Της Ζωής Τόλη
Είδαμε την παράσταση «Ας έχω εγώ το κρίμα» / Misericordia, στο θέατρο Άλφα, σε σύλληψη, διασκευή και ερμηνεία της Aulona Lupa. Τη σκηνοθεσία συνυπογράφουν ο Χρήστος Τσαβλίδης και η Aulona Lupa.
Το έργο:
Το έργο είναι βασισμένο στη «Γκόλφω», το δραματικό ειδύλλιο του Σπύρου Περεσιάδη, που γράφτηκε και πρωτοπαρουσιάστηκε στο θέατρο το 1893. Πρόκειται για ένα πόνημα / σχεδίασμα για μια ηθοποιό, με θεματικό πυρήνα τη χρονική διάρκεια του έρωτα, το νόημα και τις «διαβαθμίσεις» της αγάπης, την εύθραυστη δομή της πίστης και την επισφαλή εμβέλεια του όρκου.
Η νοηματική υπόσταση του κειμένου, με εφαλτήρα το βουκολικό ερωτικό δράμα «Γκόλφω», απλώνεται πέρα από τόπους, χρόνους και εποχές. Είναι μια αειθαλής παρακαταθήκη, η υπαρξιακή εγγραφή μας στο ιστορικό γίγνεσθαι.
Σκηνοθεσία:
Τη σχετικότητα του χρόνου στον έρωτα, την ανατρεπτική / ακατανίκητη δύναμή του και το απύθμενο του χαρακτήρα του, αναδεικνύουν οι Χρήστος Τσαβλίδης και η Αουλόνα Λούπα.
Η γραμμή που επιλέγεται σκηνοθετικά, συνοδεύει το λόγο, την έκφραση και την κίνηση με έντονο αισθαντικό λυρισμό.
Παράλληλα οι εννοιολογικοί κώδικες αναπτυσσόμενοι, υπογραμμίζουν τη δραματική ακρίβεια του θεματικού κέντρου, έτσι ώστε να υπηρετούνται με τόλμη και με αίσθημα ευθύνης, τόσο οι ιδέες /προβληματισμοί όσο και οι συμβολισμοί της θεατρικής πρότασης.
Η σκιαγράφηση του πορτρέτου της πρωταγωνίστριας, σε όλα τα πεδία της θεατρικής πράξης, προσδίδει γόητρο στο τελικό αποτέλεσμα και καλαισθησία στην ενορχήστρωση της παράστασης.
Συντελεστές:
Τα λιτά, αλλά ενδεικτικά σκηνικά και τα κατάλληλα κοστούμια που εμπνεύστηκαν η Εύα Γουλάκου και η Ματίνα Μαυραγάννη, ενισχύουν την εσωτερικότητα του δραματουργικού βάθους.
Οι λειτουργικοί φωτισμοί που εικονοποιούν τον αφηγηματικό λόγο ανήκουν στο Δημήτρη Μπαλτά. Τη διακριτική / υποβλητική μουσική φροντίζει ο Διαμαντής Αδαμαντίδης. Καλλιτεχνικός συνεργάτης – κίνηση Αλέξανδρος Βαρδάξογλου, καλλιτεχνική συνεργάτιδα Ηλέκτρα Φραγκιαδάκη.
Την επιμέλεια του video έχει ο Γιάννης GIZMO Μπερερής. Στο video της παράστασης, συμμετέχουν οι ηθοποιοί Κωνσταντίνος Γεωργόπουλος και Μάριος Μπανούσης.
Art Photographer Μιχάλης Γκούμας.
Ερμηνεία:
Η σκηνική αύρα της νεαρής Aulona Lupa, μεταποιεί την εν δυνάμει δυσκολία του εγχειρήματος σε μία ευφορότατη σχέση επικοινωνίας ηθοποιού – θεατή. Βλέποντάς το από αυτή την πλευρά ο θεμελιώδης στόχος της θεατρικής τέχνης πραγματοποιήθηκε, καθώς η πολυμορφία της υπόκρισης παράγει μια συστάδα έκδηλα παράφορων συν-αισθημάτων, σκέψεων και εντυπώσεων. Και βέβαια αυτός είναι ο πλούτος που κερδίζεται.
Η ερμηνεία της ηρωίδας που υποδύεται και τα άλλα πρόσωπα της ιστορίας, διακρίνεται για το αδιαμφισβήτητο ταλέντο της, την αυθεντικότητα, το ήθος και την αφοπλιστική της ειλικρίνεια. Κάτι δύσκολο μεν, εφικτό δε. Αεικίνητη, συναισθηματικά εύκαμπτη, χυμώδης. Απολύτως αφοσιωμένη στο υποκριτικό της κέντρο, με ύφος μειλίχιο, αιχμηρό, αλλά και ειρωνικό συνάμα, μεταδίδει εκείνη την πνευματικότητα, που είναι αναγκαία και χρήσιμη στη συγκεκριμένη θεατρική δράση.
Αξιολόγηση:
«Ας έχω εγώ το κρίμα», Misericordia, μία ιδιαίτερης αισθητικής δημιουργία που με την ποιητική της αλήθεια και φαντασία, κάνει τη διαφορά, χωρίς να χρειάζεται τα πολυτελή μέσα μιας μεγάλης παραγωγής, για να δείξει την αξία και την ποιότητά της.
Αξιοσημείωτη η σύμβαση ανάμεσα στο «πεπερασμένο» του έρωτα και στη δυνατότητα της επιβίωσης της ανθρώπινης ύπαρξης.
«Είν η αγάπη βάτος, που αν τύχει μάνα και μπλεχτείς μέσα στις αγκαθιές του, δεν ξεμπερδεύεις εύκολα. Θα φύγεις λαβωμένος».
