεις και προβλήματα. Η Ελλάδα αντιδρά με προβλέψιμο τρόπο και η Τουρκία απλώς συντηρεί αυτήν την κατάσταση.
Ο πραγματικός στόχος είναι η ελληνική οικονομία. Εκμεταλλεύεται την αναγκαστική εξορία των ελληνικών επιχειρήσεων, που αλλάζουν έδρες αφού δεν μπορούν να αντέξουν τη ληστρική φορολογία. Συνεπώς αφήνουν ελεύθερο το πεδίο και έρχεται ο τουρκικός «δούρειος ίππος».
Ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης είχε ως δόγμα «ισχυρή οικονομία-ισχυρό κράτος». Η ταχύτερη υποδούλωση ενός κράτους επιτυγχάνεται με τον έλεγχο της παραγωγικής του μηχανής.
Εταιρείες τουρκικών συμφερόντων χτυπάνε σημαντικά κομμάτια της ελληνικής οικονομίας. Έτσι, μετά το ξεπούλημα των ελληνικών μαρινών στο μεγάλο τουρκικό επιχειρηματικό όμιλο Dogus Crubu, μεγάλο ενδιαφέρον για αγορές ελληνικών «φιλέτων», που «παραχωρούνται» σε εξευτελιστικές τιμές, εκδήλωσε και ο γνωστός μεγάλος επιχειρηματικός όμιλος Ko Crubu. Μάλιστα ο πρόεδρος του ομίλου Temel Atay δήλωσε στην εφημερίδα «Zaman» ότι το πέρασμα της μαρίνας της Μυτιλήνης σε τουρκικά χέρια είναι μόνο η αρχή και ένα καλό παράδειγμα για τις μεγάλες ευκαιρίες που παρουσιάζονται στην Ελλάδα για τους Τούρκους επιχειρηματίες.
Ένας φίλος του Ερντογάν, που είναι ο τρίτος πλουσιότερος άνδρας στην Τουρκία, προβάλλει ως προτιμητέος επενδυτής για το ιστορικό ξενοδοχείο «Hilton», στην Αθήνα. Ο λόγος για τον Τούρκο επιχειρηματία Φερίτ Σαχένκ, ιδιοκτήτη του ομίλου Dogus στη γειτονική χώρα, ο οποίος φαίνεται ότι έχει προβεί σε σύμπραξη με την εταιρεία ΤΕΜΕΣ του ομίλου Κωνσταντακόπουλου.
Πρόκειται για άλλη μία από τις πολλές επενδυτικές κινήσεις που ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας, με προσωπική περιουσία 2,4 δισ. δολαρίων, έχει πραγματοποιήσει τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας. Πέρα από τη γνωστή συνεργασία του με τον όμιλο Λάτση στη μαρίνα του Φλοίσβου, μέσω τη δικής του εταιρείας, D-marine, διαχειρίζεται και τις μαρίνες της Ζέας στον Πειραιά, των Γουβιών στην Κέρκυρα και της Λευκάδας. Πρόθεση και διακαής πόθος του κ. Σαχένκ είναι να μετατρέψει το Αιγαίο σε κόμβο προσέλκυσης πολυτελούς τουρισμού διεθνώς. Θεωρεί ότι οι Έλληνες και οι Τούρκοι επιχειρηματίες πρέπει να συμπράξουν ώστε να προωθήσουν επενδύσεις σε πολυτελή ξενοδοχεία στο Αιγαίο.
Η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, χωρίς να ανοίξει ρουθούνι.
Σε κοινοπραξία τουρκικής και αραβικής εταιρείας πουλήθηκε και το μαργαριτάρι της Αθήνας, ο «Αστέρας» Βουλιαγμένης, αφού το 15% των μετοχών της κοινοπραξίας το κατέχει ο όμιλος Dogus Holding.
Περιμένοντας την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικού ρεύματος, τουρκικές ιδιωτικές εταιρείες διεκδικούν το δικαίωμα να πωλούν ρεύμα στα νησιά του Αιγαίου, βάζοντας «χέρι» και στην ενέργεια.
Είναι απόλυτα θεμιτή η επιχειρηματική συνέργια με την Τουρκία, αλλά όχι το ξεπούλημα των ασημικών μας σε εξευτελιστικές τιμές. Το κέρδος διπλό για τη «γείτονα»: όχι μόνο κατακτά αλλά και θα μας χρησιμοποιήσει ως βάση των κεφαλαίων της για να εφορμήσει προς την Ευρώπη, ακόμα και αν οι εταίροι μας δεν τη δεχθούν.
