Τα ακριβά αρώματα φυλάσσονταν από την αρχαιότητα σε περίτεχνα μπουκαλάκια. Ημέρα της Γυναίκας σήμερα και το Αρχαιολογικό Μουσείο Πάτρας διάλεξε να παρουσιάσει τους διαφόρους τύπους μυροδοχείων που έχουμε, όπως αρύβαλλους, αλάβαστρα, ληκύθους.
Τα μυροδοχεία δεν κυριαρχούσαν μόνο στα μπουντουάρ της γυναικείας κομψότητας, καθώς αρώματα χρησιμοποιούνταν σε διάφορα λατρευτικά και εορταστικά δρώμενα. Σε γάμους και κηδείες, σε συμπόσια και καθημερινές πρακτικές. Αρωματικά λουτρά έκαναν και οι ήρωες της Οδύσσειας, ενώ στην Ιλιάδα έδωσε εντολή να αλείψουν το σώμα του Πατρόκλου με ακριβά αρώματα. Το εμπόριο αρωμάτων συνέβαλε στην οικονομική ανάπτυξη των μυκηναϊκών ανακτόρων όπως μας αποκαλύπτουν πινακίδες της Γραμμικής Β΄Γραφής.
Μυροδοχεία παράγονταν σε κεραμικά εργαστήρια της Κορίνθου και της Αθήνας. Ηταν μικρά αγγεία με στενό στόμιο και ποικίλες ζωγραφικές παραστάσεις.
Στον προθάλαμο του Μουσείου Πατρών παρουσιάζονται για πρώτη φορά μια σειρά από χαρακτηριστικά μυροδοχεία των αρχαϊκών, κλασικών και ελληνιστικών χρόνων από την Κόρινθο και την Αθήνα.
Τα αρώματα (μύρα) στην αρχαιότητα είχαν μορφή ελαίου ή κρέμας και ήταν φτιαγμένα από τις ρίζες, τα άνθη και τα φύλλα αρωματικών φυτών. Ο λόγος που φυλάσσονταν σε αγγεία με στενό λαιμό ήταν για να μην εξατμίζονται. Ωστόσο, θεωρείται βέβαιο ότι για την άντλησή τους θα χρειάζονταν κάποιο εργαλείο. Οι γυναίκες χρησιμοποιούσαν και καλλυντικά για την ανάδειξη της ομορφιάς τους. Τα λεγόμενα ψιμύθια, που ήταν κρέμες για μακιγιάζ οι οποίες αναμειγνύονταν και εφαρμόζονταν με ειδικές σπάτουλες. Οι κρέμες παρασκευάζονταν με βάση το λευκό του μολύβδου και φυλάσσονταν σε ειδικά δοχεία με πώμα, στις λεγόμενες πυξίδες
