Της Ζωής Τόλη

«Η μικρή μας πόλη», του Αμερικανού θεατρικού συγγραφέα Thornton Wilder, (1897- 1975), βραβευμένου με τρία Πούλιτζερ, ανέβηκε στο θερινό θέατρο Λαμπέτη. Η μετάφραση ανήκει στο Μίνωα Βολανάκη και η σκηνοθεσία στον ταλαντούχο Γιάνννη Κακλέα.

Καταπληκτικά σκηνικά Μανόλης Παντελιδάκης, υπέροχη μουσική Ευανθία Ρεμπούτσικα, καλαίσθητα / πλούσια κοστούμια Νίκος Χαρλαύτης και εναρμονισμένοι φωτισμοί Χρήστος Τζιόγκας. Παραγωγή «Ίασμος», Θεατρικά δρώμενα.

Παίζουν: Φαίη Κοκκινοπούλου, Ιφιγένεια Αστεριάδη, Δημήτρης Δεγαίτης, Αλεξάνδρα Ταβουλάρη, Γιώργος Γιαννούτσος, Ροζαμαλία Κύριου και Γιώργος Αμούτζας.
Επίσης παίρνουν μέρος απόφοιτοι και τελειόφοιτοι της δραματικής σχολής Ίασμος, σε μια ευκαιρία που τους δίδεται, να βιώσουν την αληθινή θεατρική εμπειρία.

Υπόθεση

Στις αρχές του 20ου αιώνα, στην Αμερική, μία μικρή πόλη, μας ανοίγει τις πύλες της, για να αφουγκραστούμε τον παλμό της, τα άγχη, τις προσδοκίες των κατοίκων, τα όνειρα και τις διαψεύσεις τους. Καθημερινά προβλήματα, εφηβικές αγωνίες, έρωτες, συγκρούσεις οικογενειακές, ενηλικιώσεις, γάμοι, γεννήσεις, θάνατοι, συμπληρώνουν το ανθρωπογεωγραφικό παζλ.

Ο θεματικός πυρήνας κεντράρει στη σημασία που έχει το να αξιολογεί κανείς την κάθε στιγμή, να αγαπάει κάθε τι μικρό και να αποφεύγει την αναβλητικότητα. Αφήνει να φανεί, πέρα από οποιαδήποτε ίσως ηθικοπλαστική πρόθεση, πάντα σχετικά με τα δεδομένα της εποχής, πως το νόημα της ζωής, το δημιουργούμε εμείς με τις επιλογές μας. Αρκεί να έχουμε τα μάτια της ψυχής ανοιχτά και να συνειδητοποιήσουμε την προσωρινότητα της ύπαρξής μας.

Σκηνοθετική οπτική

Ο Γιάννης Κακλέας, σχεδίασε τη γεωμετρία του έργου, έτσι ώστε και το κλίμα της εποχής να αποδοθεί επαρκώς και τα μηνύματα να σηματοδοτήσουν τη διαχρονικότητά τους. Τρυφερά συναισθήματα πλημμυρίζουν το περιβάλλον, με το κοινό να συμμετέχει, σε μία κλιμακούμενη πλοκή ανθρώπινης σκηνικής δράσης. Απαιτούμενος ρεαλισμός υπάρχει, όπου χρειάζεται για να ισορροπήσει η δραματική υπόσταση του θεατρικού πονήματος. Οι προβληματισμοί γύρω από κάθε τι παραδοσιακό, η κριτική πάνω σε συγκεκριμένους θεσμούς, όπως η εκπαίδευση ή ο γάμος, προσδίδουν τον απαραίτητο κοινωνιολογικό χαρακτήρα στο θεατρικό προϊόν.

Ερμηνείες

Η Φαίη Κοκκινοπούλου, διακρίνεται για την γλυκύτητα, την ευαισθησία και παράλληλα για το δυναμισμό και την ακμαιότητα με την οποία υποδύεται την ηρωίδα της. Πειθαρχημένη και άμεση η Ιφιγένεια Αστεριάδη με τη βελούδινη φωνή της. Χειμαρρώδης, υποκριτικά ευφραδής και δραματικά συμμετρική η Αλεξάνδρα Ταβουλάρη. Αξιοπρεπείς οι Δημήτρης Δεγαΐτης και Ροζαμαλία Κύριου. Ο Γιώργος Γιαννούτσος ερμηνευτικά καίριος και συνεπής και ο νεαρός Γιώργος Αμούτζας, σκηνικά ευλύγιστος και πολλά υποσχόμενος. Γενικά η διανομή σωστά επιλεγμένη.

Στο ρόλο του αφηγητή και σε δύο μικρούς ρόλους βρίσκεται ο Χρήστος Φερεντίνος που δεξιοτεχνικά υλοποιεί το στόχο του, να ενοποιεί δηλαδή τα μέρη του έργου.

«Η μικρή μας πόλη», συγκινητική θεατρική δημιουργία, ένας ύμνος στο ιδανικό της ζωής. Με σεβασμό εστιάζει στην αγάπη για τον άνθρωπο που αντιστέκεται στη συναισθηματική αφυδάτωση, στον αγωνιστή που παλεύει για το καλύτερο, σε όποιον με εντιμότητα υποστηρίζει τις επιθυμίες και τα μελλοντικά του σχέδια.

Η «πόλη», λειτουργεί συμβολικά, σαν να είναι ο εαυτός μας, με την ψυχοσύσταση, τα υπαρξιακά ερωτήματα, τις αναστολές, τους ενθουσιασμούς, τα απρόβλεπτα γεγονότα, τις προκαταλήψεις, τους ανομολόγητους πόθους, τις σχέσεις με τους άλλους. Εμφατικές εντυπώσεις και ποικίλες εικόνες αποτυπώνουν με εύγλωττο τρόπο τις κλιμακώσεις ενός ολόκληρου κύκλου ζωής, με την ανθρώπινη, αλλά και με την αστεία του όψη. Αισθαντικότητα και χιούμορ, αναδεικνύουν τη γήινη εμβέλεια του έργου.

Συμπερασματικά, είδαμε μια σοβαρή δουλειά που σέβεται τον εαυτό της, καθώς η εμπνευσμένη μετάφραση, η πλούσια σκηνοθετική προσέγγιση, το μεράκι των υπόλοιπων συντελεστών και οι πολυεδρικές υποκρίσεις συντελούν στην επιτυχία του τελικού αποτελέσματος. Μόνη ένσταση, σε συγκεκριμένα σημεία και μέσα στη σκηνική ροή, περιμένει κανείς κάτι πιο έντονο να συμβεί, από δραματουργική άποψη, ώστε να ταρακουνηθεί το θυμικό του θεατή.

«Η μικρή μας πόλη», ένα έργο κλασικού ρεπερτορίου, προσεγμένη / αβανταδόρικη παραγωγή, μία άρτια ψυχαγωγική πρόταση για το φετεινό καλοκαίρι.