Του Συμεών Σολταρίδη
Γιατί μου φαίνονται κάποια γεγονότα και κάποιες δηλώσεις εκ του πονηρού και χωρίς αντίκρισμα; Μετά το ΚΥΣΕΑ πριν μερικές μέρες τονίστηκε ότι θα παρθούν μέτρα και θα υιοθετηθούν κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας «αν επιβεβαιωθεί ότι έχει γίνει γεώτρηση εντός της Κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης..».
Η επιβεβαίωση που ανέφερε ο Έλληνας Πρωθυπουργός και η Κυπριακή κυβέρνηση, προσωπικά, με οδηγούν στην σκέψη ότι «δεν λειτουργούν οι υπηρεσίες του κράτους» και ότι αναμένουν επιβεβαίωση!
Πάντως την επιβεβαίωση έκανε ο ίδιος ο Τούρκος Πρόεδρος ο οποίος ανακοίνωσε ότι «ξεκίνησαν οι γεωτρήσεις» και απομένει να εξακριβωθεί και από τις αρχές Ελλάδας και Κύπρου.
Νομίζω ότι δουλευόμαστε και λέμε για να πούμε με βερμπαλισμούς, κορώνες εθνικοφροσύνης, προεκλογικές ατάκες και εικόνες μέσω των ΜΜΕ. Στη συνέχεια η ΕΕ ανακοίνωσε μέτρα σε βάρος της Τουρκίας με τα οποία σταματά τον ήδη τερματισμένο Τουρκοευρωπαϊκό διάλογο και με περισσή προκλητικότητα τονίσθηκε ότι θα υπάρξουν κυρίως οικονομικά μέτρα.
Διερωτώμαι ποια μεγάλη χώρα θα τραβήξει τον «χορό» αυτών των μέτρων, όταν είναι γνωστό ότι Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία και άλλες έχουν μεγάλα συμφέροντα από την Τουρκική αγορά.
Επί πλέον θα πρέπει να τονιστεί ότι Ελληνική αντιπροσωπεία βρίσκεται στην Άγκυρα για να συζητήσουν με τους Τούρκους ομολόγους τους, και καλώς κάνουν, μέτρα οικοδόμησης και άλλα θέματα που θα ομαλοποιήσουν τις σχέσεις των δύο χωρών.
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά και τα Ελληνικά ΜΜΕ και οι διάφοροι αναλυτές διαβαίνουν το κατώφλι των διαφόρων τηλεοπτικών εκπομπών μαζί με δημοσιογράφους οι οποίοι «πουλάνε την πραμάτια τους ακριβά» , άλλοτε σοβαρά και άλλοτε εκτοξεύοντας κορώνες, κανένας δεν αναφέρθηκε στην αιτία της παρουσίας της Τουρκίας στην περιοχή της Κύπρου, στην Τουρκοαμερικανική και Τουρκοισραηλινή διαμάχη, καθώς και στην πολιτική παρουσία της Τουρκίας η οποία αγωνίζεται να διατηρήσει.
Βεβαίως και το όλο θέμα δεν είναι τα 20 δις δολαρίων σε βάθος 10 ετών που θα εισπραχθούν από το αέριο που θα βγει. Είναι η ΑμερικανοΑιγυ πτιακή συμφωνία που θέλουν να επιτευχθεί με το υγροποιημένο αέριο που θα μεταφερθεί στις νέες Αιγυπτιακές υπό ίδρυση εγκαταστάσεις, μαζί με το ισραηλινό αέριο, ώστε η Αίγυπτος να γίνει σύμμαχος των ΗΠΑ.
Στο θέμα αναφέρθηκε ο Φαρούκ Τουντζάι, αναλυτής ο οποίος σημείωσε «Η Aμερική επιθυμεί να υγροποιήσει στην Αίγυπτο το Κυπριακό αέριο με σκοπό να μετατρέψει την Αίγυπτο σε σύμμαχο της στην περιοχή. Η Ισλαμική πτέρυγα της Αιγύπτου είναι σύμμαχος της Τουρκίας κάτι το οποίο δεν αρέσει στις ΗΠΑ και Ισραήλ. Για να είναι αποδοτική η υπό ανέγερση μονάδα υγροποίησης του αερίου στην Αίγυπτο χρειάζεται η μονάδα το σύνολο του Κυπριακού αερίου και μέρος του Ισραηλινού. Εξάλλου το υγροποιημένο αέριο θα δοθεί για μεταφορά στους Έλληνες εφοπλιστές. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι η οικονομική συνεργασία Ελλάδας, Αιγύπτου, Ισραήλ και όχι η οικονομική συνεργασία Τουρκίας, Κύπρου, Ελλάδας και Αιγύπτου».
Συνεχίζοντας τόνισε, «επί πλέον η Τουρκία κινείται θετικά σε χώρες της Αραβικής χερσονήσου και της Αφρικής, πολιτική που είναι αντίθετη με τα Αμερικανοισραηλιτικά συμφέροντα. Η Τουρκία λοιπόν δίνει την δική της μάχη , πολιτικής παρουσίας, έναντι ΗΠΑ και Ισραήλ, στα μέτωπα Κύπρου, Ιράν, Ιράκ και Κούρδων».
Και κατέληξε «η διαμάχη είναι λοιπόν θέμα επιβίωσης και παρουσίας (της Τουρκίας). Η σύγκρουση είναι μάλλον αναπόφευκτη, ιδιαίτερα μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος του Γκιουλέν, που θεωρείται Αμερικανοκίνητο. Οπότε και η Ελληνική και Κυπριακή πολιτική που είναι φιλο-αμερικανική και ταυτισμένη με τα αμερικανο-ισραηλιτικά συμφέροντα δέχεται τα Τουρκικά πυρά. Ενίσταται και αντιδρά για να αμυνθεί έναντι ΗΠΑ και Ισραήλ. Όπως είναι γνωστό η Τουρκία και το Ιράν είναι τα τελευταία αντιαμερικανικά κάστρα, τα οποία πάση θυσία η Αμερικανική πολιτική θέλει να τα εξολοθρεύσει. Βέβαια και κυρίως είναι μια πολιτική αντι-ισλάμ. Πάντως η Τουρκία μέχρι τώρα καλά κρατεί υπέρ της Ευρώπης και κατά των σχεδίων των ΗΠΑ στο θέμα των προσφύγων».
Αντί λοιπόν να αναζητήσουμε το αίτιο, προβάλλουμε το αιτιατό, γιατί έτσι μάθαμε επί χρόνια να χειριζόμαστε τα πολιτικά μας πράγματα. Λησμονώντας ότι οι διάφορες συμφεροντολογικές πολιτικές των ισχυρών μας οδήγησαν σε ήττες και σε καταστροφές. Αντίθετα αν συμμαχούσαμε σε πολιτικά και οικονομικά θέματα με μικρότερες χώρες ή περιφερειακές δυνάμεις σήμερα τα ζητήματα θα ήταν διαφορετικά και η οικονομία μας περισσότερο ανθηρή.
