Ενα κόσμημα της Αθήνας, ο ναός του Αγίου Νικολάου Θων, που βρίσκεται στη διασταύρωση των λεωφόρων Αλεξάνδρας και Κηφισίας και είχε αφεθεί για χρόνια στην τύχη του, παραδόθηκε αποκατεστημένος χθες ανήμερα του εορτασμού του, στο κοινό. Πρόκειται για ένα κηρυγμένο ιστορικό μνημείο (από το 1979), ένα περίκεντρο κτίσμα με τρούλο και ημικυλινδρική αψίδα στο ιερό.
Οι εργασίες που έγιναν από τις υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού (Διευθύνσεις Αναστήλωσης Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων και Συντήρησης Αρχαίων και Νεωτέρων Μνημείων -ΠΕΠ Αττικής ύψους 550.000 ευρώ-, αποκάλυψαν τον αρχικό γεωμετρικό διάκοσμο και τις τοιχογραφίες του. Επίσης αποκαταστάθηκαν τα ξύλινα παράθυρα, η θύρα και τα περίτεχνα βιτρώ, που λέγεται ότι έφερε ο Θων από τη Ρωσία. Υλοποιήθηκαν εκτεταμένες αναστηλωτικές εργασίες, καθώς και σωστικές επεμβάσεις συντήρησης. Ακόμη, διαμορφώθηκε ο περιβάλλων χώρος και τοποθετήθηκαν ενημερωτικές πινακίδες.
Το σπάνιο αυτό δείγμα αρχιτεκτονικής του περασμένου αιώνα, κτίστηκε με σχέδια του αρχιτέκτονα Αναστασίου Μεταξά -και όχι του Τσίλλερ όπως αποδίδονταν μέχρι πρόσφατα- και εγκαινιάστηκε στις 26 Μαρτίου 1895, παρουσία υψηλών προσκεκλημένων. Είναι το μόνο κτήριο που διατηρείται από τα οικοδομήματα της έπαυλης «Mon Caprice», του Νικολάου Θων, αυλικού και επιμελητή της Βασιλικής Χορηγίας του Γεωργίου Α΄ και διευθυντή του Βασιλικού Θεάτρου. Η έπαυλη ήταν έργο του Ερνέστου Τσίλλερ και περιτριγυριζόταν από έναν μεγάλο κήπο με πυκνή βλάστηση, διακοσμημένο με γλυπτά των Γεωργίου Βρούτου και Γεωργίου Φυτάλη, και πολλές προτομές αγωνιστών, φιλελλήνων, πολιτικών κ.ά.
Το 1944, κατά τη διάρκεια των ένοπλων συγκρούσεων των Δεκεμβριανών η έπαυλη του κτήματος Θων, το οποίο ήδη από το 1921, έχει αλλάξει ιδιοκτήτη, αλλά και χρήσεις, ανατινάχθηκε. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1947, κατεδαφίστηκε. Με την ανοικοδόμηση πολυώροφων κτισμάτων στην περιοχή, από τα μέσα του 20ου αιώνα και εξής, ο ναός του Αγίου Νικολάου εντάσσεται σε ένα περιβάλλον, εντελώς ξένο από το αρχικό του.
Νεότερες έρευνες ανακάλυψαν την ύπαρξη ενός σχεδόν πιστού αντιγράφου του ναού του Αγίου Νικολάου, επίσης κυκλικό, στο κτήμα της αείμνηστης Μαρίας Χορς, (κτήμα Παναγιωτόπουλου) της σημαντικής Ελληνίδας χορογράφου, στη Σαλαμίνα.
Ο ναός εξωτερικά διαμορφώνεται πλαστικά, με οριζόντιες παράλληλες ταινίες που διαχωρίζονται με σκοτίες και στην ανώτερη στάθμη διαμορφώνεται ζώνη με έκτυπα κυκλικά στοιχεία. Τα ανοίγματα του ναού πλαισιώνουν παραστάδες με γύψινα επίκρανα κορινθιακού τύπου, ενώ τα δύο αντιδιαμετρικά παράθυρα φέρουν αξιόλογες υαλογραφίες (βιτρώ), ρωσικού εργαστηρίου. Εσωτερικά, ο ναός διακοσμείται με την τεχνική al secco κατά ζώνες, με την κατώτερη να μιμείται ορθομαρμάρωση. Στον τρούλο εικονίζεται ο Παντοκράτορας μεταξύ ευαγγελιστών και προφητών, στον κόγχη η Θεοτόκος ένθρονη βρεφοκρατούσα και εκατέρωθεν αυτής ο Ευαγγελισμός. Το ιερό βήμα διαχωρίζεται από τον κυρίως ναό με ξύλινο τέμπλο.
«Ο Άγιος Νικόλαος ξαναβρίσκει την αίγλη την οποία είχε όταν τον ανήγειρε ο ιδρυτής του Νικόλαος Θων» δήλωσε η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη. Θύμισε ότι «έχουν γραφτεί διαχρονικά πολλά άρθρα στον ημερήσιο τύπο για την κακή κατάστασή του, αλλά και πλήθος διαμαρτυριών εκ μέρους των περιοίκων. Σήμερα, χάρη στις Υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού, αποδίδουμε τον Άγιο Νικόλαο, την ημέρα της γιορτής του,
