Της Ζωής Τόλη
Στη θεατρική σκηνή «Αθηναΐς» παρουσιάζεται η γαλλική φάρσα «Ο Βαφτιστικός της Κυρίας» των Ενεκέν, Βεμπέρ και ντε Γκορς, σε μετάφραση και ελεύθερη διασκευή του Χάρη Ρώμα. Στην παράσταση πρωταγωνιστεί και ο Όθων Μεταξάς, με τον οποίο η Ζωή Τόλη και το enetpress.gr είχαν μια ενδιαφέρουσα συνομιλία.
Στο έργο αυτό στηρίχτηκε ο Θεόφραστος Σακελλαρίδης για να γράψει τον “Βαφτιστικό” που θεωρείται η δημοφιλέστερη Ελληνική οπερέτα όλων των εποχών.
– Αυτή την περίοδο υποδύεστε τον βαφτιστικό στο έργο «Ο Βαφτιστικός της Κυρίας», στην ανακαινισμένη θεατρική σκηνή «Αθηναΐς». Συνεργάζεστε νομίζω πρώτη φορά με το Χάρη Ρώμα που έκανε τη διασκευή και σκηνοθετεί παράλληλα. Πώς είναι αυτή η εμπειρία;
Είναι πραγματικά μια ευτυχής συγκυρία. Με τον Χάρη ήταν να ξανά συνεργαστούμε σε μια κωμική τηλεοπτική σειρά που δεν ευοδώθηκε. Με είχε δει σε μια παράσταση που είχε σκηνοθετήσει ο Κοραής ο Δαμάτης στο Αγγέλων Βήμα, την «Αυλή» και είχε πιστέψει στη κωμική μου πλευρά ως ηθοποιός.
Η συνεργασία μαζί του είναι εξαιρετική. Εχει κάνει μια ευφυή διασκευή με ολοκληρωμένους δραματουργικά χαρακτήρες. Είναι ένας άνθρωπος που ξέρει πολύ καλά τους κώδικες της κωμωδίας και ειδικά της φάρσας. Επίσης είναι πολύ καλός στην καθοδήγηση των ηθοποιών στην προσέγγιση των ρόλων τους. Πραγματικά νιώθω τυχερός.
-Σε αυτή τη φαρσοκωμωδία ξεδιπλώνετε με επιτυχία μία κωμική πλευρά του εαυτού σας, κάτι που δεν μας έχετε πολυσυνηθίσει έως τώρα. Πως αισθάνεστε γι αυτό;
Ένας ηθοποιός οφείλει να έχει πολλές πτυχές και να τις καλλιεργεί. Δυστυχώς όμως η τυποποίηση λόγω κάποιων ρόλων που μπορεί να έχεις παίξει ή λόγω της παρουσίας που έχεις, σου περιορίζει αυτήν τη δυνατότητα. Επίσης μπορεί μια υποκριτική πλευρά που δεν έχει δείξει ένας ηθοποιός, να είναι πολύ πιο ισχυρή από τη γνώριμη. Γι αυτό όταν σου δίνεται η ευκαιρία να την αναδείξεις και ειδικά σε ένα πλαίσιο σαν αυτό του «Βαφτιστικού της Κυρίας», δε μπορείς παρά μόνο χαρά να νιώθεις.
– Ασχολείστε τελευταία και με το τραγούδι. Ο κόσμος σας έχει αγκαλιάσει και σε αυτή σας την ενασχόληση όπως και στην υποκριτική;
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει μια προκατάληψη για του λεγόμενους «αλεξιπτωτιστές» που προέρχονται από έναν άλλο χώρο. Ίσως και εγώ ο ίδιος να έχω λειτουργήσει έτσι απέναντι σε κάποιους άλλους. Ομως επειδή το τραγούδι το προσεγγίζω με πολύ αυστηρά κριτήρια και επαγγελματικούς όρους, νομίζω ότι στο τέλος πείθω και τους πιο δύσπιστους. Ή τουλάχιστον τους περισσότερους (χαχαχα), αν κρίνω από την απήχηση που έχουν τα live που κάνω.
– Είστε άνθρωπος που έχετε ξεχωρίσει για το ήθος και για τους χαμηλούς σας τόνους. Νομίζετε ότι αυτό βοηθάει στην εξέλιξή σας ως ηθοποιός μέσα σε ένα κλίμα τόσο σκληρού ανταγωνισμού;
Δεν ξέρω αν βοηθάει στην εξέλιξη μου ως ηθοποιός σε σχέση με την αγορά, το να είμαι χαμηλών τόνων. Ίσως και όχι. Η τουλάχιστον όχι τόσο, όσο βοηθάει έναν «θορυβώδη». Σίγουρα όμως με βοηθάει στο να εξελιχθώ σαν άνθρωπος και σαν ηθοποιός σε σχέση με την τέχνη μου. Από εκεί πέρα το σημαντικό είναι τι αντέχεις από κατασκευής σαν άνθρωπος να υπηρετείς. Και εγώ σίγουρα δεν μπορώ να υπηρετώ το «θόρυβο» και τα «βεγγαλικά».
– Πως βλέπετε το θεατρικό τοπίο, όπως έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια με τις θεατρικές σκηνές και παραστάσεις να πολλαπλασιάζονται;
Η αλήθεια είναι ότι είναι δυσανάλογη η θεατρική παραγωγή σε σχέση με το κοινό που μπορεί να τις τροφοδοτήσει. Υπάρχει μεγάλη γκάμα. Από υπερπαραγωγές σε μεγάλα θέατρα μέχρι παραστάσεις που ανεβαίνουν για να καλύψουν τις δημιουργικές και ψυχοθεραπευτικές ανάγκες αυτών που συμμετέχουν. Η βεντάλια είναι πολύ μεγάλη. Αλλά νομίζω ότι στο τέλος η συνισταμένη είναι θετική. Κυρίως γιατί η τέχνη είναι ζωτικής σημασίας. Είναι το όνειρο, το παραμύθι για να δεις αισιόδοξα τη ζωή.
