Σκέψεις πάνω στην παράσταση «Da», του Hugh Leonard, στο θέατρο Ιλίσια, με τον Γρηγόρη Βαλτινό.
Πολυβραβευμένο έργο του Ιρλανδού Hugh Leonard, ανεβαίνει για δεύτερη σεζόν στο θέατρο Ιλίσια. Ο Αντώνης Γαλέος με τη ρέουσα και καλοδουλεμένη μετάφραση του συγγράμματος που αναφέρεται στο 1968, αποτελεί δυνατό στήριγμα στην οργάνωση της σκηνοθεσίας.
Σκηνοθεσία:
Ο σκηνοθέτης Πέτρος Ζούλιας οικοδομεί μια στρωτή παράσταση, με τις ερμηνείες να προσδίδουν τη δραματική αύρα σε ένα κοινωνικό δίπρακτο έργο, χωρίς όμως να λείπουν και οι πινελιές του ιρλανδικού χιούμορ
Η πλοκή στηρίζεται πάνω σε απρόσμενες αντιθέσεις, ιδεολογικές/ πολιτικές εμμονές, διαφορετικές στάσεις ζωής ανάλογα με τα βιώματα του καθένα και σε οικογενειακές συγκρούσεις, οι οποίες συμβαίνουν σε κοινωνιολογικές συνθήκες του περασμένου αιώνα, αλλά που δεν παύουν να είναι επίκαιρες.
Όλα αυτά όμως ενώ έχουν οπωσδήποτε τη δυναμική τους, στο τέλος ενισχύουν την ύπαρξη του προβληματισμού του Hugh Leonard, δηλαδή την αξία της αγάπης, ως αδιαμφισβήτητο αξίωμα της ζωής. Υπογραμμίζεται το απότοκο που δεν είναι άλλο από τα ιδανικά της αλληλεγγύης και του ανθρωπισμού, με οδηγό την εύρεση της ευτυχίας στα απλά και αληθινά πράγματα.
Ο Da αποτελεί το σύμβολο αυτής της θεωρίας για τη ζωή, ένας απλοϊκός άνθρωπος, με τις αδυναμίες και τα στερεοτυπικά του ελαττώματα που ξέρει να αγαπά, αλλά και να συγχωρεί.
Η ατμόσφαιρα που δημιουργείται άλλοτε είναι έντονη, ζοφερή ή υπόκωφη και άλλοτε λυρική, ήρεμη και γλυκειά. Σχηματίζεται μια ιστορία της καθημερινότητας με κέντρο βάρους τον ίδιο τον άνθρωπο που πασχίζει ηθελημένα ή αναγκαστικά να σκιαγραφίσει τη διαδρομή του στη γη. Αυτή την υπαρξιακή αγωνία ο σκηνοθέτης την αποτύπωσε με καθαρότητα.
Συντελεστές:
Το σκηνικό της Μαίρης Τσαγκάρη σηματοδοτεί με τον υποδηλωτικό του χαρακτήρα τις λεπτομέρειες και τους συμβολισμούς, ενώ οι φωτισμοί της Μελίνας Μάσχα εικονοποιούν τον αφηγηματικό λόγο. Τα κοστούμια του Νίκου Χαρλαύτη κατάλληλα για την εποχή και η πρωτότυπη μουσική της Ευανθίας Ρεμπούτσικα εύφορη και πλήρως εναρμονισμένη με το όλο εγχείρημα. Παραγωγή Θέασις Δράσεις Πολιτισμού.
Ερμηνευτικά το επίπεδο είναι αξιόλογο Ταμίλα Κουλίεβα και Νεκταρία Γιαννουδάκη ευθύβολες, καίριες και συγκροτημένες. Οι , Γιώργος Σουξές και Λάμπρος Κωνσταντέας ευέλικτοι και αφοσιωμένοι στο ρόλο τους, Βασίλης Παπαδημητρίου και Κωνσταντίνα Κλαψινού σωστοί, όσο τους επιτρέπει η βραχύβια παρουσία τους στη σκηνή.
Ο Γρηγόρης Βαλτινός διακρίνεται για την υποκριτική του μεστότητα παίζοντας τον Da Τάιναν με τον αέρα της δεινότητας και της εμπειρίας
Ο Μιχάλης Οικονόμου ως Τσάρλυ Τάιναν υποδύεται τον υιοθετημένο γιο άκρως ικανοποιητικά. Είναι αυθεντικός και πηγαίος και αυτό περνάει στην πλατεία.
Συνοπτικά ο θίασος είναι δεμένος και έτσι κυλά απρόσκοπτα η δράση.
Αξιολόγηση:
«Da» του Hugh Leonard, σε μετάφραση του Αντώνη Γαλέου και σκηνοθεσία/ απόδοση του Πέτρου Ζούλια, κερδίζει το θεατή. Η ένστασή μου αφορά στη μεγάλη διάρκεια του έργου που κατά κάποιο τρόπο κουράζει, ιδιαίτερα σε μεγάλο κομμάτι της πρώτης πράξης.
