Κάποιες σκέψεις που τις κάνει ο κάθε σύννους πολίτης.
Παιχνίδια επικίνδυνα.
Και…. ναι, το περιμέναμε, διατυμπανιζόταν από όλες τις μεριές εδώ και καιρό… αλλά το ζήτημα δεν είναι μόνο εκεί.
Το πώς θα χρησιμοποιηθεί όλο αυτό, έχει σημασία βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα, ανάλογα με τα κριτήρια των ισχυρών.
Και για άλλη μια φορά, ισχύει, «τι με νοιάζει, είναι μακριά από εμένα».
Ποια ιδεολογία ειρήνης να επιστρατευθεί;
Μία είναι η ιδεολογία, το «δίκιο» της αυθαιρεσίας και το αδιαπραγμάτευτο του τετελεσμένου. Βλέπε Κύπρο…..και όχι μόνο….
Και αυτή τη φορά, υπάρχουν και συμμαχίες που θα στηρίξουν τους «φωνασκούντες» γείτονες και παρά – γείτονες.
Όχι, δεν κινδυνολογούμε, απλώς ρεαλιστικά ερμηνεύουμε κι ας μην είμαστε ειδικοί και αναλυτές πολέμου. Ξέρουμε ιστορία και αυτό δεν είναι καθόλου αμελητέο.
Καλός ο διεθνισμός, αλλά στην πράξη……..άλλη εικόνα διαμορφώνεται και δυσάρεστα αποτελέσματα βιώνουμε.
Ο καιροσκοπισμός στο μεγαλείο του, για ποιον πολιτισμό μιλάμε;
