Του Συμεών Σολταρίδη
Στην καριέρα μου, που συμπληρώνει τουλάχιστον τέσσερις δεκαετίες, συνάντησα πολλές κατηγορίες ανθρώπων να ασχολούνται με το μειονοτικό της Θράκης.
Οι περισσότεροι διαβάζοντας δέκα σχετικά βιβλία νόμιζαν ότι κατείχαν το μειονοτικό πρόβλημα -γιατί περί προβλήματος πρόκειται που αναμένει την λύση-, άλλοι συνομιλώντας με κάποιους και εγκατεστημένοι στη Θράκη και δη στην Κομοτηνή πιστεύουν ότι μπορεί να έχουν λόγο και άποψη επί ενός τόσο σοβαρού θέματος και άλλοι πάλι εισηγούνται σοβαροφανείς προτάσεις για τις οποίες «διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους», χωρίς όμως να σκεφτούν τις διαστάσεις των απόψεών τους ή αν συνάδουν αυτές με τις παγκόσμιες ανακατατάξεις.
Διαβάζω κατά καιρούς βαρύγδουπες κουβέντες, όπως «η Θράκη κινδυνεύει», «η Θράκη χάνεται», «η Θράκη εξοντώνεται» και διερωτώμαι πότε γίνονται αυτά, αφού ζω στη Θράκη από το 1978 και ασχολούμαι επιστημονικά με το θέμα αυτό και έχω γράψει εκατοντάδες άρθρα στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» όπου εργαζόμουνα και κοντά στα 15 βιβλία και μελέτες. Ακόμα περιμένω να δω πώς η Θράκη καταστρέφεται και χάνεται!
Έχω συναντήσει «ψευτοπροφήτες» να ομιλούν για λύση του μειονοτικού συνοδεύοντας τις εισηγήσεις τους με επιδοτήσεις, επιχορηγήσεις και δάνεια που ζητούν, ανακάλυψα άτομα τα οποία στο όνομα του «πατριωτισμού» να ζητούν να επιδοτηθούν επειδή διαμένουν σε ορεινές περιοχές και να επιτελούν το καθήκον που τους έδωσε το κράτος, γνώρισα πολλούς οι οποίοι στο όνομα του «θρησκεύειν» να εγείρουν θέματα «καμπαναριών και μιναρέδων» τα οποία βρίθουν στα Γενικά Αρχεία του Κράτους.
Και τελικά να αποσπούν χρήματα από το δημόσιο κορβανά για να επιτελέσουν «εθνικό έργο». Ένα έργο που θα έπρεπε να κάνει το κράτος για την πρόοδο της πολύπαθης Θράκης και όχι να αφήνει περιπλανώμενα άτομα που αρέσκονται στα «ηρωικά κατορθώματα» να ασκούν πολιτικές.
Δεν διανύουμε την καλύτερη περίοδο, όμως δεν μπορούμε να σημειώνουμε ότι «κατόπιν σχετικών μελετών που έκανε επιστημονική ομάδα στη Θράκη, συντελούνται και τα οκτώ στάδια γενοκτονίας, εν καιρώ ειρήνης» και όλα αυτά να δημοσιεύονται σα να είναι διήγημα ή μυθιστόρημα. Επί πλέον δυσκολεύομαι να καταλάβω το χαρακτηρισμό «το Ελληνικό κράτος, να γίνει Ελληνικό». Μήπως οι υπερβολές και οι βερμπαλισμοί γίνονται για το θεαθήναι, ενώ οι υπερτονισμοί φέρουν αντίθετα αποτελέσματα;
Στην πολιτική έμπαινε και μπαίνει η Εκκλησία. Στη Θράκη υπήρχαν πάντοτε «θρακάρχες», ένθεν κακείθεν. Από τις κατά τόπους ηγεσίες ζητούσαν ψήφο και πολιτική στήριξη πολλοί, ενώ διοχέτευαν μεγάλα ποσά από τα προγράμματα. Και τώρα μιλώντας για πολιτική αναμιγνύουμε την Ορθόδοξη Θεολογία, τα Πατερικά κείμενα και προσπαθούμε να δικαιολογήσουμε τις πολιτικές μας κινήσεις μέσω της Θεολογίας.
Τέλος, θα αναφερθώ σε δημοσιογράφους, οι οποίοι αν και δεν γνωρίζουν το Ισλάμ, ασχολούνται με το Ισλάμ, δεν γνωρίζουν μειονοτικό και ασχολούνται με το μειονοτικό, δεν γνωρίζουν γεωγραφικά πού βρίσκεται η Θράκη και έχουν λόγο για τη Θράκη, δεν έχουν διαβάσει Ιστορία και ασχολούνται με την Ιστορία.
Αδυνατούν όλοι αυτοί να αποδεχτούν την ύπαρξη μιας άλλης ομάδας, της μειονότητας, με τις ιδιαιτερότητες και τη διαφορετικότητά της στη θρησκεία, στον πολιτισμό, στη γλώσσα και στα ήθη και έθιμα, που ζει στην περιοχή και συμβάλλει στην πρόοδο της Θράκης.
Τα γράφω όλα αυτά γιατί διάβασα πρόσφατα δημοσιογράφο να θέτει σε συνέντευξη ερώτηση για «τους μουσουλμανικής καταγωγής Έλληνες» και μου θύμισε όταν πριν από αρκετές δεκαετίες η ΕΡΤ Κομοτηνής έλεγε τις ειδήσεις «στη μουσουλμανική γλώσσα», προκαλώντας τα γέλια σε όλους. Πρωθύστερο όλων αυτών ο φόβος να γίνεται αναφορά στην τουρκική γλώσσα και στο τουρκόγλωσσο πρόγραμμα των μειονοτικών σχολείων.
Ποια γλώσσα ομιλούν οι υπάλληλοι που προσλαμβάνονται από το χώρο της μειονότητας στους Δήμους; Μεταξύ τους τα μέλη της μειονότητας ποια γλώσσα ομιλούν; Γιατί οι τράπεζες προσλαμβάνουν μέλη της μειονότητας για να διευκολύνονται οι πελάτες τους που δεν κατέχουν την ελληνική γλώσσα, γιατί στο παρελθόν αυτή η πολιτική ακολουθούνταν; Όλοι αυτοί ομιλούν τη «μουσουλμανική» γιατί «είναι μουσουλμανικής καταγωγής»;
Επί τέλους, μήπως έφθασε η ώρα να πούμε κάποιες αλήθειες για να διορθώσουμε την ύστατη στιγμή κάποια λάθη και παραλείψεις μας, με τη σκέψη να διορθωθεί η εσωτερική μας πολιτική και ως επέκταση και η εξωτερική, η οποία έχει βαλτώσει και η οποία γίνεται πρόξενος κακών;
Το κακό με όλους αυτούς είναι πως δεν κρατούν την άποψή τους για τον εαυτό τους ή συζητήσεις στο φιλικό τους περιβάλλον, παρά τις δημοσιεύουν σε μορφή ερευνών, άρθρων, βιβλίων και μέσω του Διαδικτύου τις μεταφέρουν στα πέρατα της Οικουμένης σπέρνοντας το φόβο και τον πανικό, δημιουργώντας μια στρεβλή εικόνα για τη Θράκη.
Προσπαθώ να αποφεύγω τις κριτικές και τις αναφορές λεγομένων ή πράξεων.
Δεν μπορώ όμως να μη στηλιτεύσω όλους αυτούς που στο όνομα του «πατριωτισμού» υποστηρίζουν θέσεις που είναι εκτός πραγματικότητας. Δεν επεκτείνομαι σε επιστημονικά δεδομένα για να μην προκαλέσω, αλλά η προσοχή στις εκτιμήσεις είναι αναγκαία και επιβεβλημένη. Διότι τα Αρχεία σε πολλά σημεία διαφωτίζουν τους πιθανούς ερευνητές και κονδυλογράφους για το παρελθόν, που πρέπει να μας οδηγεί και στο καλύτερο μέλλον.
