Η ταινία του Χριστόφορου Παπακαλιάτη «Αν» θα μπορούσε να είχε πλήρη ταύτιση με την ελληνική πολιτική ιστορία.
Το ελληνικό πολιτικό προσωπικό πάσχει από πρεσβυωπία, είναι ανέκαθεν κοντόφθαλμο και δεν επιδιώκει προμελετημένες συμμαχίες αλλά της τελευταίας στιγμής
Τι θα γινόταν αν στις εκλογές της 2ας Ιουνίου 1985 είχε επικρατήσει ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης;
Η εφαρμογή προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων και της ελαστικής μορφής εργασίας 30 χρόνια νωρίτερα (1985-2015) θα είχε δώσει το οξυγόνο στην ελληνική οικονομία. Δεν θα βρισκόμασταν με το μαχαίρι στο λαιμό εδώ και επτά χρόνια και θα γλυτώναμε την γερμανική επιτροπεία που έρχεται οσονούπω.
Γιατί το plan B προβλέπει έξοδο του ΔΝΤ από το πρόγραμμα, γερμανικό έλεγχο σε όλους τομείς και ένα νέο Μνημόνιο made in Berlin. Μετατόπιση των τόκων στο επόμενο μισό αιώνα, σημαίνει λιγότερα μέτρα-αντίμετρα αλλά και την απώλεια μεγάλου κουρέματος του χρέους.
Tο κρίσιμο 1985
Το ΠΑΣΟΚ με πρόεδρο τον Ανδρέα Παπανδρέου κέρδισε ξανά τις εκλογές, και με ποσοστό 45,82% εξασφάλισε 161 από τις 300 έδρες της Βουλής, συνεχίζοντας έτσι να κυβερνά (από το 1981). Η Νέα Δημοκρατία με ποσοστό 40,85% εξασφάλισε 126 έδρες. Από τον Σεπτέμβριο του 1984, αρχηγός της ΝΔ ήταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, που είχε διαδεχθεί τον Ευάγγελο Αβέρωφ. Ο Αβέρωφ είχε παραιτηθεί επίσημα για λόγους υγείας, αλλά είχε ήδη στο ενεργητικό του δύο διαδοχικές ήττες από τον Ανδρέα Παπανδρέου στις δημοτικές εκλογές του 1982 και στις ευρωεκλογές του 1984, και δεχόταν πιέσεις να αποχωρήσει.
Οι εκλογές αυτές διεξήχθησαν σε κλίμα έντονης πολιτικής πόλωσης, με το φαινόμενο των «πράσινων και γαλάζιων καφενείων» να βρίσκεται στην κορύφωσή του. Ο Ανδρέας Παπανδρέου στήριξε την εκλογική επικράτησή του στην απομάκρυνση του Κωνσταντίνου Καραμανλή από την Προεδρία της Δημοκρατίας και την ανατροπή του «Προεδρικού» Συντάγματος του 1975, που είχε επιτύχει τον Μάρτιο του 1985. Η εκλογή του αρεοπαγίτη Χρήστου Σαρτζετάκη (γνωστού από τη γενναία στάση του στην υπόθεση Λαμπράκη, όταν είχε διατάξει την προφυλάκιση ανώτατων αξιωματικών της Χωροφυλακής και παρακρατικών) στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα στόχευε στην συσπείρωση των αντιδεξιών και εν γένει αντικαραμανλικών ψηφοφόρων, με ιδιαίτερη έμφαση στην άντληση ψήφων από την παραδοσιακή Αριστερά.
Από τη μεριά της, η Νέα Δημοκρατία κατήγγειλε την διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και προειδοποίησε ότι απώτερος στόχος του Ανδρέα Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ ήταν να εγκαταστήσουν ένα καθεστώς τύπου Φιντέλ Κάστρο ή Μουαμάρ Καντάφι στην Ελλάδα. Έδωσε επίσης έμφαση στο νέο φιλελεύθερο πρόγραμμά της, που περιλάμβανε κατάργηση φόρων και απελευθέρωση της οικονομίας.
Χτυπήματα κάτω από τη ζώνη
Η εφημερίδα «Αυριανή» δημοσίευσε σε πρωτοσέλιδό της φωτογραφία του Μητσοτάκη αγκαλιά με Γερμανούς Ναζί, κατηγορώντας τον ευθέως ως δωσίλογο, αν και ο αντίλογος μιλά για πλαστό κατασκεύασμα της Στάζι.
Η ΝΔ απάντησε με την εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος» δημοσίευσε συνεντεύξεις της Χριστίνας Ρασσιά, Ελληνοαμερικανίδας ψυχιάτρου και πρώτης συζύγου του Ανδρέα Παπανδρέου, που ισχυρίστηκε ότι ο πρώην άντρας της ήταν επικίνδυνος και ανεύθυνος, καθώς και ότι υπέφερε από ψυχικά τραύματα.
Οι συγκεντρώσεις των κομμάτων στις εκλογές του 1985 ήταν κατά γενική ομολογία εντυπωσιακές σε όγκο, παλμό και «σκηνοθεσία». Ειδικά οι συγκεντρώσεις του Ανδρέα Παπανδρέου σε Θεσσαλονίκη (25 Μαΐου) και Αθήνα (31 Μαΐου) θεωρούνται οι μεγαλύτερες της Μεταπολίτευσης.
