«Κοινή η «αρρώστια» διαφέρουν τα συμπτώματα»: το κρατάω πολύ καιρό, σκέφτηκα όμως πως οι μέρες είναι κατάλληλες να το βγάλω …τσάρκα! (Ο κυρ Σταύρος βοήθησε «να φτιάξουν ει μέρες» και του το …χρωστάω!).
ΚΟΙΝΗ λοιπόν η «αρρώστια», θα ξεκινήσω όμως από τα «συμπτώματα»!
ΤΙΜΗΤΙΚΑ-και για να ξεχρεώνω, ξεκινάω με το σύμπτωμα “Θεοδωράκης …επικεφαλής”. Ενδεικτικά, δε, προσθέτω: «Τσίπρας …λαϊκός», «Καμμένος …πατριώτης», «Λεβέντης …σοφός», «ΓΑΠ …διεθνής», «ΚΚ2 …σπουδαιοφανής», «Κουβέλης …προσκυνητής», «Αλαβάνος …βαπτιστής», «Μιχαλολιάκος …(εξ)ελληνιστής».
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ είπαμε αυτά. Στα βουλευτικά έδρανα-με προεξέχοντα τα επί της έδρας «Βούτσης » και «Σία «, βρίσκεις τουλάχιστον άλλα 250, ενώ στα σκαλοπάτια συνωστίζονται και πολλά …εναλλακτικά («Βελόπουλος», «Μπαλτάκος», «Κωνσταντοπούλου», «Λαφαζάνης»… είναι μόνο μερικά).
ΚΑΙ ΤΩΡΑ στην ΑΡΡΩΣΤΙΑ. Την αποδίδω συνήθως με σκληρά «κοσμητικά»! Ένθάδε όμως, χάρη του …τιμωμένου Σταύρου του «επικεφαλής», θα είμαι …πολιτισμένος, αποδίδοντάς την με το …χαϊδευτικό: «επίγνωση κάτω από μηδέν»!
Η ΑΣΘΕΝΕΙΑ κοινή, όπως προείπα. Όμως, ως προς βαθμό προσβολής και τον τρόπο αντίδρασης του ασθενούς, στοιχεία κοινά έχουν και τα …συμπτώματα!
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ-και πιο αναγνωρίσιμο, μεταξύ αυτών, η πλήρης απουσία επίγνωσης όσον αφορά τον αυτοεξευτελισμό. Εξ ου και άπαντα τα συμπτώματα επιμένουν κατρακυλώντας …απ το κάτω στο πιο κάτω!
ΚΑΤΙ που ο «επικεφαλής» Σταύρος επιβεβαιώνει στο έπακρο με τη διαχείριση της πτώσης του. Η συμπεριφορά του (ξεκατίνιασμα με Ψαριανό* και άλλους) δείχνει πόσο ακατάλληλος ήταν για να εκφράσει πολιτικά κάτι νέο και σοβαρό. Και βέβαια πόσο ανεπίγνωστος παραμένει.
ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗΣ επίγνωση σ αυτές τις περιπτώσεις, επιβάλει ομολογία μετά συγνώμης. Ομολογία ότι «έκανα λάθος, φαίνεται πως δεν έχω τα προσόντα για ηγέτης, ζητώ συγνώμη από όσους με πίστεψαν».
ΕΝΕΚΑ του «ψεύτη του καθρέπτη» όμως, που τέτοια ο …επικεφαλής! Εξ ου και δίκαιη νομίζω η κατάταξή του στα «συμπτώματα » που αφήνουν πίσω τους μόνο …πτώματα!
*Σύμπτωμα κι αυτός. Και το λέω μετά λόγου γνώσεως
