Μια πανέμορφη χάλκινη υδρία με ανθεμωτή διακόσμηση στις λαβές και λεοντοκεφαλές, αλλά και μία μαρμάρινη επιτύμβια στήλη με αετωματική επίστεψη έκρυβαν οκτώ τάφοι που βρίσκονταν σε οικόπεδο ιδιώτη στην Ηλεία. Οι τάφοι ανήκουν σε κατοίκους της ύστερης κλασικής και ελληνιστικής πόλης της Ηλιδας.

Βρέθηκαν στη θέση «Ντρουμπές ή Παλιάμπελα» εντός της Τ.Κ. Αυγείου, Δήμου Ήλιδος, Π.Ε. Ηλείας. Οι αρχαιολόγοι θεωρούν πως πρόκειται  για το δυτικό τμήμα του νεκροταφείου της αρχαίας πόλης που είναι γνωστό και από παλαιότερες έρευνες. Στην περιοχή  έχουν ως τώρα ανασκαφεί πάνω από 200 τάφοι της ίδιας εποχής. 

Η αρχαία  πόλη Ηλις ιδρύθηκε από τον Αιτωλό Οξυλο (12ος-11ος αι. π.Χ.), στην αριστερή όχθη του Πηνειού, ανάμεσα στην ορεινή Ηλεία (Ακρώρεια) και την παραλιακή πεδινή (Κοίλη Ήλις).  Θεωρείται  η μεγαλύτερη πόλη και η πρωτεύουσα της ομώνυμης πόλης-κράτους. Σύμφωνα με τα ευρήματα που έχουν έρθει στο φως κατα καιρούς ο χώρος αυτός κατοικήθηκε με μικρά κενά από τις αρχές περίπου της μέσης παλαιολιθικής (130/120000) έως και το τέλος της πρωτοβυζαντινής εποχής (7ος αι. μ.Χ.), οπότε η πόλη εγκαταλείπεται.

Οι τάφοι που βρέθηκαν  κατά την διάρκεια σωστικής ανασκαφής της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ηλείας  χρονολογούνται, σύμφωνα με την προκαταρκτική εξέταση των κτερισμάτων τους, από το τέλος του 4ου έως και τον 2ο αιώνα π.Χ. Και συγκεκριμένα,  εντοπίστηκαν τρεις ταφικοί πίθοι, τέσσερις κιβωτιόσχημοι και ένας κεραμοσκεπής τάφος.

Οι αρχαιολόγοι θεωρούν «ιδιαίτερα σημαντικά τα ευρήματα του ταφικού πίθου 1 μεταξύ των οποίων μία χάλκινη τεφροδόχος υδρία με τη βάση της, με ανθεμωτή διακόσμηση στις λαβές και λεοντοκεφαλές στο σημείο ένωσης των λαβών με το χείλος και ένα χάλκινο πτυκτό κάτοπτρο. Από την πρώτη εκτίμηση των κτερισμάτων του, ο ταφικός πίθος χρονολογείται στα τέλη του 4ου με αρχές του 3ου αι. π.Χ. Πέρα από το μεγάλο αριθμό των αγγείων της ελληνιστικής εποχής κυρίως, από τα ευρήματα των υπόλοιπων τάφων ξεχωρίζει μαρμάρινη επιτύμβια στήλη  με αετωματική επίστεψη». 

Οι χάλκινες υδρίες χρησιμοποιούνταν στην αρχαιότητα είτε ως πολυτελή σκεύη στα συμπόσια είτε  ως τεφροδόχα αγγεία. Οσες χάλκινες υδρίες σώζονται στις μέρες μας βρέθηκαν ή σε τάφους ή σε ιερά.