Με αφορμή την τοποθέτηση του περί ΟΑΚΑ, μπήκαμε στη διαδικασία να βρούμε τι εστί Καπράλος.
Λένε ότι το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Πόσω μάλλον δε όταν ο λόγος που θα το πεις είναι βαθιά υποκριτικός. Ο αξιότιμος, λοιπόν, Πρόεδρος της ΕΟΕ κ. Καπράλος, με αφορμή το project «Athens Alive» στο ΟΑΚΑ, έσπευσε να πάρει θέση… απέναντι στο συγκεκριμένο εγχείρημα, παρά το γεγονός ότι σύσσωμος ο Τύπος, η πλειοψηφία των ανθρώπων του Αθλητισμού και φυσικά οι φίλαθλοι και κυρίως οι πολίτες της Αθήνας και όχι μόνο, αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα του έργου.
Ο κ. Καπράλος μάλιστα ως άλλος… Λουδοβίκος, φρόντισε να ξεκαθαρίσει ότι «το ΟΑΚΑ ανήκει στην ΕΟΕ» και πως κανείς δεν μπορεί να το παραχωρήσει αν δεν συζητήσει με τον ιδιοκτήτη του. Προφανώς και ο κ. Καπράλος ξεχνάει τον Νόμο 2433/1996 που ξεκαθαρίζει τα περί διαχείρισης του ΟΑΚΑ, το οποίο όχι απλά δεν ανήκει στην ΕΟΕ αλλά ουσιαστικά διοικείται από 13μελές Δ.Σ. στο οποίο η ΕΟΕ έχει μόλις 4 μέλη και 4 αναπληρωματικά. Εκτός κι αν ο κ. Καπράλος θεωρεί ότι οι ψήφοι των μελών της ΕΟΕ μετρούν «διπλοί» ή πως έχει τον τρόπο να… επηρεάσει τις διαδικασίες.
Για την ακρίβεια να ξαναθυμηθούμε, αφού κάποια θέματα του Καπράλου όπως το σκάνδαλο για τη μαύρη αγορά εισιτηρίων για τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου, τον κάνουν… αξέχαστο. Ένα ακόμη θέμα που χρειάστηκε να δράσουν Θεοί και δαίμονες για να βγει ο Καπράλος «άβρεχτος». Όσο άβρεχτος μπορείς να είσαι όταν μπλέκεις σε τέτοιες ιστορίες.
Και πραγματικά μας προκάλεσε τρομερή έκπληξη η επαγγελματική και όχι μόνο πορεία του. Πάντα στον αφρό. Λες και κάποιο… αόρατο χέρι, τον τοποθετεί σε θέσεις που εξασφαλίζουν παχυλούς μισθούς, χωρίς ιδιαίτερο κόπο και ιδρώτα. Αντιγράφουμε λοιπόν από το επίσημο βιογραφικό του συμπαθούς προέδρου της ΕΟΕ: «Τον Μάρτιο του 2004 διορίστηκε Γενικός Γραμματέας Ολυμπιακών Αγώνων του Υπουργείου Πολιτισμού με απόφαση του Πρωθυπουργού και ορίστηκε City Manager κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Τον Ιούνιο του 2008 εξελέγη Πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαϊκών Χρηματιστηρίων, ενώ στις 25 Οκτωβρίου 2004 ανέλαβε καθήκοντα Προέδρου του Χρηματιστηρίου Αθηνών και Διευθύνοντος Συμβούλου των εταιριών του ομίλου της ΕΧΑΕ, θέσεις στις οποίες παρέμεινε έως τον Οκτώβριο του 2010, όταν και παραιτήθηκε.
Aπό τον Φεβρουάριο του 2010 είναι Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Ναυτιλιακής Εταιρείας Star Bulk Carriers, ενώ έχει αναλάβει Πρόεδρος της Ευρωκλινικής, μέλος του ομίλου της Global Finance. Έχει διατελέσει Υποδιοικητής της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, Πρόεδρος της Ε.Τ.Ε.Β.Α., Πρόεδρος της Ασφαλιστικής Εταιρείας Αστήρ, Διευθύνων Σύμβουλος της ΗΠΕΙΡΟΣ Α.Ε.Β.Ε., Διευθύνων Σύμβουλος της EFG Balkan Investments και Διευθύνων Σύμβουλος της Τράπεζας Αθηνών, μετά από μία δεκαετή τραπεζική σταδιοδρομία ως Αντιπρόεδρος της Bankers Trust Company (Παρίσι, Νέα Υόρκη, Αθήνα, Μιλάνο, Λονδίνο). Μιλά άπταιστα Αγγλικά, Γαλλικά και Ιταλικά».
Αυτός ο γεννημένος… διευθυντής, αυτό το «χρυσό παιδί», ο καταλληλότερος για κάθε θέση , αποφάσισε σήμερα να… διαρρήξει τα ιμάτια του, για το ΟΑΚΑ και τους αθλητές του. Για τις εγκαταστάσεις δηλαδή που ρημάζουν από το 2004 και μετά και για τους αθλητές οι καταγγελίες των οποίων για τις εγκαταστάσεις στοιβάζονται εδώ και χρόνια στο γραφείο του. Από τους ποδηλάτες και τους αθλητές του Στίβου, μέχρι τους αθλητές των καταδύσεων και φυσικά απλούς πολίτες που δεν αντέχουν άλλο αυτή την κατάσταση, άπαντες έχουν καταγγείλει την κατάσταση του ΟΑΚΑ, χωρίς ωστόσο ουδείς να… συγκινήσει τον Πρόεδρο της ΕΟΕ, ο οποίος συνέχιζε να κάνει αυτό που έκανε από την πρώτη στιγμή της ανάληψης των καθηκόντων του: Να σφυρίζει αδιάφορα.
Αυτός που… ευαισθητοποιήθηκε μόλις έγινε γνωστό το εγχείρημα «ATHENS ALIVE». Η μοναδική δηλαδή ουσιαστική προοπτική για τις Ολυμπιακές Εγκαταστάσεις. Προφανώς ο Καπράλος το «Ολυμπιακές» το θεωρεί συνώνυμο του Συλλόγου που υπηρέτησε (και πιθανότατα συνεχίζει να υπηρετεί)…. Είναι μπερδεμένος. Ή απλά έχει πάρει τόσο ξεκάθαρες κατευθύνσεις που θα παλέψει μέχρι τελικής πτώσης ώστε να ματαιώσει το μεγαλύτερο project στην αθλητική κι όχι μόνο ζωή του τόπου από το 2004 και μετά… Τότε που και πάλι ο Καπράλος ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση σηκώνοντας «όλο το χαρτί».
Για την ακρίβεια ο… καταλληλότερος. Σύμπτωση. Τόσο επαναλαμβανόμενη που έχει πάψει εδώ και χρόνια να είναι σύμπτωση.
