Είμαι ο κάθε Γάλλος που σκοτώθηκε ενώ έτρωγε σε ένα εστιατόριο, ενώ έπινε καφέ, ενώ άκουγε το αγαπημένο του συγκρότημα σε μια συναυλία, ενώ πήγαινε να δει ποδόσφαιρο.
Είμαι ο καθένας στη χώρα, που τρόμαξε και που πήγε διστακτικά να κοιτάξει έξω απ’ το παράθυρό του. Είμαι η ανησυχία τους και ο τρόμος στα μάτια τους. Είμαι τα δάκρυά τους για όσους έχασαν, για το άδικο και το άλογο. Είμαι η οργή τους για τους τρομοκράτες, για τους φανατικούς.
Είμαι ο κάθε πρόσφυγας που απόψε είναι στη Ελλάδα, είναι στην Ουγγαρία, είναι στα Σκόπια, οπουδήποτε στην Ευρώπη. Είμαι ο τρόμος τους για μια εκδίκηση που ίσως έρθει άδικα πάνω τους. Είμαι ο ψιθυριστός ήχος στις κουβέντες τους και οι προτροπές του ενός στον άλλο να κρυφτούν όσο γίνεται. Είμαι τα δάκρυα τους για τον εφιάλτη που παρότι ταξίδεψαν χιλιάδες χιλιόμετρα να του ξεφύγουν, τους ακολουθάει κατά πόδας. Είμαι το τρέμουλό τους για το αβέβαιο ξημέρωμα.
Είμαι ο κάθε Ρώσος, ο κάθε Ιταλός, ο κάθε Άγγλος που ευθεία ή μέσω φημών δέχτηκε απόψε ή πριν μέρες, απειλή για την επόμενη επίθεση. Είμαι η ανασφάλεια που θα τους διαπερνά από εδώ και πέρα. Είμαι η σφιγμένη τους γροθιά και το τρίξιμο των δοντιών τους απ’ τη λύσσα τους απέναντι στις κυβερνήσεις και τους ηγέτες τους, που βομβαρδίζοντας για οικονομικά συμφέροντα ξένους τόπους, φέρνουν τον πόλεμο στην πόρτα τους.
Είμαι ο κάθε Ευρωπαίος που προσπαθεί να μείνει ψύχραιμος, θέλοντας να απομονώσει τους φασίστες!!
Είμαι ο κάθε Σύριος, Αφγανός ή Ιρανός… Είμαι όλοι οι πρόσφυγες που από απόψε εγκλωβίζονται κατά εκατοντάδες χιλιάδες στις ακτές της Τουρκίας, στη Μυτιλήνη και την Ειδομένη.
Ο στρατός στο κέντρο του Παρισιού και στις Βρυξέλλες, ο φόβος και οι ελευθερίες που στο όνομα της εξάλειψής του στερούμαστε, είναι το χαμόγελο ευτυχίας των τρομοκρατών.
Ο Σαίξπηρ είπε πως ό,τι είναι παρελθόν, είναι πρόλογος. Μαθαίνουμε απο το παρελθόν, ζούμε το παρόν, φτιάχνουμε το ΜΕΛΛΟΝ !!!
*Φοιτητής Πανεπιστήμιο Κύπρου
